بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شهادت امام رضا (ع)
۲۱ آذر ۱۳۹۴
شکر و سپاس زیبنده‌ی پروردگار کریم است که ملک و سلطه‌اش پایدار بر عزت خویش و در سلطنتش اطاعت شده و در کبریایی‌اش یگانه و در دوام و بقایش یکتاست؛ در خلقتش عادل، در حکمتش آگاه و در تأخیر عقوبتش بزرگوار است.
سلام و صلوات خداوند بر حبیب‌الله العالمین، خاتم النبیین و سید المرسلین ابوالقاسم محمد (ص) و بر اهل‌بیت طاهرین و معصومینش که همگی واسطه‌ی خیر و برکت و گذشت بودند که سلام و سلامتی در وجود مبارک آنان است و سلام نامی است که پروردگار عالم آن را برای ارتباط بین خود و بنده‌اش برگزید و امر فرمود به زیر محبتم درآیید و پراکنده نشوید آنگاه که شما را ندا دهم: ای فرزندان آدم، از آنچه روزی‌تان داده‌ام انفاق کنید تا طعم رستگاری را دریابید و انسان به پا خاست تا این فرمان را به اجرا درآورد؛ روزی‌اش را به پیشکشی بر بندگان عرضه کرد و برای جلب رضایت الهی جانش به سخن درآمد: ای خالقم، بهترین متاع جانم را که ایمان به دستورات بارگاه کبریایی‌ات بود بین بندگانت انفاق کردم و آنان را با حق همراه نمودم پس جهادم را بپذیر و انفاقم را جاودانه فرما تا به هنگام بازگشت به بارگاه ملکوتی‌ات جانی را به همراه بیاورم که جز اطاعت نام دیگری را نمی‌شناسد.
چه زیبا و به جاست این سلام از سرور عالمیان کوثر الهی حضرت صدیقه‌ی کبری فاطمه‌ی زهرا (س) بر ایشان و بر پدر گرامی‌شان پیامبر عظیم‌الشأن و بر امیر مؤمنان و تمامی فرزندانشان که همه‌ی عمرشان در انفاقِ هدایت و ایمان سپری شد و لحظه‌ای از این وظیفه غافل نشدند، حتی دشمنانشان را از این انفاق محروم نکردند چون خداوند کریم فرمود: از بهترین‌ها که خودتان بیشتر دوست می‌دارید انفاق کنید؛ آنان عشق و ایمان به خداوند را که تمام آمال و آرزویشان بود را انفاق فرمودند که ما امروز در سوگ شهادت یکی از ایشان یعنی هشتمین اختر درخشان امامت و ولایت ثامن‌الحجج حضرت امام علی بن موسی‌الرضا (ع) در این مکان مقدس جمع شده‌ایم همان‌گونه‌ای که مادر گرامی‌شان فرمودند: ایشان چه در حیات طیبه‌شان و چه اکنون در بارگاه ملکوتی‌شان دوست و دشمن را از عنایاتشان محروم نمی‌فرمایند. باید که یقین داشته باشیم که وقتی به زیارت بارگاه ایشان سعادت می‌یابیم اگر بر هدایت و ایمان ما افزوده نمی‌شود دلیلش در باورها و حاجت‌ها و دین‌داری‌ها و عمل‌های ماست، چون چیزی که برای امام اهمیت دارد نحوه‌ی دین‌داری و اطاعت است. اگر مورد قبول پروردگار باشد از فضل و احسان و انفاق گسترده‌ی ایشان دست پر باز می‌گردیم که خود ایشان فرمودند هر کس از شیعیانم مرا در سرزمین طوس زیارت کند درحالی‌که عارف به‌حق من باشد در قیامت شفیع او خواهم بود.
