بسم الله الرّحمن الرّحیم
مناجات چهاردهم صحیفه سجادیه
مناجات معتصمین
خدایا ای پناهِ پناهندگان و ای پناهِ پناه خواهان و ای نجات‌بخش به هلاکت افتادگان و ای نگهدار بیچارگان و ای ترحم کننده به مسکینان و ای اجابت کننده‌ی دعای پریشانان و ای گنجینه‌ی فقیران و ای پیوند دهنده‌ی دل‌های دل شکستگان و ای ملجأ و پناه آوارگان و ای یاری کننده‌ی ضعیفان و ای پناه خائفان و ای فریادرس ستمدیدگان و ای حصار محکم پناهندگان اگر من به عزت تو پناه نبرم پس به چه کسی پناه برم و اگر به نیرو و قدرت تو ملتجی نشوم پس به که پناهنده شوم و به تحقیق گناهانم مرا به چنگ زدن به دامان عفو و بخششت وادار کرده و خطاها مرا به درخواست گشایش درهای چشم پوشیت محتاج ساخته و بد کرداری مرا به بار انداختن در آستان عزتت دعوت کرده و ترس از عذابت مرا به چنگ زدن به دستاویز مهرت وا داشته و کسی که به رشته‌ی کرمت چنگ زده مستحق حرمان و ذلت نیست و آنکه به مقام عزتت پناهنده شود سزاوار تسلیم به بلا و بی‌التفاتی نیست.
خدایا پس ما را از حمایتت محروم مساز و ما را از موارد هلاکت و نابودی نگهدار زیرا ما تحت نظر تو و در پناه تو از آن هستیم، ای خدا از تو می‌خواهم به حق خاصان و مقربان درگاهت از فرشتگان و نیکان خلقت که بر ما نگهبانی (سپری) قرار دهی که ما را از بلاها و مهالک نجات دهد و از آفت‌ها دور سازد و از مصیبت‌های بزرگ حفظ کند و بر ما از سکینه و آرامش خود فرو فرستی و به انوار محبتت چهره‌ی ما را بپوشانی و به رکن محکمت ما را پناه دهی و در اکناف عصمتت ما را مصون داری، به حق رأفتت ای مهربان‌ترین مهربانان.