شکر و سپاس در خور آفریننده‌ی جان‌هاست که در آن شکر، انسان وجودش را در حیات ببیند و آنگاه سر بر سجده‌ی خالقش گذارد و از حیاتی به وجد آید که شیطان نفس پوسته‌ی خودخواهی را از تن، برون کرده …

اینک می‌خواهیم زمزمه‌های عاشقانه‌ی عشاق را که از ضربان حیاتی جاودانه خبر می‌دهد از خطابه‌های محرم به گوش جان بشنویم تا راه و رسم عاشقی را در مکتب اباعبدالله (ع) بیاموزیم.

مرا بخوانید تا اجابتتان کنم در صبحگاهان و شبانگاهان ستایشم کنید تا غمگین نشوید. آغاز و پایان یک روز از عمری که آفریدگار آن را فرمانروای زمین و آسمان و تمام آفریده‌هایش قرار داد