بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعای سی و چهارم صحیفه سجادیه
دعای آن حضرت هنگام گرفتاری یا دیدن کسی که گرفتار فضیحت گناه شده است
خدایا تو را ستایش می‌کنم که با علم به گناهان و معاصی بندگان باز هم عیوب آن‌ها را مستور می‌داری و با آگاهی از کردار زشت تبهکاران از تقصیرشان می‌گذری، پس با اینکه ما مردم (جز معصومین) بدکار و کار زشت انجام داده‌ایم، ولی تو ما را رسوا نساختی و با اینکه ما مرتکب گناهان ناشایسته و پلید شده‌ایم ولی تو ما را مفتضح نکردی و بدکاری‌های ما را از نظرها پنهان نمودی، ای خدا چه بسیار کارهایی را که تو از آن نهی فرمودی ولی (در اثر جهل و نادانی) ما آن را انجام داده‌ایم و چه بسیار اعمالی که به آن امر فرمودی و ما با علم به آن مخالفت نمودیم و چه بسیار خطاها که مرتکب شدیم و تنها تو بر آن مطلع بودی و از نظر همه‌ی خلق پنهان داشتی، با اینکه فوق هر قدرتی قادر بودی که آن قبایح را آشکار کنی، اما عفو و بخشایشت جلوی چشم بینندگان حجاب گردید و از شنیدن آن خطاها جلوی گوش خلق سدّ محکم کشید.
پس (ای خدای کریم) این عیب‌پوشی و مخفی نگه‌داشتن گناهان را واعظ ما قرار ده که موجب پشیمانی از بدکاری‌ها و انضجار از اخلاق ناپسند و سبب ترک گناه گردد و ما را به توبه‌ای نصوح که محو کننده‌ی سیئات است و به سوی طریق مستقیم هدایت نماید و وقت این توفیق را به ما نزدیک ساز و ما را از خودت غافل مساز همانا ما به تو شوق رغبت داریم و از گناهان پشیمانیم و درود و رحمت فرست بر آنکه برگزیده‌ی تو از همه‌ی خلائق است محمد مصطفی و عترت پاکش و ما را از فرمان‌برداران و مطیعان آنان قرار ده، آن‌چنان که خودت به آن امر فرمودی.