بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی ولادت حضرت زهرا (س)
۱۱ دی ۱۴۰۲
خداوندا شکر و سپاس تو را سزاست که آفریدی انسان را و تاج عزت بر سرش نهادی و طوق‌های شرافت را بر گردنش افکندی و خلیفه‌ی خود قرار دادی و بر دیگر مخلوقات برتری بخشیدی و در بهشت خود جای دادی ولی افسوس که زمین جایگاه انسان گردید و در این غربت با سختی‌ها و مشکلات روبرو شد و کسانی که این هجران را با تمام وجود درک کنند جهد و کوشش خواهند نمود که دگربار به بهشت قرب تو درآیند.
پس سلام بر دقایقی که جان‌ها در مخزن اسرارشان منتظر آن هستند تا با نوایی از جای برخیزند و خاک سال‌ها انتظار را از ظاهر جان بزدایند و به‌طرف جانانشان حرکت کنند. دست‌هایشان را بگشایند تا نعمت محبت را در آغوش گیرند و مهمان خالقشان شوند. رنج‌ها را فراموش کنند و به خانه‌ی سال‌ها هجران کرده‌شان بازگردند.
پس باید در آیات کریمه‌ی قرآن اندیشه کرد تا خود و خدای خود را شناخته تا سوزش غم این هجران را درک کرد و تأسف خورد که انسان به چه عزتی و مقامی آفریده شد. حال اگر نشناخت و درک و عمل نکرد در چه ذلتی و پستی زندگی می‌کند و خداوند کریم از رحمت و مهربانی واسعه خود انسان را مدد کرده تا دوباره به خود و مکان اصلی خود بازگردد. افسوس که جان‌ها از جانشان جدا شدند و به دیار غربت آمدند. خداوند از سر رحمتش پیامبران را برگزید تا با یاری آنان خداوند را در عظمتش درک کرده و غربت زمین را با مناجات و دعا به گلستان تبدیل کنند و این مهم با وجود پیامبر خاتم حضرت محمد (ص) و اهل بیتش به اوج خود رسید.
ما در این روز مبارک به میلاد یکی از ایشان که خداوند کریم یکی از بزرگ‌ترین و عزیزترین نعمت‌ها و رحمت‌های خود را به پیامبر اسلام و امتش و در حقیقت به بشریت عطا فرمود، به‌طوری‌که خداوند متعال، خود از او با عنوان کوثر یعنی رحمت جاریه نام برد که این مولود مبارک همان مادر هستی، بانوی دو عالم، دخت پیامبر، حضرت صدیقه کبری، فاطمه زهرا (س) است که درود و تحیت خداوند بر ایشان و پدرشان و همسر و فرزندانش باد.
سلام بر سیده زنان که رشادت را در تاریخ ثبت نمود تا حق‌طلبان چراغ راهش را بر دستان لرزانشان گیرند و هرگاه تاریکی و ظلمت جهل را احساس کردند چراغ حق‌طلبی را بیفروزند تا نورش در تاریخ جاودانه شود.
بله کوثر الهی که عمر پربرکتش هر ثانیه‌اش شب قدری را معنا می‌کرد و علمش همچون اقیانوسی خروشان بود که دشمنان پدر بزرگوارش نگذاشتند بشریت از این کوثر الهی بنوشد و از جهل نجات یابد. دراین‌باره وجود مبارکشان چنین فرمودند:
سرزمین وجود پیامبران الهی میقات رب‌العالمین است. مالکیتی جز اللّه وجود ندارد پس به آن کوچ کنید تا خانه‌هایتان خانه امن از حیوانات درنده شود. خانه‌ی فاطمه نامش کوثری است که نوشندگانش سیراب نمی‌شوند بلکه از تشنگی لب‌هایشان می‌ترکد و خون جانشان از محبت پروردگارشان گویای عطشی است که جز به دست رحمت الهی فروکش نمی‌کند. پس جانتان را سرزمینی بدانید که در انتظار آمدن باران رحمت همواره عطشناک است تا باران را ببلعد و گیاهانش سر از خاک بردارند. افسوس و صد افسوس که دشمنان قسم خورده پیامبر و اهل‌بیت اجازه ندادند که امت اسلام از چشمه‌ی کوثر حضرت زهرا (س) بنوشد تا جان‌ها از سرزمینی خشک به سرسبزی و طراوت بدل شود و باز افسوس که وجود گهربار و گران‌قدر ایشان را فقط پدر بزرگوارشان و همسر گرامی‌شان شناختند و سعی زیادی نمودند تا شاید از مقام بی‌نظیر حضرت زهرا (س) همه باخبر شده و بهره‌مند شوند و برکات پروردگار عالم آنگاه که آفرینش در حجاب بود و راز جان‌ها در ملکوتشان مستور، ندای «جاء الحق و زهق الباطل» برخاست و زیبایی حق نمایان گشت و زمزمه عشق آغاز گردید و باطل به فغان آمد و ابراز کرد:
ای خالق هستی بر آنچه آفریدی و مرا در دانستنش به اطاعت واداشتی و فرمودی بر عظمت خلقت سجده کنم و من سرپیچی کردم، آنگاه از حق مأیوس شدم و به باطل دل بستم تا مخلوقات را به دنبال خویش کشم. در این عجز و ناتوانی به فغان آمدم و در سیمای حق نگریستم و به یقین اعلام کردم، حق پیروز است و باطل مانند کفی که جز راه نابودی راه دیگری را نمی‌پیماید.
پس باید حق را در فرزند رشید فاطمه (س) جستجو کرد و دید و به آن ایمان داشت و به دستوراتش عمل کرد تا زمین از ظلمت و تاریکی نجات پیدا کرده و منور به نور ایمان و حق و توحید که در وجود مولا و سرورمان است به‌وسیله‌ی ایشان خود را نجات دهیم و برای آن هر لحظه فریاد کنیم: