بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی ولادت حضرت زینب (س)
۸ فروردین ۱۳۹۱
حمد و سپاس مخصوص خداوند کریم است هر زمانی که ستایش کند موجودی خداوند را چنانکه خدا دوست دارد که ستوده شود، همان‌طوری که جمال با کرامت و عزیز و ارجمندش سزاوار آن است. نیست معبودی جز خداوند هر موقعی که به یگانگی یاد کند خدا را موجودی همچنان که دوست می‌دارد که به یگانگی یاد شود و همان‌طوری که جمال کریم و عزیز و ارجمندش سزاوار آن است. پاک و منزه است خداوند هر زمانی که به پاکی یاد کنند موجودات او را و همان‌گونه‌ای که دوست می‌دارد تا به پاکی یاد گردد، همان‌گونه‌ای که جمال رحیم و عزیز و گرامی‌اش سزاوار آن است.
سلام بر جان‌هایی که چونان مشعلی در قالبشان فروزان هستند و انوارشان آیینه‌ای است که جهانِ جان، به مدد آن قادر است تا خلیفه‌ی کواکب گردد و پروردگار عالم آن را نجمُ الثاقب نام نهد، پس مرگ، مشتاق آن است تا به رمزش آگاه شود رمزی که کلیدش تحیت پروردگار عالم است که فرمود سلام بر آمدنش و سلام بر رفتنش و سلام بر برانگیخته شدنش پس منتظرانش به استقبال آن تحیت پر شکوه می‌روند و گنجینه‌ی جانشان را به رمزش می‌گشایند و فرشتگان عرضه می‌دارند: پروردگارا تو منزهی، جز آنچه به ما آموختی دانشِ دیگری نداریم.
با این سلامِ زیبای سرور عالمیان حضرت زهرا (س) ما نیز در این شب خجسته و هر روز و شب از خداوند کریم می‌خواهیم که خداوندا بر خاتم انبیاء، حضرت محمد مصطفی (ص) و اهل‌بیت و خاندانِ پاکش درود فرست درودی بی‌شمار بر آمدن و رفتن و برانگیخته شدنشان، همانا آنان ستارگانی فروزان و درخشنده هستند، هر زمانی که زمین در ظلمت و تاریکی قرار داشت با نورِ خود، راه نجات و رستگاری را نشان دادند که امشب مصادف است با میلاد یکی از ستارگان، میلاد سپیدار بلند شکیبایی، اسوه‌ی تقوا و شجاعت، اقیانوس مهر و محبت و صفا، نمایشگر اطاعتِ همراه با عشقِ خداوندی و پرورش یافته در مکتب امیر مؤمنان (ع) و نور دیده‌ی مادرش حضرت زهرا (س) سیده‌ی بانوان دو عالم حضرت زینب کبری (س)، که در مورد ولادت ایشان حضرت زهرا (س) چنین فرمودند که: پدرم رسول گرامی اسلام (ص) آنگاه که دخترم زینب را در آغوش گرفتند فرمودند: اکنون دخترم زهرا از نعمت دختری برخوردار شد که رسالت مرا با صبر و استقامتِ خود زنده خواهد داشت آنگاه که دشمنان سعی می‌کنند تا با دهان خود نور الهی را خاموش کنند او آن را منور خواهد کرد. سپس شال مبارکشان را از دور گردن باز کردند و به دور زینب پیچیدند و آن را به آغوش من دادند و فرمودند: از خاندان من فرزندانی به دنیا خواهند آمد که دین خدا را با وعده‌های حقه‌ی آن، به زمان‌های گذشته و آینده نشان می‌دهند و رسالتِ مرا یاری می‌کنند.
حضرت زینب کبری (س) نمونه‌ی بارز فضایل خاندان اهل‌بیت پیامبر گرامی اسلام بودند شاخصه‌ی بارزِ شخصیتشان شجاعت و اطاعت در مقام بندگی و پیروی از ولایت و امامت بود؛ ایشان مجری دستورات قرآن و ظلم ستیز و کوبنده‌ی باطل و پرچم‌دار حق بودند. امشب، میلاد وجود مبارکشان را جشن می‌گیریم، وجودی که مظلوم ماند و در اثر عدم شناخت، شخصیتی غیر از واقعیتِ مقام و منزلت و عملکردشان در ذهن‌ها جا گرفت و روایت‌های کاذبی که نقل مجالس شیعه در حال حاضر است مغایر با شأن و مقام ایشان است به‌طوری‌که نقش مؤثر و جهادگرانه و همراهانه‌ی ایشان با امام حسین (ع) در کربلا را علاقه و ارتباط خواهر و برادری مثل احساسات مردم عادی تلقی می‌کنند درحالی‌که ایمان و استواری در اوج عشق و بندگی و اطاعت و یاریِ ولایت و امامت ایشان را نادیده گرفته‌اند و از بازگو کردن هیچ روایت کذبی در این مورد خودداری نمی‌کنند.یک نمونه از این اکاذیب که در مجالس میلاد ایشان گفته می‌شود این است که حضرت زینب بعد از تولد، در آغوش جد بزرگوارشان پیامبر (ص) و پدرشان امیر مؤمنان (ع) و مادرشان حضرت زهرا (س) بی‌قراری و گریه کردند ولی در آغوش برادرشان امام حسین (ع) که در آن زمان، کودکی خردسال بودند آرام شدند؛ باید از آنان پرسید این چه دروغی است که نوزادی که توانایی شناخت برادر خود را دارد چطور جدش پیامبر اسلام رحمت للعالمین (ص) و پدرش امیر مؤمنان (ع) ولی آدم و خاتم و مادرش، سرور عالمیان حضرت زهرا (س) را نشناخته و در چنین آغوش‌های بی‌نظیر و بزرگی بی‌تابی می‌کند؟ باعث تأسف است که تخریب شیعه به‌وسیله‌ی خود شیعه کارسازتر از تخریبی بوده که دشمنان شیعه انجام داده‌اند.
چگونه می‌شود درباره‌ی حضرت زینب (س) سخن گفت؟ کلماتی نیست تا او را توصیف کند و عقل و باوری نیست تا او را درک کند؛ حقاً که دختریِ امیر مؤمنان و سرور عالمیان حضرت زهرا (س) شایسته و برازنده‌ی اوست و بس.
باید باور کرد و یقین داشت که قلب حضرت زینب از عجایب خلقت است در عین حال که همچون گلبرگ گل لطیف بود برای مبارزه با باطل و کسب رضایت الهی چنان محکم و قوی می‌شد که فولاد را شرمنده می‌کرد. باید حضرت زینب را شناخت و به او عشق ورزید همان‌گونه‌ای که مادر گرامی‌شان فرمود: عشقِ به زینب یعنی عشق به حقیقت پس حقیقتِ خلقت او رسیدن به نهایت عزت یک انسان در اطاعت از خالق خود است.
در این شب مبارک ضمن عرض تبریک و تهنیت به پیشگاه سرور و مولایمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) دست به دعا بر می‌داریم که:
بار الها ما را قلبی زینبی عطا بفرما تا با دوستانت مهربان و با دشمنانت محکم و استوار باشیم.
بار الها به ما زبانی زینبی عطا بفرما تا از حق، چنان دفاع کنیم که حضرت زینب (س) دفاع کرد.
بار الها به ما چشمی زینب گونه عطا فرما تا زیباییِ بندگی تو در اوج جهاد را با فدا کردن جان و مال و فرزند ببینیم همان‌گونه‌ای که حضرت زینب (س) در کربلا دید.
بار الها ما را گوشی زینبی عطا فرما تا در شنیدن دستورات مولایمان امام عصر (عج) شنوا و در اطاعت از اوامرشان پایداری کنیم.