بسم الله الرّحمن الرّحیم

(محرم 1441 ه.ق- در انتظار دولت عشق)

خطبه‌ی شب دهم (شب اول شهادت امام حسین (ع))

۱۹ شهریور ۱۳۹۸

حمد و سپاس پروردگار حکیم و کریم را سزاست که در آفرینشش انواری را خلق فرمود که راه حق و رستگاری را برای مشتاقان قربش روشن و منور کنند و روشنایی‌شان تا قیامت در هر دوره و زمانی حق مداران را راهنما باشد و سیاهی وجود باطلین را نمایان‌تر کرده و ظلمتشان را مایه‌ی عذابشان در دنیا و در قیامت.
چون حق‌مداران به حرکت درآیند انوارشان سیاهی باطل را از بین ببرد. آنانی که در ظلمت مانده‌اند به ندایی حزن‌انگیز آنان را بخوانند که لحظه‌ای درنگ کنید تا از نورتان بهره‌مند شویم و آنان پاسخ دهند شما این نور را باید در دنیا کسب می‌کردید پس دیواری بین حق و باطل ایجاد شود و این شب را شام غریبان نامیدند چون در روزش یاران و فرزندان رسول خدا (ص) به شهادت رسیدند نامش را شب تنهایی اهل‌بیت نام نهادند درحالی‌که آنان با ملکوتیان آسمان بدرقه می‌شدند که باطنش با انوار وجود مقدس امام حسین (ع) و یاران حق‌مداراش که روشن کننده‌ی زمین و آسمان است همراه بود و ظاهر این شب با ظلمت باطلین سیاه‌تر از سیاهی دود سوره‌ی دخان که همان جهل مرکب است.
در عصر کنونی نیز به عینه می‌توان آن را دید همان‌گونه‌ای که در خطابه‌های امسال شنیدیم این سیاهی از آنانی است که محرم را یا به بازی گرفتند و یا با برپایی مجالس عزاداری بدون در نظر گرفتن شأن و مقام امامت و نشر اکاذیب، محلی برای کسب درآمد و ثروت گزاف نموده که مغایر با هدف اباعبداللّه (ع) از نهضت عاشوراست که نصیبشان از این کسب و تجارت زنجیری به درازای هفتاد ذرع خواهد شد. چون آنان به فرموده‌ی امیر مؤمنان (ع) در قالب خدمتگزاران و برپا کنندگان رسم و آیین اهل‌بیت به میدان زمان می‌آیند و چند صباحی از درنده‌ای‌ به چهره‌ی روباهی مکار تغییر جهت می‌دهند تا طعمه‌های خویش را برای آینده مهیا نمایند. اینان همان اشباع رجالی هستند که تاریخ در قلب خویش از آنان به‌عنوان شقی‌ترین افراد نام می‌برد و کسانی که برای رونق آن مجالس به‌عنوان پامنبری و تماشاچی به گردانندگان یاری می‌کنند آنچه عایدشان می‌شود جانی مجروح از جهل است، درصورتی‌که به بدی عملشان فکر کنند و توبه نمایند خداوند کریم آنان را می‌بخشد که در قرآن چنین فرمود: پروردگار تو برای کسانی که از روی نادانی مرتکب کاری زشت شوند سپس توبه کنند و به صلاح آیند آمرزنده و مهربان است.
بله با این فرموده‌ی خداوند مهربان باید همت کرد و در مورد عمل و افکاری که با نفس اماره همراه است تا دیر نشده فکر کرده و خود را اصلاح کنیم. در غیر این صورت همان‌گونه‌ای که در خطابه‌ی امسال آمده بود مصداق آیات کریمه‌ی قرآن که می‌فرماید: «با آنان که در خانه ماندند در خانه بمانید»، هستیم. در زمان پیامبر خاتم حضرت محمد (ص) از مردم مدینه دعوت به جهاد شد. عده‌ای هیچ اقدامی نکردند و در خانه ماندند و عده‌ای هم که نمی‌خواستند به جهاد بروند به کنار پیامبر آمدند و بهانه‌های مختلف آوردند. خداوند فرمود: بگو آن‌ها هم کنار دسته‌ی اول در خانه بمانند.
در عصر حاضر نیز عده‌ای هیچ ایمانی ندارند با کفر زندگی می‌کنند و دور از ایمان هستند ولی عده‌ی زیادی برای اعمال نفسانی و جهل خود دلیل و برهان می‌آورند که شامل دسته‌ی دوم می‌شوند.
حال که در این شب حزن و غم در این خانه‌ی مقدس حضور داریم باید بر سر و سینه بکوبیم و از چشم خون بباریم چون عده‌ای ددمنش و دیو سیرت گل‌های همیشه بهار اهل‌بیت پیامبر را پر پر کردند و بشریت را از وجود گهربار آنان محروم نمودند. آنان با رشادت و استقامت در برابر باطل ایستادند و تا آخرین لحظه‌ی حیاتشان ذره‌ای از عزت عطایی پروردگار کاسته نشد.
اینک ضمن عرض تسلیت به ساحت مقدس منجی عالم بشریت، امام خوبی‌ها، حق مسلّم، امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) به خدمتشان به تمنا ابراز می‌داریم: مولای ما، قلب سوخته‌مان از شهادت جد بزرگوارتان اباعبداللّه (ع) و فرزندان و یارانشان را با فریاد «أین الطالب بدم المقتول بکربلا» التیام می‌بخشیم تا انتظارمان پایان یافته، وعده‌ی پروردگار همان‌گونه‌ای که مادر گرامی‌تان حضرت زهرای مرضیه (س) فرمودند محقق شود که: رحمت پروردگار در جانی است که خود فرمود از آنچه فرو فرستادم بخورید تا پرده‌های جانتان از خاک جدا گشته به جایگاه اصلی خویش بازگردد. ساعات عمرتان از اندوخته‌اش بیفروزد. حرکاتش حق را معنا کند. راز خلقت مانند زمزمه‌ای شیرین در گوش‌ها طنین‌انداز شود. زبان‌ها حکایتی شیرین را بازگو نمایند. دست‌ها به تمنا گشوده شود تا امانتی را از سینه خارج نماید که نامش صاحب‌الزمان (عج) است. صاحبی که همواره او را در الست و برزخ و قیامت می‌خواند. نامت چیست؟ نامی که با آن انتظار معنا شد. زبان‌ها طعم شیرینش را چشید و گوش‌ها به نوایش جان گرفت تا زمان عمری را ترسیم کند که ساعاتش گویای رحمتی بی‌منتها بود زیرا پروردگار گنجینه‌اش را آشکار فرمود تا بندگانش در صبحگاهان با حرارت جانش بیفروزند و شبانگاهان به بستری روند که تاریکی‌اش در پرتوی جان مبارکش به وعده‌ای شیرین پیوند خورد.
پس با این فرموده‌ی سرور عالمیان خوشا به حال آنانی که در دولت ظهور شب و روزشان با حرارت عشق سرورشان جان می‌گیرد و وصل شیرینش کامشان را چون عسل مصفا می‌کند. پس برای آن زمان فریاد می‌کنیم:

اللهم عجل لولیک الفرج

دانلود خطبه

 

بازگشت به صفحه خطبه‌های محرم ۱۳۹۸