بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شهادت امام علی (ع) شب ۲۱ رمضان شب قدر
۱۰ فروردین ۱۴۰۳
سلام بر دقیقه‌ها و ثانیه‌های رحمت واسعه‌ی پروردگار. دقیقه‌هایی که منتظر وحی بودند تا نعمت نزول قرآن را در آغوش گیرند. مهمانی که در رمضان آمد. قلب‌ها از تلاوتش زنده شد. شب و روز و ساعات ماه مهمانی به عظمت آیاتش منور گردید. اینک جان‌ها مهمان سفره‌اش هستند تا نعمتش را در آنچه پروردگار فرمان داده بجویند. سر اطاعت بر آستان کبریایی‌اش بگذارند.
ای خالق اصوات زبان‌ها به زبانی که تو را در سحرها و افطارها به مدد می‌خواند ترحم فرما. او نام با جلالتت را در قلبی جست‌وجو می‌کند که هزاران افسوس دهر در مقابلش به پیشکشی آمده و او دست ناتوانش را به جادوگری ماهر سپرده تا در جانش باطل را به مهمانی بخواند و باطل نقش خود را آن‌چنان حق جلوه دهد که هزاران جان آماده را با خود همراه کند. روزه‌داری که از خوردن و آشامیدن اِمساک کرده تا درونش را به انوار حق مزین کند. بر سفره‌ی باطل خوانده می‌شود. با اشتیاق دعوتش را می‌پذیرد و در مهمانی شرکت می‌کند که جایگاه غضب پروردگار است. رمضانش در نقشی به پایان می‌رسد که خود برگزیده. بنده‌ی نفسی شده که پروردگارش آن را با آیات کتابش به همگان فرمان داده تا حق و باطل از یکدیگر جدا شود. سفره‌ی رمضان جانی را در خود جای می‌دهد که جوارحش خالی از خدعه و نیرنگ باشد تا طعام بنی‌اسرائیل در جانش بنشیند و پروردگار بر مائده‌ای مهمانش کند که خود فرموده بر سفره‌ی قدر بنشینید تا به اندازه‌ی هزار ماه جانتان از نعمتش زنده شود مانند امشب که لب‌های اسداللّه پروردگارش را می‌خواند:
یا رب به اُمتی که همواره نعمت خویش را در بازار دنیا به فروش می‌رساند ترحم فرما. مسلمانی که پیامبرش را دوست می‌دارد، نماز را برپا می‌دارد، خمس و زکاتش را می‌پردازد آنگاه شمشیر بر فرق حق می‌کوبد تا حکم تو را به اجرا درآورد. جانش در آتش خشم خالقش به خاکستری تبدیل می‌شود که نشانی از آن باقی نمی‌ماند پس وای بر اُمتی که کتاب خدا را بر سری می‌گذارد که هزاران افسون شیطان در جانش لانه کرده و توان جدا شدن از آن را ندارد. قدر نشینی که جز رنج متاعی را به همراه ندارد. ساعات امشب شاهد عروج جانی است که زمان نفَس‌های متبرکش را در ثانیه‌هایش حفظ نموده، روزه‌داری که رمضان‌ها با نامش زینت داده می‌شود تا قدرنشینان را با سر مجروحش به عافیت بخواند. عافیتی که منتظران دولت ظهور در انتظارش هستند. حق مداری که در دولتش جزء رضای الهی گنجینه‌ای یافت نمی‌شود پس دستان خالی خویش را به سویش می‌گشاییم:
ای وارث خون علی (ع) بر ما امت خویش ترحم فرما تا جانمان را در نعمت این شب بزرگ متنعم کنیم و از سفره‌ی با برکتت توشه برداریم. ما محتاج نگاه پرمهرتان هستیم تا دست خالی از رمضان بیرون نرویم و همواره شما را به مدد بخوانیم: