بسم الله الرّحمن الرّحیم

(محرم 1443 ه.ق- نورالحسین)

خطبه‌ی شب چهارم (قرائت سوره مبارکه حضرت محمد(ص))

۲۲ مرداد ۱۴۰۰

سلام بر فرمانی عظیم، آنگاه که زمان را می‌شکافد تا جان‌های مرده در کالبد خاکی را از قبرها فراخواند پس به استخوان‌های پوسیده و در هم شکسته فرمان اتصال می‌دهد. خاک گورها به جنبش درمی‌آید. جسمِ متلاشی به هم پیوند می‌خورد. می‌خواهد از زیر خاکی که مدتش را نمی‌داند بیرون بیاید. چه کند، به کدامین سو برود، بر سر گور خویش می‌ایستد. زمان را به خاطر نمی‌آورد، او کیست؟ باید مددکاری داشته باشد. چه کسی به فریادش می‌رسد؟ او را به آمدن این لحظات آگاه کرده بودند ولی مستی زندگی دنیا آن‌چنان فریبنده است که همگان از تفکر به این لحظات در غفلت‌اند مانند زمانی که وجود مقدس پیامبر (ص)، حضرت اباعبدالله (ع) را فرمان می‌دهند تا جان‌های در گور خفته را نهیب زنده شدن بزنند.
ندایی در قلب وجود مقدسش او را به حرم جدش می‌خواند. به نزد پیامبر بیا. اباعبدالله (ع) به خدمت جدّش می‌رسد. یا رسول‌الله امر بفرمایید تا آنچه در ظاهر و باطن متعلق به من است را فدای امر مبارکتان کنم. ای جانشین رسالت، آن زمان که در غار حرا بودم و از آنجا به کعبه می‌نگریستم غم بزرگی وجودم را پر می‌کرد. وای بر این انسان‌های گمشده در جانشان چگونه توان گفتن سؤالی که از آن‌ها خواهد شد را دارند. آن‌ها ثروت پروردگارشان را در بازار دنیا به فروش می‌رسانند و از این خرید و فروش شادمان‌اند.
سپس به میانشان رفتم مرا دیوانه خواندند زیرا عقلی که با آن بتوانند حقیقت را دریابند از دست داده بودند. با تمام هستی‌ام به نجاتشان همت گماشتم ولی دام شیطان آن‌ها را ربوده بود به مانند زمان امامتت که جان‌ها اسیر دام شیطان خواهد شد. عقل‌ها به مانند ریسمانی بر گردنشان سنگینی خواهد کرد و آن‌ها این ریسمان را می‌گشایند تا مشکلی بر سر راهشان نباشد و تو عزیز جانم یک بار دیگر با تمام آنچه در اختیار داری برای زنده شدن این جان‌های در بند شیطان به میدان می‌روی؛ زیرا آن‌ها خود را امت من می‌دانند و من این حجت را از آن‌ها جدا خواهم کرد تا نشان مسلمانی‌شان در قالب حق و باطل در زمان باقی بماند مانند امت آخرالزمان که خود را منتظران دولت حقه می‌دانند و من پیامبرشان اعلام می‌دارم:
نشان مسلمانی آنان را در حیاتشان به آنچه قرآن کریم به آنان فرمان می‌دهد و من به آنان فرمان داده‌ام می‌شناسم پس نافرمانان از امت من جدا می‌شوند مانند برگی که از درختان به زیر پای مردم می‌ریزد و زمان با منتظران واقعی او را به مدد می‌خواند با:

اللهم عجل لولیک الفرج

دانلود خطبه