ضربان حیات اربعین شب سوم ۲۲ آذر ۱۳۹۳

مرا بخوانید تا اجابتتان کنم در صبحگاهان و شبانگاهان ستایشم کنید تا غمگین نشوید. آغاز و پایان یک روز از عمری که آفریدگار آن را فرمانروای زمین و آسمان و تمام آفریده‌هایش قرار داد

اینک می‌خواهیم زمزمه‌های عاشقانه‌ی عشاق را که از ضربان حیاتی جاودانه خبر می‌دهد از خطابه‌های محرم به گوش جان بشنویم تا راه و رسم عاشقی را در مکتب اباعبدالله (ع) بیاموزیم.

شکر و سپاس در خور آفریننده‌ی جان‌هاست که در آن شکر، انسان وجودش را در حیات ببیند و آنگاه سر بر سجده‌ی خالقش گذارد و از حیاتی به وجد آید که شیطان نفس پوسته‌ی خودخواهی را از تن، برون کرده …

خطبه‌ی امشب را مزین کردیم به مناجات سید ساجدان، زینت عابدین، اسوه‌ی صبر و شکیبایی امام علی بن الحسین (ع)؛ امامی که وسعت قلب و روحشان اقیانوس‌ها را شگفت زده و صبر و استواری‌شان کوه‌ها را شرمنده کرده است.

ای وای بر امتی که مانند گوساله پرستان امت موسی (ع) بر گِرد ساخته‌ی ذهنشان می‌چرخند و جواهرات وجودشان را در آتش گداخته ذوب می‌کنند تا نماد خودپرستی را معنا کنند.

پس شکر بر رحمت پروردگار عالم به خاطر زمان‌ها و دوران‌ها باد؛ دوران‌هایی که توحید را در خزانه‌ی جان چنان گوهری حفظ کرده‌اند تا دزدان دهر به رمزش آگاه نشوند آنگاه میراث‌بران، ثروتشان را به بازار دنیا آوردند تا خریدارش را بخوانند

سلام بر یوم‌الدین، یومی مبارک، روز مرگ باطل، روز شکست شیطان و روز ظهور حق و عدالت، قیامتی خونین و وصالی شیرین؛ نامش را چه قلمی می‌نویسد و چه زبانی قادر است تا وصفش کند؟

سلام بر امری که فرمود: اگر بر خویشتن ستم روا داشته‌اید و از روی جهالت مرتکب گناه شده‌اید پس توبه کنید؛ پروردگار بخشنده و مهربان است او شما را در هر کاری که هستید می‌بیند،صدایتان را می‌شنود،…

سلام بر شاهد و مشهود، پروردگاری که بر کردار بندگان خویش آگاه است زمانی که او را می‌خوانند تا دستان بندگی مخلوقش را در دایره‌ی رحمت واسعه‌اش یاری کند.

سلام بر خالقی که بندگان خویش را به رحمتی واسعه فرا خواند و اجازه فرمود تا جان مخلوقاتش با آن در آمیزد اینک در شب هفتم محرم این بارش آن‌چنان زیباست که نهال‌های در غلاف مانده سر از خاک بر می‌آورد و زمین‌های تشنه سیراب می‌شود.