بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی سالروز آغاز امامت حضرت مهدی (عج)
۱۲ مهر ۱۴۰۱
سلام بر آغاز و پایان روزی که آیات و نشانی‌های پروردگار عالم در آن به ظهور می‌رسد تا عقل‌ها در بزرگی‌اش بیندیشد. آیا نور و ظلمت برابر است؟ ظلمتی که در آن هیچ نوری نفوذ نمی‌کند. قلب‌های مرده به مژده‌ی حکومت حقه زنده نمی‌شود. وای بر جان های تکه تکه شده در کفر و سرکشی. آنانی که عقل‌های کودکانه‌شان به‌طرف بازی خطرناکی در حرکت است. امروز نوید دهنده‌ی بهار امامت است و جان‌هایی که در انوارش رشد و تعالی می‌یابد تا بقیه‌اللّه را معنا کند. مسلمانانی که همواره بر صفحه‌ی تاریخ آمده و رفته‌اند تا صدای حق، آنان را بر محفل امروز بخواند.
ای منتظران بر شما بهاری دیگر خجسته باد. جان‌هایتان را در برکتش بارور کنید تا نوید حق را در سیاهی و تباهی زمان در بطن جانتان بشنوید. امام و رهبرتان همواره به قلب‌های مشتاق از عشق امامت نظر می‌کند، همانانی که پرچم‌دار حق هستند و در گودال نفس اماره که به مانند صیادی ماهر در گرفتن صید خویش است سقوط نمی‌کنند. آنان امامت را در برقراری وعده‌های قرآن کریم می‌دانند پس جانشان در پرتو انوار امامت به مانند باغی پر ثمر است که آفتی به آن راه نمی‌یابد. قلب‌های عاشقی که همواره در تپش دولت حقه عمرش می‌گذرد. منتظر صور دولتی است که در آن ظلم معنای خویش را گم می‌کند. عدالت به مانند مدالی بر گردن‌ها می‌درخشد و امشب نوید وعده‌ای را می‌دهد که پروردگار فرمود: «بقیه اللّه خیرٌ لَکُم إن کُنتم مؤمنین». پس به شکرانه‌ی این حکم الهی سر بر سجده‌ی شکر می‌گذاریم و به تمنا او را می‌خوانیم:
بارالها عمر ما در دایره‌ی انتظار می‌گذرد. بر ما ترحم فرما تا قبل از آنکه دیده در خاک کنیم به جمال امام و سرورمان قلب‌هایمان از سردی و خاموشی به تپش دولتش زنده شود و همواره حق پایدار بماند و باطل نقش خویش را به مانند کف روی آب از دست بدهد. بار دیگر اراده‌ی الهی در زمین جاری شود تا دین خاص همگان را به بارگاهی بخواند که همه‌ی ملکوتیان او را خوانده‌اند به نوای: