بسم الله الرّحمن الرّحیم
(محرم ۱۴۳۹ ه.ق- ده شب با دولت ظهور)
خطبه‌ی شب افتتاحیه
۳۰ شهریور ۱۳۹۶
سلام بر حق، حقی که برای اثبات راهش چراغ‌های فروزانی را در زمان به یادگار گذاشت تا حق‌جویان به زیر پرچمش درآیند. چه کسانی توان نگهداری از این امانت الهی را دارند؟ میراث برانش خود را چگونه معرفی نمودند؟ آیینه‌ی قرآن کریم نامشان را در جانش جاودانه نمود و پروردگار عالم چهره‌هایشان را آشکار فرمود.
پس سلام بر دارندگان مدال‌های درخشنده، پیروزمندان در جهاد، ایمان آورندگان به توحید الهی، عقل کل و نجات‌یافتگان صحرای قیامت، وجود‌هایی با برکت، همانانی که انوار جان مطهرشان زینت دهنده‌ی زمین و آسمان است و مایه‌ی سربلندی و پیروزی خلیفه و عجز و زبونی شیطان. راست قامتانی که توحید الهی‌شان با حرارت سوزان عشق همراه بود و زمزمه‌های عاشقانه‌یشان گویای عطش جانشان و چشمانشان به آسمان رحمت و لطف الهی بود که خداوند کریم با پیروزی حق و نابودی باطل قلب سوخته از هجرانشان را التیام بخشد.
چه زیبا کلامی است از سرور عالمیان حضرت زهرا مرضیه (س) که فرمودند: برکات پروردگار عالم آنگاه‌که آفرینش در حجاب بود و راز جان‌ها در ملکوتشان مسطور، ندای جاء الحق و زهق الباطل برخاست و زیبایی حق نمایان گشت و زمزمه‌ی عشق آغاز گردید. باطل به فغان آمد و ابراز کرد: ای خالق هستی بر آنچه آفریدی و مرا در دانشش به اطاعت وا‌داشتی و فرمودی بر عظمت خلقت سجده کنم و من سرپیچی کردم، آنگاه از حق مأیوس شدم و به باطل دل بستم تا مخلوقات را به دنبال خویش کشم، در این عجز و ناتوانی به فغان آمدم و در سیمای حق نگریستم و به یقین اعلام کردم حق پیروز است و باطل مانند کفی که جز راه نابودی راه دیگری را نمی‌پیماید.
اینک ما می‌رویم تا ماه محرم دیگری را آغاز کنیم. ماهی که بارها شیطان با ناله و فغان، همان‌گونه‌ای که سرور عالمیان فرمودند به شکست اعتراف نموده و حق و حق‌مداران را تحسین کرده و می‌کند. حال مهمانان کوی عشق در اولین شب محرم امسال همان‌گونه‌ای که پروردگار کریم امر فرمودند که: «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (از نعمت پروردگارت سخن به گوی)»، سخن را از نعمت بزرگ و بی‌نظیری که سال‌هاست بر ما جاریست آغاز می‌کنیم و اعلام می‌داریم که در شب‌های محرم امسال هر شب یک خطبه از خطبه‌های «ده شب با دولت ظهور» را بازخوانی کرده و در روز عاشورا علت و نتیجه آن را بیان خواهیم نمود و توجه شما را به دو مورد جلب می‌کنیم:
اولاً حکایت و عملکرد پیامبران و اقوامشان را چندین بار خداوند حکیم بازگو فرموده با وجود اینکه هر مورد پیام و آموزه خاصی را دارد که با تعقل و تفکر می‌توان به آن پی برد و هم با تکرارش بهتر در روح و جان وارد شده و ملکه ذهن می‌شود. ثانیاً دولت ظهور جامعه توحیدی و مدینه فاضله است که مردمش با عشق و اخلاص و ایثار نفس کشیده و توحید خالص در بند بند روح و جانشان جا می‌گیرد و اگر کسانی با این فضایل و عملکرد در هر دوره و زمانی زندگی کنند به‌طور یقین در دولت ظهور زندگی کرده و از دنیا رفتند.
پس سلام بر دولت ظهور، دولت به چه معناست؟ نامش را چه کسی برگزیده است و نشانیش را در کجا باید جستجو کرد؟ ما شنوندگان مباحث شب‌های محرم امسال به حیات حق سفر می‌کنیم، با آنان آشنا خواهیم شد، آنانی که به وعده‌ی پروردگار عالم دل بستند و با ایمانی مستحکم به دنبالش روان گشتند و نامشان تا قیمت بر تارَک دنیا خواهد درخشید و ما نیز مدعی هستیم که با اشتیاق و عاشقانه منتظر دولت ظهور رهبر و ولی و امام بلاشک آن، منجی عالم بشریت، برپاکننده‌ی کرسی عدالت، اداره و رهبری کننده جامعه توحیدی آن دولت، سرور و مولایمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) می‌باشیم. پس با آگاهی و الگو قرار دادن حق مدارانی که ایمان و عمل و اطاعتشان را به مردمی که در آینده در آن دولت زندگی زندگی خواهند کرد مطابقت نمودند، ما نیز عملکرد و ایمان و اطاعتمان را به آنان نزدیک کنیم تا نام ما را نیز در آمار جمعیت آن دولت محاسبه نمایند. پس باید در انتخاب اشعار و نوع عزاداری‌مان دقت نظر زیادی داشته باشیم که کاملاً با حقیقت نهضت عاشورا امام حسین (ع) مطابقت داشته باشد و به شوق پیروزی عشاق کربلا بر سینه بکوبیم و اشک شوق بریزیم چنان عمل کنیم که مجلس ما با اکثریت این جامعه که آن را به بازی و سرگرمی که نفس و شیطان برایشان آراسته کرده بدل نمودند مغایر باشد زیرا خداوند متعال از کسانی که آرمان‌های حق مداران را به بازی و لهو و لعب می‌گیرند بازخواست و مجازات خواهد نمود که در قرآن کریم چنین فرموده که به پروردگارت سوگند که همه را بازخواست کنیم به خاطر کارهایی که می‌کرده‌اند.
باید باور و یقین داشت که نهضت عاشورا از مدینه و مکه کربلا و کوفه و شام و مدینه همه پیروزی و عزت و عشق بود و بس و کسانی که غیر از آن را بگویند و باور کنند نه خداوند را در لطف و کرم و مهربانی در مورد بندگان مؤمنش درک کردند و نه مقام و تدبیر و عزت امامت را شناختند درحالی‌که شمع وجود ملکوتی‌شان همانند شعله‌ای درخشان فرا راه تاریخ می‌شود تا گوش‌های غبار گرفته، نجواهای عاشقانه را به گوش جان بشوند و عقل را در محکمه‌ی جانشان به قضاوت وا دارند که چگونه می‌شود عزتی را که پروردگار عالم در کتاب آسمانی‌اش مخصوص اهل‌بیت نازل فرموده و آنان را بر تمام ادیان خویش پیروز نموده، برای عبرت تاریخ، خوار و زبون کند و دلیلش مشیت الهی باشد؟
وای بر جان سوخته از جهل جاهلانی که هنوز در ورطه‌ی اوهامات فکرشان غوطه‌ورند و آنگاه که نام با برکت امام را بر زبان جاری سازند پاسخشان را نشنود و هرگز سلامشان پاسخ داده نشود؛ آنچه را که ساخته بودند ویران گردد و جز سرگردانی در برهوت، مَسکنی نداشته باشند. پس شکرِ پروردگارتان را به جا آورید که جانتان را از رسوایی جهل نجات بخشید و فطرتان را در حق شکوفا فرمود تا بتوانید بستر جانتان را آماده‌ی بذری کنید که آن را به فریاد می‌خوانید؛ بذری که در خود هزاران نوید شکوفایی دارد و ندایش زیباترین نداها است پس همگی با هم او را می‌خوانیم: