فرمان ده شب در کربلا بر جان‌هایی که مشتاق بیعت حق‌اند از دایره‌ی احساس فراتر رفته و به ولایتی پیوند می‌خورد که فرماندهی زمین و آسمان است که لازمه‌ی درک آن اندیشه و عقل تربیت شده در مکتب امام عصر و زمان…
آغاز می‌کنیم ماه محرم را و سلام می‌کنیم بر آمدن‌ها و رفتن‌هایش، بر شهیدان و دلباختگانش، آنانی که آمدنشان سلامت بود و رفتنشان نیز سلامت و خداوند واسع رحمت و کریم را شاکریم که علیرغم ناسپاسی‌مان به نعمت …
الحمدالله رب‌العالمین از این همه نعمت و عنایت و کرامت که گنجینه‌های نهفته در مخزن اسرار خلقت در خطبه‌ی امشب برایمان گشوده می‌شود. پیچیده‌ترین اسرار و لطیف‌ترین احساس در ارتباط بین خلیفه و خالقش پنهان شده که …
شکر و سپاس پروردگار کریم و رحمان را سزاست که در جان بندگانش اطاعت را به ودیعه نهاد و شرط برگشت از دیار غربت زمین به آغوش پر مهرش را عمل به دستورات قرآن کریم به نام دین قرار داد. افسوس که شیطان و نفس آن راهِ روشن …
به نام خالق و آفریننده‌ی لوح و قلم. حیات و ممات که همه‌ی هستی مشتاقانه به حمد و ستایشش مشغول‌اند. او را می‌ستاییم به نعمت‌هایی که بی‌دریغ همچون بارانی بر ما فرود می‌آید. شب‌های محرم گویای مناجات …
به نام هستی بخش زمان و مکان که همواره چرخش خلقت در یَدِ قدرت اوست؛ و به نام هدایت‌گر جان مؤمنین و مؤمنات که خود فرمود: حالا که استواری‌ات را از دست دادی دست مرا بگیر تا دستت جایگاهش را فراموش نکند.
شکر الله، پروردگار یکتا را که جان بندگان خویش را به‌سوی خود فراخواند و زمانِ عمر را گنجینه‌ای که ثروتش اندوخته نمی‌شود مگر جان آدمی در رهنمودهای پروردگار عالم به سرای سعادت متصل شود و همواره …
سلام بر اراده‌ای که فرمود: ای آدم، تو و همسرت به هر کجا که خواهید بروید و از هر ثمره‌ای که در کنارتان است بخورید و به آنچه از آن منع شده‌اید نزدیک نشوید. از لحظه‌ی نزول این آیه‌ی کریمه، خط خیر و شر کشیده می‌شود.
سلام بر خالقی که بندگان خویش را به رحمتی واسعه فرا خواند و اجازه فرمود تا جان مخلوقاتش با آن در آمیزد اینک در شب هفتم محرم این بارش آن‌چنان زیباست که نهال‌های در غلاف مانده سر از خاک بر می‌آورد و زمین‌های تشنه سیراب می‌شود.
سلام بر امری که فرمود: اگر بر خویشتن ستم روا داشته‌اید و از روی جهالت مرتکب گناه شده‌اید پس توبه کنید؛ پروردگار بخشنده و مهربان است او شما را در هر کاری که هستید می‌بیند،صدایتان را می‌شنود،…
سلام بر یوم‌الدین، یومی مبارک، روز مرگ باطل، روز شکست شیطان و روز ظهور حق و عدالت، قیامتی خونین و وصالی شیرین؛ نامش را چه قلمی می‌نویسد و چه زبانی قادر است تا وصفش کند؟
پس شکر بر رحمت پروردگار عالم به خاطر زمان‌ها و دوران‌ها باد؛ دوران‌هایی که توحید را در خزانه‌ی جان چنان گوهری حفظ کرده‌اند تا دزدان دهر به رمزش آگاه نشوند آنگاه میراث‌بران، ثروتشان را به بازار دنیا آوردند تا خریدارش را بخوانند
ای وای بر امتی که مانند گوساله پرستان امت موسی (ع) بر گِرد ساخته‌ی ذهنشان می‌چرخند و جواهرات وجودشان را در آتش گداخته ذوب می‌کنند تا نماد خودپرستی را معنا کنند.
خطبه‌ی امشب را مزین کردیم به مناجات سید ساجدان، زینت عابدین، اسوه‌ی صبر و شکیبایی امام علی بن الحسین (ع)؛ امامی که وسعت قلب و روحشان اقیانوس‌ها را شگفت زده و صبر و استواری‌شان کوه‌ها را شرمنده کرده است.
شکر و سپاس در خور آفریننده‌ی جان‌هاست که در آن شکر، انسان وجودش را در حیات ببیند و آنگاه سر بر سجده‌ی خالقش گذارد و از حیاتی به وجد آید که شیطان نفس پوسته‌ی خودخواهی را از تن، برون کرده …
اینک می‌خواهیم زمزمه‌های عاشقانه‌ی عشاق را که از ضربان حیاتی جاودانه خبر می‌دهد از خطابه‌های محرم به گوش جان بشنویم تا راه و رسم عاشقی را در مکتب اباعبدالله (ع) بیاموزیم.
مرا بخوانید تا اجابتتان کنم در صبحگاهان و شبانگاهان ستایشم کنید تا غمگین نشوید. آغاز و پایان یک روز از عمری که آفریدگار آن را فرمانروای زمین و آسمان و تمام آفریده‌هایش قرار داد
