بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شب 23 رمضان شب قدر
۲۹ تیر ۹۳
حمد و سپاس خداوند یگانه و بی‌شریک را سزاست که رب‌العالمین است؛ دارای ملک پاینده‌ی ابدی و سلطان مقتدر و بی‌نیاز از هر یار، عزتش پایدار و بی‌زوال و وجود ازلی‌اش بی‌حد و ابدی‌اش بی‌انتهاست. فرمانروایی‌اش غالب، پادشاهی‌اش بلند پایه، لطیف‌ترین اندیشه‌ها از درک و وصف مقام کبریایی‌اش حیران و بر هر چیزی تواناست. خداوندی که از سر جود و کرم و رحمتش شبی را برای توبه و نجات و رستگاری بندگانش قرار داد و آن را مبارک نامید تا بندگانش به دامان پر مهر و محبتش چنگ زنند و با توبه و مناجات و شب زنده‌داری خود را در صبحی که نوید تحیت و سلام در آن است از گناهان پاک کنند.
پس سلام بر زمان آنگاه که پروردگار عالم اراده فرمود تا قالب روح را در آن بگنجاند، حرکت آغاز گردید و احساس در آن گنجانده شد زمین به سخن درآمد: یا رب، اکنون توانم را در گرفتن این امانت عظیم در عرش آسمان و جوشش درونم، در طراوت صبحگاهم و سکوت شبانگاه، در رمز و راز طلوع و غروبم و در طوفان‌های ظاهری و باطنم به نمایش در می‌آورم تا پروردگارم بر من منت نهد و امانت‌های خویش را در جانم بگنجاند اینک بر نزول آیات آن زمان که فرمود: من از روز می‌کاهم و به شب می‌افزایم و از شب می‌کاهم و به روز می‌افزایم دل بسته‌ام تا در افزایش‌ها و کاستن‌ها شاهدی باشم بر تدبیری که نامش خلقت است پس به فرموده‌ی سرور عالمیان حضرت صدیقه‌ی کبری فاطمه‌ی زهرا (س) زمین، زمان‌ها را، شب‌ها و روزها را در خود به امانت نگه خواهد داشت تا زمانی که به فرموده‌ی قرآن کریم در این روز، زمین خبرهای خویش را حکایت می‌کند پس زمین از اعمال بشر در شب‌ها و روزها و همچنین در روزهای رمضان و شب‌های قدرش خواهد گفت.
پس مهمانان کوی عشق شب قدری را ثبت کنیم تا زمین بندگی و عشق و اخلاص را از ما حکایت کند پس امشب، شب قدر را با مناجات زیبا و نجات‌بخش مولایمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) آغاز می‌کنیم که ابتدا سفارش فرمودند:
انسان باید خود را جراحی کند و تمام غده‌های چرکی را از بدنش قبل از آنکه دیر شود خارج کند تا به جراحی خداوند مبتلا نگردد که در این صورت در قیامت از زیان دیدگان خواهد بود بعد مناجاتشان با خداوند کریم را این‌گونه آغاز می‌کنند که: ای خداوند بزرگ، در مقابل چشمانم جانم را گرفتی و آن را چون گوشتی بی‌اعضا نمودی و کوچکی و بیچارگی‌ام را در نظرم آراستی و تمام ادعاهای مرا به نیستی تبدیل کردی؛ مولای من اینک من به کوچکی و بیچارگی خودم اعتراف می‌کنم و در مقابل شما تسلیم هستم مرا شایسته‌ی تسلیم قرار بده و در قیامت هنگامی‌که از قبر بر می‌خیزم این پوست و استخوان و گوشت مرا بر ضد من گویا نکن که قدرت هیچ دفاعی ندارم. مولای من تو را شکر می‌کنم قبل از آنکه هیچ کس به فریادم برسد و هیچ فدیه‌ای مرا نجات ندهد مرا با راهنمایی خود از آتش خشمت آگاه کردی پس پروردگارا از سر کرم و بزرگواری‌ات مرا از زیان دیدگان صحرای محشر قرار مده.
حال ای قدر نشینان این خانه‌ی مقدس بیایید برای توبه و نجات و رستگاری، حرمت و عزت صاحب این خانه، مولایمان بقیة الله ارواحنا له الفدا را که خداوند کریم فرمود من بهترین را برای مؤمنان حفظ فرمودم واسطه قرار دهیم و ایشان هستند که سلام و تحیت مطلع الفجر مخصوص وجود مبارک ایشان است و تقدیرات که با عملکرد هر کس در این شب نوشته خواهد شد به رؤیت ایشان خواهد رسید پس در این شب قدر چنان توبه و ناله کنیم که کارنامه‌ی عملمان ایشان را مکدر نکند.
ای فریادرس و ای یاور فقیران و درماندگان به حالم ترحم کن منم بنده‌ی مضطر تو که بریده شده امیدش از غیر تو. بر آستان کبریایی‌ات نشسته و چشم امید به کرامت و بخشندگی تو دوخته تا یاورش باشی. خدایا تو از رازها و نهان‌ها آگاهی و تو حال زارم و آشفتگی خیالم و دلیل نگرانی‌هایم را می‌دانی ولی می‌خواهم در این شب عظیم بار دیگر آن را بازگویم و با ناله و تضرع به پیشگاهت عرضه دارم که:
بار الها مرا در این ماه به مهمانی خودت و بر سر سفره‌ی احسانت فراخواندی و بر من منت نهادی و بنده نوازی کردی لیکن خجلم و می‌ترسم چون مهمانان این خوان پر رحمت را می‌شناسم و راه و رسم حضور آنان در این مهمانی را می‌دانم پس چگونه در کنار ایشان و بر خوان نعمت‌هایت بنشینم؟ آنانی که برای حضور در شب قدر با عمل و ایمانشان خود را از آلودگی‌ها پاک می‌کردند و زیباترین لباسشان که لباس تقوا بود را با جواهراتی بی‌نظیر از بندگی و اخلاص و صداقت می‌آراستند و بر تن می‌کردند که فقط لباس خلیفه‌ات این‌گونه است و برازنده‌ی اوست و نعمت‌های سفره‌ات را شناخته و طرز برخورداری از آنان را می‌دانستند. پس من چه کنم با این همه آلودگی و لکه‌های روی لباس تقوایم و نشناختن طعام سفره‌ات؟ ولی ای پروردگارم حرمت و عزت هر غلامی به شأن و بزرگی ارباب و مولایش بستگی دارد پس من که مولا و اربابی همچون یوسف زهرا دارم که بنده‌ی خاص و ولی و امام ِ منتخب توست به حرمتش و به بزرگی شأن و مقامش در نزد خودت مرا در این شب مبارک بپذیر اگر چه لایق آن نیستم که وجود گهربار اوست که یادآور بزرگی‌ات و عزت و جلالتت و یاور پیامبرت و نگهبان دینت که برای ما حفظ فرمودی تا ما را از گمراهی نجات و رهنما و هدایتگر به‌سوی صراط رستگاری و رضایت تو باشد و هم اوست که تکیه‌گاه و پناهگاه ما در سختی‌ها و سرگردانی‌هاست پس شکر و سپاس بی‌شمار و پی پایان تو را سزاوار است که چنین گوهر بی‌همتایی را با وجود ناسپاسی‌مان برایمان برگزیدی و او را پیشوایمان قرار دادی پس توبه و پشیمانی و طلب آمرزشمان را بپذیر و درود و سلاممان را بر او و اجداد طاهرینش مخصوصاً بر پیامبر گرامی حضرت محمد (ص) بفرست و ما را نه تنها در این ماه بلکه در قیامت نیز در کنارش و در خدمتش و در فرمان‌بری‌اش گرامی بدار و به نعمت وجود مقدسش رحمت و نعمت را بر ما ببخشای و به‌واسطه‌ی ایشان به ما هدایت و نجات عطا کن و دشمنانت که همانا دشمنان ایشان و ماست خوار و ذلیل گردان و حق را به وسیله‌اش پیروز و باطل را نابود کن.
خدایا مولا و سرورمان امام زمان اباصالح المهدی (عج) را از ما خشنود بگردان و دست‌هایمان را به دستانش برسان، چشمانمان را به جمالش روشن بگردان و دل‌هایمان را به مهرش و قدم‌های ما را در راهش استواری بخش و ماه رمضان روزه‌هایمان و عبادت شب‌های قدرمان را قبول و وعده‌های اعطای جوایز نعمت و رحمتی که به روزه‌داران دادی به آبروی ایشان تمامی آن‌ها را به ما عطا فرما و مهربانی و رحمت و خیر و نیکی او را بر ما ارزانی دار تا به‌وسیله‌ی آن از ما خشنود شوی و نجات و رستگاری را دریابیم و دعای ما را در این شب قدر و ماه مبارک رمضان را اجابت کن که دعایمان این است: