بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)
۲ اسفند ۱۳۸۹
حمد و سپاس از آن خداوندی است که برافراشت آسمان را، گسترانید زمین را، پابرجا کرد کوه‌ها را، روان ساخت رودها را و رام و مطیع خود کرد ابر و خورشید و ماه را، ستارگان و شب و روز را، نیست معبودی غیر از خداوند یکتا، پاک و منزه است. می‌بخشاید گناهان را به عفوش، عطا می‌کند به مِهرش، روزی می‌دهد به کرمش و هدایت می‌کند به حکمتش.
بار خدایا بر حضرت محمد مصطفی (ص) درود فرست، درودی که پایان نپذیرد و به شمارش نیاید. بر بنده‌ی خاصت، فرستاده‌ات، پیامبرت، برگزیده‌ات، گنجینه‌ی آمرزش و پیشوای خیر و برکتت، نجات دهنده‌ی بندگانت که بازداشتی پلیدی‌ها را از پدران و مادرانش، نگهداشتی در همه‌ی دوران‌ها او را از زشتی‌ها تا این‌که به دنیا آمد در زمانی که تو اراده فرمودی و او نجات داد بندگانت را از گمراهی و جهالت و رحمتت را به‌وسیله‌ی او گسترانیدی و نعمتت را فزونی بخشیدی.
سلام و درودِ ثانیه‌های حیات، بر تپش قلبی که حیاتش را آنگاه که با فرمان پروردگارش اعلام فرمود مردگان، از گورهای زمان برخاستند و حیاتِ انسان‌ها در انوار هدایتش تا برپایی قیامت از هدایت بی‌نیاز گردید، محبتش در آسمان‌های هفت‌گانه به ثبت رسید و ملکوتیان چهره‌اش را شناختند و آنگاه که نامش اعلام گردید زمین از آمدنش مژدگانی خواست و پروردگار کریم فرمود: من و فرشتگانم تا عالم باقی است بر او درود و سلامی پی‌درپی خواهیم فرستاد تا جهان، با نامش از کفر به سایبان هدایت تبدیل شود و تشنگانِ هدایتش از انوارش بنوشند تا جام‌هایِ جانشان از انوار پروردگارشان تهی نگردد.
امروز هفدهم ربیع‌الاول است چه روز بزرگی است چون خداوند کریم با وحی و اراده‌ی خود به زمین و زمان و امت‌های گذشته وعده‌ی سعادتِ این روز را داده بود و همه منتظرش بودند و پروردگار کریم با تولد خاتم انبیاء حضرت محمد (ص) به وعده‌ی خود از کرامتش عمل فرمود. پس چه سعادتمند هستند امت این پیامبر بزرگ که اگر ضمن عمل به دستورات و هدایتش هر دم و بازدمی بر او و بر اهل‌بیت پاکش درود و صلوات بفرستند نخواهند توانست از شکر چنین نعمتی برآیند.
امروز سرور و شادمانی خودمان را در تولد رسول خاتم و فرزند گرامی‌شان حضرت امام جعفر صادق (ع) ابراز می‌داریم و شیرینیِ این روز را با شنیدن سخنان گهربار سیده‌ی دو عالم کوثر هستی حضرت زهرای مرضیه (س) صد چندان می‌کنیم که ایشان فرمودند: خداوند کریم به پیامبر خود چنین فرمود: سلام بر تو ای گنج پایان نیافتنی و ای معدن رحمتِ پروردگار عالم، تو را برگزیدم و فرمان می‌دهم تو را صدا بزنند تا قیام کنی که محمد (ص) آمد، حیات و ممات آمد، رازق و مرزوق آمد، زنده شوید و رزق جاوید را ببینید که عالم را مرزوق است که سایه‌ی رحمتش بینوایان را می‌نوازد و آتش عشقش کفر و طغیان را می‌زداید پس عاشقانِ کویش نامش را با درودِ پروردگارش بخوانند تا جراحت‌های دوران به نویدِ رحمتش مرهم شود و مسافرانِ کویش بر سرمنزل جاودانگی نوید داده شوند.
سپاس و باز هم سپاس بر قلبی تپنده که انوارِ روح خداوندی است و با هر ضربانی گویای فرامینی است که آفرینش را بر همگان عرضه می‌دارد پس کتابِ جان‌ها در هدایتش جاودانه می‌شود و همگان در انوارش از تاریکیِ جهل نجات می‌یابند همان‌گونه‌ای که پروردگار عالم به حضرت عیسی (ع) اذن دادند تا مائده‌ی مخصوص را بگیرند، حضرت عیسی (ع) دست‌ها را به آسمان گشودند و فرمودند: ای خالق جانم، وعده‌ی تو حق است، یاران من گدایان آل محمد (ص) هستند، با من پیمان بسته‌اند تا به آنان پیامبر آخرین را در پرده‌ی غیب معرفی کنم و آنگاه که انوارِ پیامبر آخر را درک کردند و بزرگیِ مقام و جلالت فرزندانش را دیدند به تمنا از درگاه با فضیلت و با جلالتت تمنا کردند تا مهمان آنان شوند و گوهر وجودشان را درک کنند و مهمان سفره‌ی احسانشان باشند، پس پرودگار عالم پذیرفتند و آنان از این احسان، جانشان در پرتوی انوار پنج تن آل عبا واقع گردید. پس در این روز مبارک ما نیز دست‌هایمان را به سوی آسمان بلند کرده و همچون یاران حضرت عیسی (ع) از خداوند کریم، مائده‌ی خود را می‌خواهیم که ای پروردگاری که جانم در دستان پرقدرت توست، در کتاب آسمانی فرمودی پیامبر و فرزندان پیامبر را به مقام محمود مژده می‌دهی تا بیچارگانی چون ما را در کرامت آن مژده ببخشایی پس اکنون منتظر آن رحمت هستیم و برای دیدن یوسف زهرا، امام و سرور و مولایمان اباصالح المهدی (عج) روزشماری می‌کنیم، خداوندا همان‌گونه‌ای که به انتظار امت‌های گذشته در این روز با تولد پیامبر آخرین پایان بخشیدی انتظار ما را هم با تعجیل در ظهور مولایمان به سعادتِ دیدارش پایان ببخش.
در خاتمه دست به دعا برمی‌داریم که:
بار خدایا بر حضرت محمد (ص) و خاندانش درود بفرست.
بنای دین او را از همه‌ی دین‌ها شریف‌تر گردان.
دلیل و برهانی را که با قرآن آورده عظیم‌تر نما.
ترازوی حسنات و نیکویی‌های او را سنگین‌تر فرما.
شفاعتش را بپذیر. ما را بر سنت او زنده بدار. بر دین او بمیران و فرمان‌بردار او قرار بده.
ما را بر سر حوضش و با جام او سیراب نما.
در ظهور فرزند گرامی‌اش که ادامه دهنده‌ی راه و هدایتِ اوست تعجیل فرما.