بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شهادت امام حسن عسکری (ع)
۳۰ دی ۹۱
از آن خداست حمد و سپاس بی‌شمار و بی‌پایان، به مقدار قطره‌های باران، به سنگینی کوه‌ها، به وسعت اقیانوس‌ها، به دوری ستارگان، به حمد پیامبران و اولیاء و عابدان و به حمد 14 خلیفه‌ی برگزیده الهی؛ نیست معبودی شایسته‌ی حمد و ستایش جز پروردگار حکیم، سُبوح و قدوس و سلام و صلوات بر بهترین و افضل‌ترین بنده و رسولش حضرت محمد (ص) و بر خاندان گرامی‌اش.
سلام و رحمت الهی آن زمان که جان‌ها در تپش باطل به سوی نابودی قدم برمی‌دارد نوای جاء الحق و زهق الباطل طنین‌انداز می‌شود، جهان به این ندا جانش را به اطاعت حق درمی‌آورد؛ رهروان حق به سوی میعادگاه می‌شتابند تا دست ناتوانشان را به دست قوی و پر قدرت امامت بدهند جانشان در پرتوی حق می‌افروزد و پاهای مصمم‌شان به سویش می‌شتابند تاریکی جهل به عملی شکوفا بدل می‌شود که در شکوفایی‌اش نهان‌ها آشکار گشته و عقل‌ها در حیرت، سر انگشتان خویش را به دندان می‌گزند و ابراز می‌دارند: آنچه پروردگارمان وعده فرموده بود برایمان آشکار شد.
چه زیباست توصیف دولت ظهور مولایمان امام عصر و زمان (عج) از زبان مادر گرامی‌شان. باید خداوند کریم را شاکر باشیم که بهترین نعمت و رحمتش را برایمان حفظ فرموده که با ظهورش، حق مداران در رکابشان به شکوفایی کمال رسیده و باطلین، انگشت حسرت به دهان خواهند گرفت؛ شاید این مقدمه‌ی دل‌نشین در شب شهادت پدر گرامی‌شان، گوهر و گنجینه الهی یعنی یازدهمین اختر امامت و ولایت، عالم و زاهد، باتقوا و باوقار، با عفت و حیا، ابا محمد، ابن الرضا، حضرت امام حسن عسکری (ع) اندکی از غم و اندوهمان با وعده‌ی انتقام پروردگار از باطل برطرف شود.
امام حسن عسکری (ع) به اعتراف دوست و دشمن، مظهر ابهت پروردگار عالم، ابهت اهل‌بیت و ابهت اسلام بود و دارای کرامات زیادی بودند که یکی از این کرامات فرهنگ‌سازی و تعلیم و آماده‌سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند بزرگوارشان، امام عصر و زمان، اباصالح المهدی (عج) بود. این مهم را با تحمل سختی‌ها و مشکلات و با انجام تمرینات و دادن سفارشات خواص در زمانه‌ای که باطلین با حداکثر توان خود سعی در ریشه کن کردن امامت و ولایت داشتند و ایشان و خانواده‌ی گرامی‌شان را شدیداً تحت مراقبت و ظلم قرار داده بودند انجام دادند و به شیعیان آموختند که چگونه باید از وجود امام عصر خود کسب فیض کنند.
دشمن ظالم و پلید، معتمد عباسی لعنت الله علیه با وجود این همه ظلم و مراقبت‌های سخت، باز چون تحمل انوار و بزرگی شأن امام حسن عسکری (ع) را نیاورد ایشان را در هشتم ربیع‌الاول سال 206 هجری مسموم و به شهادت رساند لعنت خدا بر او و پدران قاصبش باد.
اکنون ضمن عرض تسلیت به پیشگاه مولا و سرورمان امام عصر (عج) به مناسبت شهادت پدر بزرگوارشان، حضورشان اعلام می‌داریم که: مولای ما، چشمان پر اشکمان در انتظار ظهور است که با انتقام از باطلین، دل سوخته از ظلم به پدرانتان را شاد فرمایید.
حال که به اولین روز امامت مولایمان نزدیک می‌شویم برای مرهم زخم قلب‌های غم دیده‌مان در وصف دولت ظهور از مادر هستی کوثر بی‌همتای الهی سرور عالمیان حضرت زهرا سلام‌الله روایت‌هایی را نقل می‌کنیم که ایشان فرمودند: که پدر بزرگوارم، حضرت رسول خاتم (ص) در قسمتی از وصیت‌نامه‌ی خود فرمودند: ای یاران و مددکاران دولت ظهور، بر خود افتخار کنید که نور قرآن را که از خزائن غیب است به سینه‌ی یاران و مددکاران حضرت مهدی وارد خواهند نمود و آن نعمت باعث خواهد شد تا همه‌ی آفرینش مخصوصاً یاران حضرت در هر لحظه که اراده کنند بتوانند بر عوامل زمین تسلط یابند.
