بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی سالروز آغاز امامت حضرت مهدی (عج)
۵ آبان ۹۹
سلام بر خورشیدی که صبحگاهان و شبانگاهان زمین را به نور انورش می‌افروزد تا دین جدش از آفت جهل در امان بماند و زمان ودیعه‌دار ردایی باشد که امروز به قامت جانشین یازده گوهر پاک می‌پوشاند و در مناجاتی زیبا خطاب به این تحفه‌ی آسمانی می‌فرماید:
ای ذخیره‌ی جانم به برهوتی بنگر که هر روز تشنه‌تر از دیروز نیازمند جرعه‌ای است که هر قطره‌اش الست را به تصویر می‌کشد. از آن زمان که بر جسم پاک پدر گرامی‌ات نماز خواندی و جان مطهرش را در آغوش گرفتی تا بوی امامت تا قیامت زمین را در سرمستی این امانت الهی مسرور نماید، سال‌های انتظار چونان چراغی منور زمان را در احاطه‌ی خویش گرفت. نام مبارکت بر کرانه‌ی عرش نقش بست. زمان پوسته‌ی خویش را به دستان مبارکت سپرد تا فرمانت جان سوخته‌اش را سیراب نمایند و امروز سالی دیگر را نوید می‌دهد، لحظه‌ها و دقیقه‌هایی که چشم به راه صدای مطهرت هستند.
ای منتظران انتظارتان غنیمتی است که هزاران دل عاشق بر صفحه‌ی زمان می‌آورد و سپس در دل خاک پنهان می‌کند تا قبرها به ندایش بلرزد. گوش‌ها صدای حق را در زیر لحد بشنود، ای در گور خفتگان من آمدم، انتظارتان پایان یافت جسم شما شاهد روحی شد که هم اکنون قادر به درک دولت حقه است پس شکر بر آستان پروردگاری که منتظران حق را در گور انتظار می‌خواباند تا همچنان از برکت وجود امامش بهره‌مند گردد و تا ظهور دولت حقه بر بیعت او باقی بماند. دست خشکیده در خاک را بر قلب خاموشش گذارد و با نطقی که دیگر صدایی از آن بر نمی‌خیزد بگوید:
ای امامم، آخرین نفس را با نام مبارکت از سینه خارج کردم تا زمان ودیعه دارش باشد پس مرا دریاب. برزخم را با انوار دولتت بی‌افروز تا باز ناله سر دهم که من همواره از انوار مطهرت برزخی منور داشته‌ام.
پس امروز گویای برکتی در عمر زمینیان و آسمانیان است. کراتی که همواره در حرارت عشقش می‌افروزند و زمینی که بر قدم‌های مبارکش بر خود می‌بالد و منتظرانی که دست خالی و پر محبتشان را به آستانش آورده‌اند و همگان امید را چهل‌چراغ انتظارشان خوانده‌اند تا قوت جان‌ها بار دیگر به انوار مطهرش جان گیرد و ندای عشق طنین‌انداز شود که ما در تمام دم و بازدم‌های خویش تو را می‌خوانیم به ندای: