بسم الله الرّحمن الرّحیم
(محرم ۱۴۳۱ ه.ق)
خطبه شب هشتم
۴ دی ۱۳۸۸
امشب شب هشتم محرم است و ساعت‌ها در حال گذر هستند تا یک‌بار دیگر واقعه‌ای را در قلب‌ها ثبت کنند جهان متحول از بزرگی حادثه‌ای است که توانست عظمت آیات الهی را در عمل به فرامینش در قالب حق طلبی و حق مداری و اطاعت از امام عصر برای همیشه از عاشورای سال 61 هجری تا قیامت جاودانه سازد و همه‌ی ما که شیفتگان این نهضت جاودانه هستیم باید دل و جان را باحقیقت آن پیوند بزنیم.
پس دل‌ها را به روز هشتم محرم می‌بریم و به خطابه‌ی پرشور حضرت اباعبدالله (ع) گوش فرا می‌دهیم که به‌طرف خیمه‌های دشمن رفتند و بیاناتی را این‌چنین ایراد فرمودند: من حسین بن علی فرزند رسول خدا (ص) جانشین برادرم حسن بن علی و امام و پیشوای مسلمانان هستم، آمده‌ام تا شما را از عاقبت کارتان آگاه کنم. جنگ با من جز آتش جهنم چیزی برایتان نخواهد داشت یا به طرف من بیایید و در بهشت به دیدار رسول‌الله (ص) نائل شوید و یا به خانه‌هایتان برگردید، چون یزید شما را فریب داده است اگر شما مسلمان هستید مجازات جنگ با خانواده‌ی پیامبر را می‌دانید. من هرگز با یزید بیعت نمی‌کنم و هرگز پرچم اسلام را به دست ناپاکان نمی‌دهم، پس راه خود را تا دیر نشده انتخاب کنید و رو در روی امام خود قرار نگیرید که عذابی بس هولناک در انتظارتان خواهد بود. شما مرا می شناسید ومن هم شما را می شناسم، آیا وصیتهای جدم را فراموش کرده اید که فرموده اند جنگ با امام عصر مانند جنگ با پیامبر است و کسانی که با من بجنگند کافر و بی دین از دنیا می‌روند و برای همیشه مورد غضب پروردگار کریم واقع می‌شوند.
در این حال و با سخنان امام عده‌ای از کاری که کرده‌اند پشیمان شده و در تاریکی شب از میدان مبارزه می‌گریزند ولی فریب‌خوردگان متاع دنیا باقی می‌مانند تا فرزندانی را به شهادت برسانند که گل‌های باغ نبوت هستند و هزاران هیهات که قلب ناپاکشان از انوار امامت و هدایت منور نمی‌شود و در ظلمات جهل باقی می‌مانند و امام (ع) درحالی‌که اشک در چشمان مبارکشان حلقه زده است به‌طرف دشمن نگاه می‌کنند و می‌فرمایند: خداوندا تو شاهدی آنچه که در توان داشتم انجام دادم و بازهم تلاش خواهم نمود تا آن‌ها را از عذاب تو برهانم اما ما را در مشیت تو راهی نیست. در این حال امام (ع) چون از نصیحت آن‌ها نتیجه‌ای نمی‌گیرند شروع به ترساندن آن‌ها می‌کنند و می‌فرمایند: همان‌طور که خود می‌دانید جوانان بنی‌هاشم در میدان جنگ آن‌طوری که خداوند وعده فرموده است هریک نفرشان مقابل صد نفر است و شما را چون برگ خزان بر زمین خواهند ریخت پس تا دیر نشده جان خود را از آتش خشم خداوند نجات دهید و جنگ را ترک کنید. ولی منافقان مسلمان نما به‌جای اطاعت از امام به‌طرف وجود مبارکشان سنگ پرتاب می‌کنند و باعث مجروح شدن سر مبارکشان می‌شوند و درواقع وجود پلیدشان در ظلمات جهل می‌ماند و راهی به‌سوی نور پیدا نمی‌کند پس لعنت پروردگار کریم و تمام اولیاء و مؤمنین بر آنان باد.