بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعای چهارم صحیفه سجادیه
درود بر تصدیق کنندگان رسل
پروردگارا، درود و رحمت فرست بر پیروان پیامبران و ایمان آورندگان به غیب از اهل زمین، در آن هنگام که معاندین به معارضه‌ی آنان برخاسته، ولی آنان همچنان در اشتياق به پيامبرانت حقايق ايمان را پذيرفته، در هر عصر و زمانی که پیامبری را به رسالت برگزیدی و برای امتش راهنما قرار دادی، از زمان آدم تا حضرت محمد (ص) که همگی پیشوایان هدایت و راهنمایان اهل تقوا بوده‌اند، پس درود بر همه‌ی آنان باد.
بار الها همگی اين پيروان را مشمول آمرزش قرار ده، به ويژه پيروان حضرت محمد (ص) كه مصاحبتش را نيكو داشتند و به پيشامدهای خوشی در ياری او آزمايش شدند (به بهترین وجه در یاری او قدم برداشتند) و به پذيرايی از حضرتش شتافتند و به قبول دعوتش سبقت جستند و آنگاه كه دلايل رسالت خويش را به گوششان رسانيد پذيرفتند و در راه اعلای كلمه‌اش از زن و فرزند چشم پوشيدند و حتی تيغ به روی پدران و پسران خويش كشيدند.
درود تو بر آنان كه از جان و دل دوستش می‌‌داشتند و به اميد تجارتی كه هرگز زيان نداشت به او عشق می‌‌ورزيدند و آنان كه چون به (عروةالوثقای) آيين او چنگ زدند مطرود فاميل خود شدند و با پيوند خوردن با حضرتش پيوندهای قبلی گسسته شد، پس به پاس آنچه در راه تو ترک گفتند آنان را از رضوان خويش خشنود ساز و به خاطر قطع رابطه با ديگران و همكاری با پيامبرت پاداش خير عنايت فرما، كه برای تو وطن را ترک گفته و از فراخی زندگی دست برداشته تنگنا و سختی را ترجيح دادند، پس گروه كثيری از اينان در راه ترويج دين مورد ستم قرار گرفتند.
بار الها بهترين پاداش را به تابعين (پیروان صحابه) كه نيكو از آنان پيروی كردند عنايت فرما، آنان كه چنين نيايش كنند: پروردگارا، ما و برادرانی را كه در ايمان آوردن بر ما پيشی گرفتند بيامرز، آنان كه در همان مسير حركت كردند و در هدف آنان گام برداشتند و همچون آنان زيستند و هرگز در بينش خود دچار ترديد نگشتند و در پيروی از آثارشان شک ننمودند، به دنبال مشعل فروزان اصحاب پاک به راه افتادند و به ياری آنان برخاسته و مرامی جز مرام آنان نگزيده، از هدايت آنان برخوردار بودند (هم صدا و هم رأی) و هرگز تهمتی را درباره‌ی آنان روا نداشتند.
بار الها درود فرست بر پيروان تابعين (نسل‌های پس از تابعین) از امروز تا روز قيامت و بر همسران و ذريّه‌شان و بر هر كس از آنان كه تو را اطاعت كرد، چنان درود و رحمتی كه به‌وسیله‌ی آن از نافرمانی حضرتت محفوظ گردانی و در باغ‌های بهشت رضوانت وسعت كامل عطا كنی و از مكر و حيله‌ی شيطان آنان را مصون گردانی و هم به آن رحمت، آنان را بر كارهای نيكویی كه از تو بر آن ياری طلبيدند یاری‌شان دهی و هم از حوادث ناگوار شب و روز جز حوادث خير محفوظ داری و باز به همان رحمت، آنان را برانگيزی بر اعتقاد نيكو و اميدواری فقط به لطف و كرمت و طمع و آرزو به آنچه نزد توست (دل آن‌ها را یکسره از امید و بیم خلق به سوی امید و آرزوی لطف و کرمت و خوف خشیتت برگردانی) و آنان را از تهمت بی‌عدالتی زدن به ساحت قدست، به علت فقر خود و ثروتمندی ديگران مصون داری (و شاید مقصود این باشد، آنان را از تهمت زدن به ثروتمندان به علت رزق و روزی فراوان مصون داری) به آن‌ها زهد در نعم دنيای عاجل فانی عطا كنی و عمل صالح را كه توشه‌ی آخرت است محبوب آن‌ها گردانی و آنان را مهيای عالم بعد از مرگ نمایی.
بار الها تلخی مرگ را به كامشان گوارا دار و جان دادن را بر آنان آسان ساز و از هر فتنه و فساد عافيت بخش و از در افتادن به آتش دوزخ ابدی معاف دار و آن‌ها را به محل امن و امان كه آرامگاه پرهيزكاران است راهنمایی فرما.