بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی ۲۸ صفر
۱۱ شهریور ۱۴۰۳
سلام بر روز موعود روزی که شرکها، پلیدیها، ناجوانمردیها افسانهی دهر میشود. طلوعش نوید پاکترین جانها را در جانش ذخیره نموده تا وعدهی الهی محقق شود. ظلمتها از بین برود، دولت حق حکومت خویش را آغاز کند، زبانها به حمد و شکری بدون شرک باز شود. ستایش معنی واقعی خویش را بیابد. پیامبران و رسولان همانانی که شاهد و مشهود زمانها و دورانها بودهاند از صف انتظار بیرون بیایند و اعلام دارند شکر بر آستان پروردگاری که ذخیرهی خویش را آشکار فرمود تا روزی آغاز شود که در آن جز حق حکومت نکند.
امروز جانی به ملکوت سفر میکند که آغاز کنندهی این دولت عظیم است. پیامبری که معجزهاش در هر لحظه هزاران جان مرده را از گور زمان بیرون میآورد. نام با عظمتش آغاز حیاتی جاودان است و زمان سوگوار لحظهای است که زمین جسم ملکوتیاش را در آغوش میگیرد. لبهای مبارکش از تلاوت آیات بسته میشود درحالیکه شاهد امتی است که دنیا را برگزیدند و وجود مبارکش اعلام فرمود: وای بر امتی که قرآن را محجور کردند، همانانی که مدعیان برپایی حقاند درحالیکه جان ذلیلشان بازیچهی نفسی مکار است. امروز آسمانیان امانتی را در آغوش میگیرند که رحمت واسعهی پروردگار است و زمینیان در سوگ پیامبری بر سینه میکوبند که رسالتش را در بازیچههای نفس گم کردهاند. او را میخوانند و باز به همان راهی میروند که خود برگزیدهاند، ظلمتی که نوری آن را منور نمیکند پس صاحبالزمان (عج) را به مدد میخوانیم:
ای وارث انبیاء بر ستمی که بر جانمان سایه افکنده نظر بفرمایید. ما در ظلمت جهلی گرفتار شدهایم که آن را میشناسیم، آدرسش را میدانیم و توان بیرون آمدن را نداریم. دستان ضعیفمان را بهطرف رحمت العالمین دراز میکنیم و به تمنا از وجود ملکوتیاش تقاضا داریم که در این سیاهی و تباهی به فریادمان برسند و دست ما را از دولت حقه تهی نکنند. ما عاشقان مولایی هستیم که ما را در لحظات عمرمان میبیند و ما از دیدن جمالش در سوز و گدازیم پس یاریمان فرمایید که نام مطهرش را در این روز حزنانگیز بخوانیم به ندای: