بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شب اول رمضان
۱۹ اسفند ۱۴۰۲
سلام بر ایام و بر روزها و شب‌هایش، بر فصل‌ها و سال‌هایش بر ساعت‌ها و لحظه‌هایش. بر آفریدگاری که مدبر امور عالم است تا مخلوقاتش در تدبیر آنچه در وجودشان نهاده شد به کمال برسند. کمال به معنی جان گرفتن اراده‌ی خلقت در تمام موجوداتش.
اینک ایام مزین است به ماه مبارک رمضان پس سلام بر ماه رمضان، بر بارش رحمتش، بر مناجات سحرگاهش، بر نفس‌های روزه‌دارانش، بر لقمه‌های پر از نور افطارش و شب‌های پر از خیر قدرش و بر نزول قرآن کریمش.
اینک آمده‌ایم تا آغاز کنیم مهمانی این ماه پر از خیر و برکت را و در دل با مولا و سرورمان اباصالح المهدی (عج) چنین نجوا کنیم: مولای من، ای روزگار حقیقی، روزهای عمرم در گذر ایام می‌گذرد. به خود می‌نگرم، حقیقت جانم را در آیینه‌ی دولتی می‌بینم که پروردگارم برایم ذخیره فرموده و من در هیاهوی وجودی که هزاران افسون از دنیایی که به آن دل‌بسته‌ام را در جستجوی این نعمت الهی هستم. باطل‌های وجودم در شعله‌ی هوس‌های نفس اماره مانع رسیدن انوار حق بر سرزمین سوخته‌ی جانم می‌شود. اکنون آمده‌ام تا با باران رحمت پروردگارم دانه‌ی عشق را در کشتزار جانی بکارم که به وعده‌های قرآن کریم دل‌بسته است. پس یاریم فرما تا قدردان نعمتی باشم که خود فرمودی خداوند از آن رو که شما را هدایت فرموده بر شما منت می‌گذارد.
ای روزگار حقیقی عالم، جانم در فراق شما پاره پاره گردیده، به فریاد زمانی برسید که کفر و نفاق، جان مردمان را به مانند صیادی ماهر در بند اسارت خویش می‌گیرد و پرده‌های حیا دریده شده، حرام‌ها حلال شده و همگان با میل و رغبت به‌سوی نابودی می‌روند و ما دست تمنا و امیدمان را به‌طرف مائده‌ای می‌گشاییم که هم‌اکنون بر سر سفره‌اش مهمان هستیم. پس دستمان را به درگاه پروردگار کریم بلند می‌کنیم که:
بارالها مرا در این ماه به مهمانی خودت و بر سر سفره‌ی احسانت فراخواندی و بر من منت نهادی و بنده‌نوازی کردی لیکن خجلم و می‌ترسم چون مهمانان این خوان پر رحمت را می‌شناسم و راه و رسم حضور آنان را در این مهمانی می‌دانم پس چگونه در کنار ایشان بر خوان نعمت‌هایش بنشینم ولی ای پروردگارم حرمت و عزت هر غلامی به شأن و بزرگی ارباب و مولایش بستگی دارد پس من که مولا و اربابی همچون یوسف زهرا دارم که بنده‌ی خاص و ولی و امام منتخب توست به حرمتش و بزرگی شأن و مقامش در نزد خودت مرا در این مهمانی بپذیر اگرچه لایق آن نیستم که وجود گهربار اوست که یادآور بزرگی‌ات و عزت و جلالتت و یاور پیامبرت و نگهبان دینت است که برای ما حفظ فرمودی تا ما را از گمراهی نجات دهد و رهنما و هدایتگر به‌سوی صراط رستگاری و رضایت تو باشد و هم اوست که تکیه‌گاه و پناهگاه ما در سختی‌ها و سرگردانی‌هاست پس شکر و سپاس بی‌شمار و بی‌پایان تو را سزاوار است که چنین گوهر بی‌همتایی را با وجود ناسپاسی‌مان برایمان برگزیدی و او را پیشوایمان قرار دادی پس شکرمان را بپذیر و درود و سلاممان را بر او و اجداد طاهرینش مخصوصاً بر پیامبر گرامی حضرت محمد (ص) بفرست و ما را نه تنها در این ماه بلکه در قیامت نیز در کنارش و در خدمتش و در فرمان‌بری‌اش گرامی بدار و به نعمت وجود مقدسش رحمت و نعمت بر ما ببخشا و به‌واسطه‌ی ایشان به ما هدایت و نجات عطا کن و دشمنانت که همانا دشمنان ایشان و ما هستند خوار و ذلیل گردان و حق را به وسیله‌اش پیروز و باطل را نابود کن و فریاد ما را برای ظهورش بپذیر