بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی ۲۸ صفر
۱۳ مهر ۱۴۰۰
سلام بر روزی که طلوع و غروبش هزاران غم نهفته را در لحظه در لحظهی زمان در سینهی خویش ثبت نموده تا دورانها سپری شود. آیندگان به صفحهی زمان بیایند و گذشتگان مانند غباری بر جان زمان بنشینند. غباری که همواره راه نفَس زمان را در حق و باطل مسدود نموده تا عقلها به میدان عمل بیایند. آنان میراث بران پیامبری هستند که سالها رنج و آزار کافران و بتپرستان و هم امت منافق و مقامپرستان را تحمل نموده و از خود کتاب قرآن کریم و اهلبیتش را به ارث برای نجات بشریت از جهالت و گمراهی تا قیامت به جا گذاشت که خداوند کریم فرمود که: بگو من برای نجات و هدایت شما پاداشی جز عمل به قرآن و مودت اهلبیتم که آن هم بهره و نجات شماست نمیخواهم ولی افسوس امتش قدر آنان را ندانست. قرآن را محجور و اهلبیتش را آزار داده و شهید کردند، درحالیکه پیامبر خاتم، رسول اکرم، حضرت محمد (ص) اینگونه از پروردگار برای پیروزی آنان درخواست نمود که: خداوندا خاندان مرا از برپاکنندگان عهد و پیمان الست قرار بده تا شکرگزار نعمتی باشم که ثروتش را پایانی نیست خاندانی که جانشین رسالتاند و امر کنندگان به معروف و نهیکنندگان از منکر. ندایی جان شیرینش را در احاطهی خویش میگیرد. ای خاتم رسولان تو را فرزندانی خواهد آمد که بهترین خلق هستند در میان خاکیان و برترین جانها هستند در میان ملکوتیان.
بله به راستی که چنین بوده و چنین هست. امروز که مصادف است با رحلت جانگداز خورشید هدایت، رسول امجد، حضرت محمد (ص) که زمین هزار و اندی سال است که در حسرت قدمهای مطهر ایشان بر روی خود میسوزد و فغان و ناله سر میدهد. افسوس که وجود مطهر خاندانش بعد از ایشان تسکین فراقشان بود که آنان را نیز ظالمین و منافقین به شهادت رساندند که امروز مصادف است با شهادت یکی از ایشان یعنی کریم اهلبیت اولین گوهر دردانهی رسول اللّه (ص)، حضرت امام حسن مجتبی (ع) که تمام عمر با برکتشان در مبارزه با منافقین و ظالمین صد رنگ که سعی داشتند با تزویر و ریا اسلام را تضعیف کرده، افکار جاهلیت را دوباره در جامعه رواج داده و حکومت پادشاهی در عوض خلافت اسلامی را بنا کنند که امام حسن مجتبی (ع) آنان را در گودال مکر و حیلهی خودشان سرنگون کردند. آنها برای فرار از رسوایی، ایشان را شهید کردند. لعنت الله علی قوم الظالمین
ای مهمانان کوی عشق ما سعادتمند هستیم که در عصری زندگی میکنیم که خداوند کریم خاتم انبیا و خاتم امامان را به ما روزی فرمود و پیامبر گرامی که رسالتش آغاز شکوفایی حق بود ادامهی رسالتش هم در همین خلاصه میشود. او میراث داری را به یادگار دارد که مولای عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) است. درکش همانند درک آیات کریمه است. آیاتی که عزت را جاودانه میسازد و باطل را ناچیز میشمارد. پس جانهایی با این عزت پروردگار عالم همراه خواهند شد که سر بر پیشانی حق گذارند و از نفس اماره بگریزند. اینک ضمن عرض تسلیت به ساحت مقدسشان توصیفی گرانبار از ظهورشان را از زبان مطهر مادر گرامیشان، حضرت زهرای مرضیه (س) میشنویم که فرمودند:
سلام بر دورانها و آنچه در جانشان به ودیعه دارند. از غمها و شادیها و سلام بر ساعتها و لحظهها آنگاه که به سخن درآیند تا از شیرینی هدایتی بگویند که هماکنون در جان عالم در جریان است. جانی که همواره بر آستان نامی در اطاعت است که فرمانروای زمین آسمان است تا گویای عظمتی شود که قلبها نقشش را به مانند گوهری بیهمتا در سینهی خویش حفظ نموده. آن زمان که به فرمان پروردگار رازها گشوده شود و لبها به سخن درآید. آیات کتاب آسمانی امانت خویش را بگشاید. ای منتظران شما را به وعدهی بقیة الله مژده دادم. اینک با برکتش از برهوت نجات یابد. باران رحمت الهی بر سرزمین جانها ببارد. تاکها برپا شود. گلستانها به بار بنشیند. وعدهی الهی محقق گردد تا انوار جان با برکتش زمین و آسمان را به اخترش روشن کند. بزم عشق برپا شود. صدای دلنشینش سکوت عالم را در هم شکند. منم آن ذخیرهای که ودیعهدار دورانها بودهام پس شکر بر آستان پروردگاری که همواره رحمتش به مانند نرم بارانی روییدنی های جانها را به بار مینشاند.
بله شکر بر آستان پروردگار کریم که اینچنین گوهری را برای چنین دولت با شکوهی حفظ فرمود. در این روز بزرگ برای تعجیل در ظهور آن فریاد میزنیم: