بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعای دهم صحیفه سجادیه
دعای آن حضرت در التجاء و پناه بردن به خدا
بار الها اگر بخواهی از كيفر گناه ما بگذری مقتضای فضل و كرمت است و اگر بخواهی ما را مجازات كنی مقتضای عدلت است پس بر ما منت گذار و از ما درگذر و ما را در سايه‌ی ناديده گرفتنت از كيفر، ایمن دار، چرا كه ما طاقت عدل تو را نداريم و برای هيچ يک از ما به جز بخشش تو راهی به سوی نجات نيست، ای بی نيازترين بی‌نيازان، ما بندگان فقير تو هستيم كه به درگاهت آمده و من در ميان گدايان كويت فقيرترين فقيرانم، پس تهی دستی مرا با غنای خويش جبران فرما و ما را نا اميد مكن، كه در اين حال كسی را كه از تو طلب سعادت كرده شقی نموده‌ای و كسی را كه به فضل و كرمت چشم دوخته محروم ساخته‌ای، پس ما بيچارگان به كجا رويم و چون از درت رانده شويم به درب خانه‌ی چه كسی پناه بريم.
ای خدا تو پاک و منزهی و ما بيچارگانی هستيم كه به دستگيری از آن فرمان داده‌ای و تيره‌بختانی هستيم كه به خوشبختی نويد فرموده‌ای و شايسته‌ترين چيز به مشيت تو و سزاوارترين امر به عظمتت، ترحم بر كسی است كه با يک دنيا درماندگی منتظر رحمت تو باشد و به داد كسی رسی كه در منتهای التماس به تو روی آورده، پس تضرع ما را بپذير و حال كه خود را به درگاهت انداخته‌ايم ما را بی‌نياز فرما.
بار الها آنگاه كه از شيطان پيروی كرديم و معصيت تو نموديم ما را شماتت می‌كرد، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و حال كه او را رها كرده و به سوی تو آمده‌ايم و از او منصرف شده، متمايل به حضرتت گشته‌ايم دگربار ما را مورد شماتت وی قرار مده.