بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)
۱۸ دی ۹۳
شکر و سپاس پروردگار یکتا را سزاست که همه چیز در مقابلش خاضع و هر چه هست از او پابرجاست آنکه زنده است، از رحمت او روزی می‌خورد و آنکه می‌میرد به سوی او بازگشت می‌کند.
خداوندا چشمی تو را ندیده تا وصف کند تو را؛ نافرمانی کسی از قدرتت نمی‌کاهد و اطاعتش بر آن نمی‌افزاید؛ فرمان‌بردار هم نباشد به تو محتاج است. رازی نیست که تو از آن آگاه نباشی و عیبی نیست که تو ندانی. خدایا تو معبودی و سزاوار پرستش هستی. در طلوع چنین روزی طلوع کننده‌ای طلوع گردید و درخشنده‌ای درخشید و تابنده‌ای تابید و راه انحراف از بین رفت و راه مستقیم گشوده شد و خداوند قومی را به قوم دیگر و روزی را به روزی دیگر مبدل کرد و ما آدمیان مانند قحطی زدگانی که در انتظار باران باشند انتظار تغییر گردش روزگار را داشتیم.
بله چه زیباست حمد و ستایش پروردگار و میلاد و رسالت پیامبر از زبان امیر مؤمنان علی (ع) و چه بجاست در این روز خجسته و فرخنده، میلاد فروغ بی‌پایان هدایت، خورشید رسالت، ستاره‌ی درخشان نبوت، نجات دهنده از گمراهی و جهالت، آشکار کننده‌ی راه حق و باطل، رسول اکرم حضرت محمد (ص) که درود بی‌پایان و بی‌شمار بر ایشان و اهل‌بیتش باد که خداوند فرمود: «من و فرشتگانم همواره بر او درود و سلام می‌فرستیم».
در مورد شأن و مقام ایشان زبان‌ها قاصر است و عقل‌ها عاجز، پس یاری می‌طلبیم از دخت گرامی‌شان سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) که فرمودند: پروردگار می‌فرماید: ساعاتی را برای عبادت در شب برای خویش برگزینید این بدان سبب است که شب، خلیفه‌اش را بشناسد تا عشق به تجلی درآید و سکوتی منور موجودی‌اش را اعلام کند. نافله‌ی شب برای وجود مقدس پیامبر (ص) واجب گردید تا این معما فاش شود. با طلوع خورشید همگان قادر بودند تا خطوط چهره‌ی مبارکش را در نزول آیات تماشا کنند ولی با تاریکی شب این نعمت جاودانه در خلوت جان مطهرش قرار می‌گرفت پس نیاز به شاهدی داشت تا تصویر آن را در جانش ذخیره کند. پدر بر می‌خاست و جانش در حلقه‌ی آیات به سخن در می‌آمد؛ آیه‌ای را مکرراً تلاوت می‌فرمود صورت ملکوتی‌اش در فضای شب آن‌چنان دل‌نشین بود که ارواح جدا شده از جان‌ها را در حلقه‌ی محبتش به اسارت می‌گرفت. حضرت جبرئیل (ع) به تماشای این زبان شیرین به خانه‌ی پیامبر وارد می‌شد و در کنارش می‌نشست. پدر می‌فرمود: ای حامل وحی الهی، آنچه را تلاوت می‌کنم تو به من آموختی و حضرت جبرئیل پاسخ می‌داد: من آن را در ذخیره‌ی جانم ندارم آن ذخیره فقط در جان مطهر شماست پس از تکرارش نعمتم افزایش می‌یابد. در ادامه سرور عالمیان می‌فرمایند: انوار فرزندانم معنا کننده‌ی غیبی است که پرده‌ی آن را حضرت جبرئیل امین کنار می‌زد و هر بار که به خانه‌ی رسول خدا (ص) سفر می‌کرد در آستانه‌ی در می‌نشست و به دعوت پدر که او را به کنار خودش دعوت می‌کرد جواب منفی می‌داد و با گفتاری شیوا ابراز می‌داشت: محبت شما آن‌چنان در خلقت جان من جای گرفته است که مرا از نزدیک شدن به جان مبارکتان بر حذر می‌دارد و پدر در آن لحظه بر امت خویش با حلقه‌ی اشکی دعا می‌کرد و می‌فرمود: ای پروردگارم، جانی را که جبرئیل آن را عزیز می‌دارد همواره در راه امرت به ذلت مبتلا نموده‌ام پس بر امتی که آن را با کردارهای خویش پاره پاره خواهند کرد ترحم کنید زیرا درک آتش خشمت بر آنان آشکار نمی‌باشد. جان عالم به فدای قلب نازنین رسول خاتم که وجود مبارکش برکت و نعمت و رحمت را برای امتش به ارمغان آورد. با آگاهی از ناسپاسی و ظلم و جنایتشان در مورد جانشینانش و فرزندانش که از گوشت و خون او بودند در حقشان دعا کرده و دل نگران عذابشان از خشم پروردگار می‌باشند که در قرآن کریم به ایشان می‌فرمایند: تو را با آن‌ها که دین خویش را فرقه فرقه کردند و دسته دسته شدند کاری نیست کار آن‌ها با خداست و خدا آنان را به کارهایی که می‌کردند آگاه می‌سازد و همچنین به پیامبر فرمود: به آنان بگو من از شما برای رسالت مزدی نمی‌خواهم جز دوستی خویشانم و آنچه مزد از شما خواستم آن هم به سود شماست.