نام ایشان علی و کنیه‌اش ابوالحسن و رضا لقبشان است. سی و پنج سال عمر شریفش سپری شده بود که به اقتضای کمال و شایستگی ذاتی به منصب امامت و ولایت نائل گردیدند. مدت بیست سال به حراست از کیان آیین الهی پرداختند. ده سال در زمان هارون‌الرشید، پنج سال با پسرش محمد امین، پنج سال هم‌زمان با حکومت مأمون که لعنت خدا بر آنان باد. سرانجام در روز جمعه آخر ماه صفر سال 203 هجری قمری به دستور مأمون ملعون به شهادت رسیدند و پیکر مطهرشان در مشهد مقدس دفن شد.
حدیث شریف و گران‌مایه‌ی سلسلة الذهب از ایشان است که در شهر نیشابور فرمودند که: از پدرانم نقل است که پیامبر گرامی رسول اکرم (ص) فرمودند: از جبرئیل شنیدم که فرمود از خداوند عزوجل شنیدم که فرمود: کلمه‌ی لا اله الا الله حصار و جایگاه امن من است پس هر کس به دژ من وارد گردد از عذابم در امان خواهد بود. بعد امام اضافه کردند این شرط‌هایی دارد و من خود یکی از آن شرط‌ها هستم و منظور امام از بیان این شرط اشاره است به اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم یعنی اقرار به توحید با قبول امامت کامل می‌شود و اطاعتش بر همگان واجب است.
حال که ما در آخرین روز ماه حزن و اندوه هستیم می‌رویم تا این ماه را بدرود گوییم و ماهی دیگر را آغاز کنیم که در آن میلاد پیامبر خاتم حضرت محمد (ص) و اولین روز امامت خاتم امامت و مخزن کرامت و چلچراغ هدایت، منجی بشریت، برپا کننده‌ی کرسی عدالت، مولا و سرورمان اباصالح المهدی (عج) است که سلام و درود بی‌پایان بر ایشان و اجداد طاهرینش و بر اولین روز امامتشان و بر ظهور دولتشان و سلام و درود بر دقایقی که برکت آفرینش را درک کردند آنگاه‌که پروردگارشان فرمود: ای قلب زمان، تپش خود را آغاز کن؛ تو در ثانیه‌های خویش به خود افتخار خواهی نمود زیرا نفسی را با خود همراه می‌کنی که تو را بزرگ خواهد شمرد و نامش با نام تو یکی خواهد شد پس به آنچه داری در گنجینه‌ی قلبت افتخار کن که مولا و سرور و اماممان صاحب‌الزمان (عج) است که زمان و زمین و امتش با این نام شرافت و عزت می‌یابند که مادر گرامی‌شان سرور عالمیان فرمودند: مهماندار مهمانان پسرم مهدی به مدال‌هایی مزین است که دوران‌ها و ادیان به آن مدال‌ها وعده داده شده‌اند پس آنگاه‌که مهمانان سمایی به مهمانی آمدند با حقیقت وجودتان از آنان پذیرایی کنید تا انوار حق را در جایگاهتان ببینند و برای آمدن حق مشتاق شوند و شکرگزار محبتی شوید که در سینه‌هایتان به ودیعه است تا همواره جهل را بشکافد و نور را جایگزین کنید، پس ای مهمانان کوی عشق در جایی نشسته‌اید که مهمان و مهماندارانش شرافت و عزتی بس بزرگ برای خود ذخیره می‌کنند.
در خاتمه دست به دعا بر می‌داریم:
بار الها اما رضا (ع) خیر و برکت این سرزمین است ما را یاری فرما تا قدر این نعمت الهی را بدانیم.
بار الها امام رضا (ع) از مدینه هجرت کردند تا به ما بیاموزند که باید برای رضای الهی هجرت کرد پس ما را یاری فرما جزءِ مهاجرین از ظاهر دنیا به سوی خودت باشیم.
بار الها مولا امام عصرمان همچون پدر گرامی‌شان امام رضا (ع) با ما رئوف و مهربان است؛ یاری فرما تا قدر عنایت و محبت ایشان را بدانیم.
بار الها در ظهور دولت امام عصر تعجیل بفرما و ما را جزءِ منتظران و یاران ایشان قرار بده.