همچنین سرور عالمیان از نشانه‌های ظهور که دانش آن فقط مخصوص راسخون به علم یعنی ائمه‌ی اطهار می‌باشد چنین فرمودند: اولین نشانه‌ی ظهور مانند به دنیا آمدن رحمت الهی وجود مبارک پیامبر (ص) ترک خوردن دیوارهای ظلم خواهد بود؛ در تمام دنیا ساختمان‌های بلند به زمین‌هایی مرتفع تبدیل خواهد شد و هرگز هیچ اراده‌ای نخواهد توانست تا مانع ویران شدن آن‌ها شود؛ بعد از نشانه‌ی اولی نشانه دوم که طوفان‌های شدید است آغاز خواهد شد و از هر محل بسته‌ای به درون خواهد آمد و مشرکین و منافقین زمان را مانند قوم صالح بر زمین خشک خواهد نمود؛ طوفان از همه جا وارد خواهد شد ولی کسانی که جزءِ صدیقین راه خدا و پیامبر و ائمه‌ی اطهار باشند این طوفان را مانند یک نسیم بهاری احساس خواهد نمود و بی‌اعتنا به آنچه اتفاق افتاده آماده می‌شوند تا به دولت ظهور بپیوندند و در نشانه‌ی سوم کسانی مجدداً به حیاط کوتاه مدت برگشت داده می‌شوند تا در دولت ظهور زندگی کنند و مجدداً به عالم برزخ برگشت داده می‌شوند این افراد شامل انبیا و اولیاء هستند که زندگی و مرگ آن‌ها در زمان ثابت نمانده و هرگاه اراده کنند می‌توانند از نعمت‌های آن استفاده کنند پس وظیفه‌ی منتظران واقعی در قبل از ظهور چنین دولتی که به دنبال رضای الهی هستند عمل به دستورات قرآن کریم و انتشار معروف و نهی از منکر خواهد بود.
حال در این شب شهادت امام حسن عسکری (ع) یکی از مناجات‌ها و دعاهای ایشان را که در وصف منتظرین فرزند گرامی‌شان ایراد فرمودند را نقل قول می‌کنیم:
بار الها قلبم، دریای اتصال به سرچشمه‌های لطف توست، چشمه‌هایی از اعماقِ وجودها پس نوشندگانش جرعه‌ای بر می‌دارند تا لبِ سوخته از عطش را نمناک کنند؛ جرعه‌ی اول را می‌نوشند تا طعمش را حس کنند و سپس سر را بر چشمه می‌گذارند تا عطششان فرو نشیند و جانشان سیراب گردد و اکنون امت جدم بر سرچشمه‌ی لطفِ بارگاه پر عظمتت نشسته‌اند تا لبی نمناک کنند و تو ای پروردگارم، جان عطشناک‌شان را مهمانِ سلسبیل لطفت بنما تا کویرِ سوخته‌ی سال‌های هجران، به گلستانی از وصل بدل شود و عطر و بوی بهشت، به مشام بهشتیان همچون پیراهن یوسف باشد که دیدگانِ نابینای دهر را بینا کند تا شیفتگان وصلت بر دامن حق چنگ زنند و سیاهی و تباهی را افسانه‌ای بخوانند که در داستان‌های گذشتگان، برای همیشه به فراموشی سپرده شود.
حال ای مهمانان کوی عشق دست و جان نیازمان را به سوی پروردگار کریم بلند می‌کنیم که: ای رب‌العالمین، فرمودی امانت را به کوه‌ها سپرده‌اید و آنان سر باز زدند و انسان، آن را در جهالتِ درکش پذیرفت؛ جهالتی که افتادنِ از آغوش پروردگارش بود، از آغوشِ رحمتش به غربتی سقوط کرد و آن را به آب دیده آراست تا بازگشتنش را بپذیری، بازگشتی که توبه ضامنش بود پس ای یاور بیچارگان، به ما امانت‌داران امامت ترحم کن تا امانتی را که به دوش کشیده‌ایم با توبه از جهالتمان به سرمنزلِ اولیه برسانیم پس در راه رساندنش ما را یاری فرما.