Search

حمد و سپاسی، خالق یکتا را در خلقش می‌ستاید که نام الله در فطرتش شکوفا گردد، همگان را به زیر قدرتش خوار و ذلیل ببیند و تجلی‌اش در جانش، نفس اماره را متلاشی سازد و او را مانند آغازِ آفرینش، خاکی منتظر…

شکر و سپاسی درخور ِآفریننده‌ی جان‌هاست که در آن شکر، انسان، وجودش را در حیات ببیند و آنگاه سر بر سجده‌ی خالقش گذارد و از حیاتی به وجد آید که شیطانِ نفس پوسته‌ی خودخواهی را از تن، برون کرده تا عقلی …

سلام بر رحیم و رحمان، همان خالقی که فراز و نشیب‌های کره‌ی خاکی را هموار فرمود تا موجوداتش از آنچه در درونش می‌گذرد در امان باشند و عمری را بگذرانند که عواملِ هستی، مددکارش است و پروردگار فرموده …

شکر، کلمه‌ای است که ذهن، از درکِ بزرگی‌اش عاجز است؛ گاه به خودش می‌نگرد و از اینکه سلامت است شکر می‌کند؛ گاه به اموالش می‌اندیشد و شکر را به آن اختصاص می‌دهد، گاه به فرزندانش می‌اندیشد و …

به نامِ خالقی که رحمانیت را، مدارِ خلقتِ خود نمود و آن را بدین گونه معرفی فرمود: ای بندگان، از بخششم نومید نشوید، به ریسمانِ محبتم چنگ زنید تا جانتان را به بهشتی که وعده داده‌ام متصل کنم. بهشتی که …

حمد و شکری الله، آفریننده‌ی مخلوقاتِ عالم را سزاست که کتابِ آسمانی فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم؛ ما می‌خوانیمش به یگانگی و بخشندگی؛ پس پروردگارا به خلیفه‌ات ترحم کن؛ جانشینت در زمین …

پاک و منزه است پروردگاری که آفرینش را به نامِ خود آغاز فرمود تا آنچه را که آفرید فرمان‌بر فطرتی باشد که در جوهره‌ی جان‌هاست چه آن جوهره را بشناسند یا از بودنش در غفلت. روح، معمایی است زیبا که شهیدانِ حق …

به نام آفریننده‌ی ملکوت و ملکوتیان. چه کسی جز پروردگار عالم صاحبِ عرش عظیم است؟ پس شکری تمام نشدنی بر پایه‌ی عدالتی که خود فرموده: مثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَه و مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَه. مثقال چیست؟ آن را می‌شناسید …

حمدی سزاوارِ پروردگار کریم است که خود فرموده: مرا در سحرگاهان و شبانگاهان بسیار حمد کنید آیا زبانی در کام، به بزرگی‌اش معترف است که جز او را نخواند؟ پروردگارا، همگان به پیشگاه جبروتی‌ات ذلیل و …

به نام آفریننده‌ی جان‌ها، جان‌های زنده، جان‌های مرده، جان‌های به دنیا نیامده و جان‌های منتظر، در بطنِ مادران. به نام هستی‌بخش زمان و مکان که همواره چرخشِ خلقت در یَدِ قدرت اوست و به نام هدایت‌گر جان‌های …