بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی عید فطر
۵ تیر ۹۶
سلام بر رب‌العالمین، پروردگار رحیم و رحمان، آفریننده‌ی زمین و آسمان، شماره کننده‌ی شب و روز، ساعت‌ها و دقیقه‌ها.
اینک ساعت فطر رسید تا سینه‌ها ذخیره‌اش را آشکار کند، ذخیره‌ای که با خود شبِ قدر را به همراه دارد. آمده تا شکر نعمت هدایتش را به‌جا آورد. در مصلای نماز منتظر چیست؟ به چه یقینی قلبش در سینه می‌تپد؟ کدام احساس اشک را از دیدگانش جاری نموده؟
او پروردگارش را در قبولی طاعاتش به مدد می‌خواند، فرشتگان فطر به او می‌نگرند، با شوق به طرفش در پروازند، ای روزه‌دار رمضان امروز آمده‌ایم تا بشارت عیدی را بدهیم که برکت سفره‌اش پسر رسول خداست. برکتی که هرگز نقصانی ندارد پس دست تهی بندگان را در دستان مهربانش می‌گیرد تا در تاریکی جهلی مرکب خویشتن را به هلاکت نرساند. او با دیده‌ی مهربانش مصلای نمازتان را به بهشتی از وعده‌ی پروردگار بدل نموده تا حق و باطل را از یکدیگر جدا کند. حقی که همواره در جوش و خروش است تا در سایه‌ی آیات الهی باطل را گردن زده و نامش را از صفحه‌ی زمان محو کند.
پس به یاری‌اش برخیزید و سر را بر سجده‌ی اطاعت نهاده، از پروردگار تقاضا کنید جانتان را از بند شیطان نَفس برهاند. نَفسی که در کمین سجاده‌هایتان نشسته تا حاصل یک ماه بندگی را برباید. امانش ندهید، پروردگارتان را به مدد بخوانید: یا غیاث المستغیثین، ما را دریاب تا توشه‌ی خویش را به دست نفس نسپاریم، او در کمین ماست، ما را دریاب. ما به دامن جانشین پیامبرت دست توسل دراز نموده‌ایم تا در این ساعات باشکوه از انوار با برکتش ظلمت جانمان به نوری که همواره او را می‌خواند بدل گشته و باز زبان به بهترین دعا بگشاید.