بسم الله الرّحمن الرّحیم

خطبه‌ی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)

۱۶ شهریور ۱۴۰۴

حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که در احسن تقویم، نوری را به تصویر کشید تا آسمان و زمین به شوق آیند، زمان در برابر شکفتن گل سرسبد آفرینش بایستد، فرشتگان به تعظیم درآیند و اندیشه‌ها در حیرت صفات ملکوتی‌اش سرگردان شوند.
پانزدهم ربیع‌الاول، روزی که زمین از شوق به تپش افتاد و آسمان، جامه‌ی نور بر تن کرد. روزی که خورشید هدایت در چهره‌ی خاتم‌الانبیا (ص) تابید و تاریکی‌های جهل و تباهی فرو ریخت. خداوند او را «رَحمةٌ لِلعالمین» نامید، چرا که وجودش چشمه‌ای است که هرگز خشک نمی‌شود و رحمتی است که مرزی نمی‌شناسد. میلادش، تحقق وعده‌ای بود که در سینه‌ی همه‌ی انبیاءِ پیشین نهفته بود. آنان در سخت‌ترین لحظات، به یاد او آرام می‌گرفتند و با امید به او از آزمون‌های الهی گذر می‌کردند.
آری سلام بر لحظه‌ی برخاستن حضرت آدم (ع) که زبانش با گفتن نام پر برکت پیامبر خاتم (ص) به حرکت درآمد و حضرت نوح نبی (ع) در واپسین روزهای ساخت کشتی چنین شهادت می‌دهد: من در آخرین روزهایی که مشغول تمام کردن کشتی بودم از پروردگار کریم تقاضا کردم تا فرزندان کسانی را که قرار است در کشتی بنشینند و از طوفان نجات پیدا کنند را از روی لطف و احسان به من بنمایاند و دعای من مستجاب شد و من انوار آخرین رسول (ص) و فرزندانش را در سردر کشتی دیدم و شکر الهی را به جا آوردم و یونس نبی (ع) در ژرفای دریا و ظلمت شکم ماهی، از عشقی می‌گوید که به نور پیامبر خاتم پیوند خورده است و می‌فرماید: دعوت از قومم و نپذیرفتن آنان روح مرا در یک قفس سخت گذاشت که باید از آن قفس رها می‌شدم ولی غافل از آنکه از آن قفس وارد قفس دیگری شدم و در تمام لحظات سخت شکم ماهی که چون قطره آبی در آفرینش نخست خود به اصل عالم الست برگشته بودم، وجود مهربان و صبور پیامبر آخرالزمان را می‌دیدم و رسالت و تحمل در هدایت را از ایشان می‌آموختم و زندگی یاران و صبر خانواده‌ی این پیامبر گرامی شکم ماهی را برایم آن‌قدر تنگ کرد که فریاد نجات برآوردم و با شفاعتش از آن شرایط نجات پیدا کردم.
و یوشع یار با وفای حضرت موسی نیز از قوت قلبی که رسول اللّه در همراهی پیامبر به او می‌دادند می‌فرماید: من سال‌ها ناظر زحمات و رنج پیامبر الهی حضرت موسی (ع) بودم و گاهی قلبم را روی خاک می‌گذاشتم و از پروردگار طلب صبر می‌کردم. آنگاه ندایی را می‌شنیدم که با من سخن می‌گفت و صبر مرا نوید به آینده می‌داد که در آینده پیامبری خواهد آمد و از او نسلی باقی خواهد ماند که انوار آفرینش هستند و پایه‌های حیات و من در مناجاتم آرزوی دیدار انوار الهی پیامبر خاتم را داشتم و هر بار که به کنار کعبه مکرمه می‌رفتم از پروردگار کریم تمنا می‌نمودم که آینده را در قلبم احساس کنم و آن‌وقت صدای مهربانی را می‌شنیدم که می‌فرمود یوشع صبر زیباترین خصلت خداوندی است که در وجود بندگان خود به ودیعه نهاده است پس بر مقدرات صبر کن و مطمئن باش که حق پیروز است.
آری اینجاست که درمی‌یابیم همه‌ی پیامبران و اولیای الهی، با اشتیاق و اشارت، به این میلاد عظیم دل‌بسته بودند. این ولادت، نتیجه‌ی صبر انبیاء و ثمره‌ی آرزوی اولیاء است. روزی که نور ازلی در هیئت انسانی تجلی یافت تا جهان را از تاریکی برهاند. میلاد پیامبر اکرم (ص)، نه فقط آغاز زندگی او بر خاک زمین، که شکوفایی وعده‌ای بود که از آغاز آفرینش در جان‌ها دمیده شد. او رَحمةٌ لِلعالمین است؛ رحمتی که از آدم تا خاتم، همه به امیدش زیستند و سپس در تداوم همان نور و رحمت، خداوند خاندان پاکش را قرار داد.
دوازده سرچشمه‌ی هدایت و برکت که امام جعفر صادق (ع) یکی از فروزان‌ترین آن‌ها است. امامی که آینه‌ی علم نبوی و تجلی معرفت علوی است. با ولادت او، معارف اسلام درخشید، حقایق قرآن تفسیر شد و دریای دانش در جان‌ها موج افکند. صادق آل محمد (ص) چراغی بود که پس از پیامبر، فروغ رسالت را در قالب امامت روشن نگاه داشت و با بیان گوهرهای حکمت، راه حق را از بیراهه آشکار ساخت. ولادتش، طلوعی دوباره برای خرد و اندیشه بود. اگر پیامبر (ص) آغاز رحمت است ، امام جعفر صادق (ع) تداوم آن رحمت است؛ وارثی که با زبان صدق، حقیقت را بر جهانیان آشکار کرد و دل‌ها را به نور یقین آرام بخشید.
اینک در این روز مبارک به دامن پر مهر پیامبرمان چنگ می‌زنیم تا رحمت را بشناسیم و خلیفه را در چهره‌اش تماشا کنیم. او جانشین پروردگار در زمین است. رگ حیاتمان در دستان مبارکش از ممات به حیاتی جاودان تبدیل می‌شود و اکنون روح ملکوتی‌اش نظاره‌گر امتی است که سرگردان بین کفر و ایمان روزگارش می‌گذرد؛ امتی که مؤمنانش، مانند اصحاب نوح در ایستگاه سفینةالنجات، مشغول ساختن کشتی نجات جان خود هستند تا با فرمان پروردگار بر آن بنشینند و از پرتگاه‌های گمراهی رهایی یابند و به ساحل هدایت برسند و مولایشان را به مدد بخوانند:
ای آخرین نور هدایت، بر جان‌های خشکیده از برهوت زمان ترحم کن تا با نام زیبایت بار دیگر زنده شود و پروردگار را به دعا بخواند: یا رب! نور هدایتت را بر ما اُمت غریب فرو فرست و دعایمان را اجابت کن به دعای:

اللهم عجل لولیک الفرج

دانلود خطبه