بسم الله الرّحمن الرّحیم

دل نوشته‌ی دعای ندبه در ماه رجب

۱۵ اسفند ۹۹

مولای من، مولای من ای کاش می‌دانستم در کجا اقامت دارید اگر می‌دانستم افتان و خیزان می‌آمدم جلوی شما زانو می‌زدم و با دلی سوخته و چشمی اشک‌بار می‌گفتم آقای من این چه تقدیری است که شما با نفس قدسی در کنار من هستید و من از دیدن چهره‌ی زیبایتان و صدای دل‌نشین و روح‌افزایتان محروم هستم و شما مرا به صبر سفارش می‌فرمایید ولی باید اعتراف کنم که قلب و روحم چنان از عشق شما لبریز است که نه تنها شما را در غیبت و دور نمی‌بینم بلکه محبت و عنایت شما را هر لحظه احساس کرده و با آن نفس می‌کشم. وای بر من این چه اسراری است در جانم که مرا به آتش می‌کشد درحالی‌که زمان‌ها گذشته است و چهره‌ی ملکوتی‌تان به کسی آشکار نگردیده. اسرارش را یافته‌ام، همان اشکی بود که در پاسخ پروردگارم از دیده‌ی الستی‌ام جاری شد. گریستم تا عشق را دریابم پس قلبم ضربان خویش را در رحم مادرم با نامت آغاز کرد. من به دنیا می‌آیم تا به تعهدم در قالب انتظار لباس عمل بپوشانم. مرا دریاب ای بهترین متاعی که کتاب آسمانی فرمود آنچه برایتان باقی گذاشتم بهترین است ولی افسوس من خویش خویشتن را گم کردم من آمدم ندبه بخوانم و به وجود مقدستان ابراز دارم: ای جانشین پیامبرم در این ماه رجب که به بعثت جد بزرگوارتان رسول خاتم حضرت محمد (ص) نزدیک می‌شویم شما را با کدام دعا جستجو کنم خودت به فریادم برس من در دام نفسم افتاده‌ام مرا از این دام برهان تا قوت جانم را بیابم. می‌دانم دلیل آن عمل نکردن و دور بودن از قرآن است قرآنی که نعمت و رحمت عظیم و بی‌نظیر پروردگار رحمان است که چه زیبا آن را توصیف فرمودید.
سلام بر رحمت واسعه‌ی پروردگار عالم. رحمتی که جان بندگانش را از ظلمتی که در آن غوطه‌ور بودند با نور قرآن کریم افروخت. معجزه‌ای که آیاتش زمان را مانند طوماری در هم می‌پیچد. تلاوت کنندگانش در هدایت تمام انبیاءِ الهی قرار می‌گیرند. اُمتی که وارث تمام معجزات پروردگار عالم‌اند. همگان را به ضیافت خویش می‌خواند. اینک سفره‌ی رحمت گسترده شده، از طعامش بخورید. زقوم شایسته‌ی شما نیست. شما اُمت پیامبری هستید که جان مطهرش در هدایتتان به زحمت افتاد. عمر شریفش در رنج جهل اُمتش به مانند آتش‌فشانی که همواره آماده‌ی فوران است می‌جوشید تا همگان را در حریم رحمت الهی وارد نماید.
اینک به وارثان دینش می‌نگرد. وای بر اُمتی که معجزه را به مانند کتابی فرض می‌کنند که داستان‌هایی حزن‌انگیز دارد. در عذاب قوم‌هایی که نتوانستند هدایت را دریابند. خشم پروردگار نصیبشان شد. گاه به‌صورت بوزینگان، گاه به‌صورت سنگ‌هایی که نقششان را بر جانش ترسیم نمود. گاه خاشاکی خشک و بی‌جان. چگونه هدایت را دریافتند که این‌گونه از آنان یاد می‌شود؛ و تو وارث پیامبری هستی که اینک در ماتم جان مطهرش به سر و سینه می‌زنی. با ارثش چه کردی. در کدام بازار به فروش رساندی. چگونه امانت هدایت را با دنیایی معاوضه نمودی که از آن خواهی گذشت. عذابی را مشاهده نمی‌کنی زیرا توان عقلت قادر است تا خود را از اُمت جفاکار جدا کند.
مولایی من، یابن رسول‌الله و وارث انبیا، شما قرآن ناطق هستید چه زیبا مبعث، قرآن و امت مسلمان را شرح دادید و ما چه سعادتمند هستیم که آن را شنیدیم. از شما مدت می‌خواهیم تا آیه به آیه‌ی قرآن را زنده و حیات‌بخش فرض کنیم و با عمل به آن رستگار گردیم. در این ماه رجب که به مبعث نیز نزدیک می‌شویم باید اطمینان داشته باشیم که همگان به ضیافت قرآن کریم خوانده شده‌اند. کتاب‌های آسمانی ندایی را زمزمه می‌کنند. اینک ام‌الکتاب آمد تا مادر معجزات الهی شود. مبعث زنده کننده‌ی تمام ادیان الهی است، ادیانی که همواره منتظر آخرین فرمان بودند. آخرین جمعه ماه رجب منتظر است تا بار دیگر قلب زمان گشوده شود و معجزه‌ی دیگری به انتظارها پایان دهد. تاج رسالت در جهان نورافشانی کند. باطل‌ها از بین برود و آخرین فرمان الهی در زمان جاری شود. «بقیة اللّه خَیر لکُم إن کنتم مُومنین» جمالش ظاهر شود تا همگان معجزات تمام پیامبران را در ندایش بشنوند که می‌فرماید منم آن وعده‌ی شیرین قرآن کریم پس به سویم بشتابید تا امانت جانتان را در بزرگی‌اش مشاهده کنید. برای فرج این امانت الهی فریاد کنید:

اللهم عجل لولیک الفرج

دانلود خطبه