بله وای بر این امت قدر ناشناس که به دشمنی رگ حیاتشان، جانشینان و فرزندان حضرت محمد (ص) برخاستند درحالی‌که ایشان ادامه دهندگان رسالت و هدایت از گمراهی با جان و مال و فرزند و همه‌ی داشته‌ها همت گماشتند که امیر مؤمنان علی (ع) در این مورد چنین فرمودند: امامان مانند قیم‌های خدا بر بندگان او هستند و عهده‌دار شناسانیدن خدا بر بندگان می‌باشند هیچ کس وارد بهشت نمی‌شود مگر این‌که امامان را بشناسد و امامان او را بشناسند و هر کس که منکر امامان باشد و امامان او را انکار نمایند به دوزخ می‌رود.
واعجبا از شیعیان که سعی در فراموش کردن این فرموده‌ی قاطع و روشن امیر مؤمنان را دارند.
ای مهمانان کوی عشق، در این روز مبارک و فرخنده بر شادی‌مان افزوده شد با میلاد معلم شیعه‌ی راستین و پاک کننده‌ی انحرافات وارد شده در دین، ششمین اختر آسمان ولایت و امامت امام جعفر صادق (ع)؛ ایشان به ما آموخت که شعار و افتخار شیعه در عدم سازش با باطل و دشمنان دین و اهل‌بیت پیامبر است اگر می‌خواهیم در قیامت با این نام محشور شویم باید که به آن عمل کنیم.
ما ضمن عرض تبریک و تهنیت به ساحت مقدس ولی و امام بر حقمان اباصالح المهدی (عج) به مناسبت میلاد اجداد طاهرینشان پیامبر عظیم الشأن و امام جعفر صادق (ع) عرضه می‌داریم: مولای ما، همان‌گونه‌ای که مادر گرامی‌تان فرمودند: برای رسیدن به مقام بندگی پروردگار می‌باید از نردبان عمل برگزیدگان الهی بالا بروید تا راز بندگی را در عملشان درک کنید که همواره جان‌ها تا قیامت مدیون انفاق آخرین پیامبر الهی است که روح مطهرش در ثروت بی‌نظیر بود، پس همواره پروردگار و فرشتگانش در سلام و صلوات بر این ثروت بی‌حساب هستند، پس مولای ما یاری‌مان کنید تا امت واقعی پیامبر و شیعه‌ی جدتان امام جعفر صادق (ع) به حساب بیاییم و دو امانت پیامبرمان، قرآن کریم و اهل‌بیت را از جان حقیرمان عزیزتر بدانیم و به این مودت عمل نماییم
حال دست به دعا بر می‌داریم:
بار الها درود و سلام و صلوات بی‌پایان و بی‌شماری که تو بر آن احاطه داری بر پیامبرمان حضرت محمد (ص) و خاندانش بفرست.
بار الها یاری فرما تا بنده‌ای با اخلاص، امتی قدر شناس و شیعه‌ای قوی و منتظری استوار باشیم.
بار الها خشنودی خود و پیامبر و امیر مؤمنان و فرزندانش و امام عصرمان را روزی‌مان فرما.
بار الها یاری‌مان فرما تا دو امانت پیامبرمان را قرآن و مودت به اهل‌بیت را در بهترین جایگاهشان پذیرفته و عمل کنیم.
بار الها در ظهور آخرین گهر خاندان نبوت امام عصر و زمان تعجیل بفرما.