بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شب اول رمضان
۱۷ خرداد ۹۵
حمد و سپاس از آن پروردگار کریم است که آفریننده‌ی مخلوقات، گشاینده‌ی روزی، برآرنده‌ی سپیده‌دم هاست. صاحب جلال و جبروت و کرم و فضل و نعمت است که خود فرمود الله همان خداوندی است که آسمان‌ها را بی‌هیچ ستونی که آن را ببینید برافراشت سپس به عرش پرداخت و آفتاب و ماه را که هر یک تا زمانی معین در سیرند رام کرد. کارها را می‌گرداند و آیات را بیان می‌کند، باشد که به دیدار پروردگارتان یقین کنید.
بار الها به کرم و بزرگی‌ات یقین داریم، به یکتایی‌ات گواهی می‌دهیم و به مهربانی و جود و سخا و عطا بخشی‌ات معترفیم. بار الها رسید ماه مبارک رمضان و بر ما واجب شد روزه‌داری‌اش و نگاه داشتن حرمتش که در این ماه قرآن کریم را برای هدایت و راهنمایی بندگانت و جدا کننده‌ی حق از باطل نازل فرمودی و شب قدر را که برابر است با هزار ماه در آن قرار دادی، همه‌ی این‌ها را از روی رحمت و مغفرت و کرامتت بر بندگانت مقرر فرمودی که خود را از وسوسه‌های شیطان و نفس رهایی بخشیده و جانشان را از آلودگی‌ها پاک کنند پس خدایا یاری فرما در روزه‌داری‌اش و مناجات و شب‌زنده‌داری‌اش و قرائت قرآن و نمازش، سالم بدار بدنمان را و ببخش گناهانمان را زیرا تویی بخشنده‌ی عذر پذیر؛ پس سلام بر تو ای ماه خیر و برکت و مبارک.
چه زیبا سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) آمدن آن را تفسیر فرمودند که: ایام با رنگ‌هایی الوان می‌آیند و جان آدمیان را به فرمان خویش در بند می‌کنند تا جسم خاکی‌شان توان زندگی را از دست ندهند. همگان برای ادامه‌ی حیات در اطاعتش می‌کوشند مانند سرما که نیاز به گرما دارد پس عمر در این اطاعت‌ها می‌گذرد و جسم تابع محیط می‌شود. پروردگار عالم با نزول آیات کتاب آسمانی به روح فرمان اطاعت می‌دهد و مُهر بندگی در اطاعت است و اطاعت کلیدی است که در قفل عشق می‌چرخد تا حرکتی را آغاز کند که انتهایش وعده‌های قرآن کریم است.
پس پروردگارا ضمیر جانمان همواره در نهان و آشکار بر سفره‌ی احسان خالق خویش نشسته تا گرسنگی‌اش را درمان کند، جانش را از طعام و شرابت متنعم نموده، گرسنگی‌اش لحظات عمرش را به سیری تبدیل نموده، همان‌گونه‌ای که امر فرموده‌اید از شراب و طعام آماده‌ی زمین تناول کرده تا ریشه‌ی جانش از خاک منقطع شود و با طعامی که منتظرش است به آستان پر مهرت بازگردد پس جانش از آن گرسنگی به طعام عشقت درمان شد طعامی که انوارش در سجده و رکوع جز تو را نمی‌خواند.
پس ای مهمانان کوی عشق، گرسنگی و تشنگی‌مان را در ماه مبارک با سفره‌ی احسان الهی با طعام عشقش افطار کنیم و لذتش را تا ابد در جانمان ذخیره کنیم و در خانه‌ی مقدس امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) همان‌گونه‌ای که می‌دانید طبق روال هر سال در روزها و شب‌های ماه مبارک در این خانه‌ی مقدس قرآن کریم تلاوت خواهد شد لازم است قبل از آغاز آن سفارشات سرور عالمیان را به گوش جان بشنویم تا قرائت قرآنمان با تفکر و اندیشه در آیاتش باشد چون فرمودند که:
معجزه‌ی پروردگار عالم بیان هدایت تمام پیامبران است پس تلاوت کننده‌اش امت تمام پیامبران است چون سِیر روح عظمتی خاص دارد همان‌گونه که شما در ساعتی محدود به تلاوت آیات می‌پردازید انوار کتاب از زمان خارج می‌شود و تلاوت کننده‌اش را در بهترین حالت به جایگاه وعده‌ی الهی دعوت می‌کند تا در نعمتش قرار گیرد ولی معجزه‌ی قرآن کریم در ذهن محدود تنها فقط خواندن کلمات آن است درحالی‌که انوارش زبانی گویا دارد که زبان در دهان قادر به درکش نمی‌باشد و انوار قرآن کریم در گنجینه‌ی کلماتی است که تلاوت کننده‌اش را در احسان خویش قرار می‌دهد پس آثارش آشکار شده و در جان‌ها نقش می‌بندد و آثار عمل هر انسانی در وجودش ذخیره می‌شود تا در برزخ به صورت نماد عمل به رؤیت دیگران برسد، هر کس وجودش را با نماد عمل سوره‌ی مؤمن بیاراید تمام نعمت‌های ذکر شده شامل حالش می‌شود مانند نوری که مرتباً قلب مؤمن را به خود اختصاص می‌دهد اگر آن را به عملش بیاراید صاحب تمام نعمت‌هایش می‌شود و اگر به تلاوتش عادت کند انوارش را با خود همراه می‌کند و قرآن معجزه‌ای است که هزاران نقش زیبا را در قلبش به ودیعه دارد پس مانند گنجی تمام نشدنی با آن اُنس بگیرید تا وجودتان محل ریزش رحمت الهی شود.
پس ما با شنیدن این سخنان گران‌قدر و گهربار درباره‌ی روزه‌ی ماه مبارک رمضان و تلاوت قرآن کریم باید یقین داشته باشیم خداوند متعال چه سعادتی را به ما ارزانی داشته که با هدایت و یاری مولا و سرورمان امام عصر و زمان (عج) جزءِ کسانی هستیم که روزه خواهیم گرفت و در خانه‌ی ایشان قرآن کریم را قرائت می‌کنیم و به آنانی که سعی دارند حرمت این ماه را بشکنند و با عناد و تهی مغزی خود به فرموده‌ی خداوند می‌خواهند نور خداوند را با دهان خاموش کنند اعلام می‌کنیم که این وعده‌ی پروردگار عالم است که زمان و زمین به‌سوی دستورات قرآن و پاکی و توحید در حرکت است و زمین از آن موحدین است پس بیهوده مشت بر آهن نکوبید این وعده‌ی حتمی است و خداوند خلف وعده نمی‌کند.
در خاتمه دست به دعا برمی‌داریم:
بار الها عزیز داشتی و پندم دادی، پند گرفتم. یاریم کردی تا نجات یابم پس کمک کن آن‌گونه که فرمان دادی در این ماه روزه بگیرم و تو را عبادت کنم.
معبودا خود فرمودید که سفره‌ی احسانت در این ماه گسترده‌تر و ریزش باران رحمت و نعمتت افزون‌تر است پس ما را جزءِ نجات یافتگان آن قرار بده.
کریما مولا و سرور، امام عصرمان ما را هدایت می‌فرمایند پس قلب نازنینشان را از ما راضی بفرما که خشنودی تو نیز در آن است.