بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)
۲۷ آذر ۹۵
حمد و سپاس از آن پروردگار عالم است که دارای ملک پاینده و ابدیست و سلطانی مقتدر، بدون هیچ سپاه و بینیاز از یاری و عزت پایدار و بیزوال از آن اوست و نعمت و رحمتش را بیدریغ بر بندگانش نازل میکند و طلوع امروز در خود چه نجوایی را ذخیره نموده که این چنین بر خود میبالد؟ زبان شوقش به سخن درآمده پس به دنبال گوشی است که صدایش را با ضربان نبضش بشنود که: ای اهل عالم، آمد از جانب پروردگار کریم نعمت و رحمتی بیمنتها، خورشید فروزان، خلیل و نبی و صفی، حبیب و نجیب و رسول خدا خاتم انبیاء حضرت محمد مصطفی (ص) که به برکت قدوم مبارکش زمین منور و طاغوت و باطل شکسته شد. آمد تا وجودها را از تاریکی به چلچراغ هدایت روشنایی بخشد پس سلام بر آمدنش که نوید نجات بود و رستگاری و وعدهی پروردگار کریم که نامش افتخار و زینت دهندهی بندگانش و سلام نامی است که پروردگار آن را برگزید تا زبانها به حرکت درآید و عقلها به آن بیندیشد و قلبها به طرفش متمایل شود؛ ارتباطها نقش خویش را در چند کلمه بیابد پس سلام بر لحظهی برخاستن حضرت آدم (ع) که زبانش با گفتن این نام پر برکت به حرکت درآمد. پاسخی قلبش را در حرارتش سوزاند؛ پروردگارم، نام این شعلهی فروزان چیست؟ پاسخ آمد نامش را زمانی درک میکنی که در مقام بندگی از جانت جدا شوی و به روحی بپیوندی که تو را در برخاستن از خاک یاری فرمود.
چه زیبا توصیف فرمودند سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) پس ما فرزندان آدم (ع) نیز به وجود مقدس پیامبر خاتم (ص) توسل بجوییم تا از خاک جدا شده، وجودمان را ملکوتی کنیم زیرا همانگونهای که امیر مؤمنان علی (ع) فرمودند: خداوند بر ما بندگان منتی بزرگ دارد که یک چنین پیشوای پاک و مقدس را بر ما عطا کرد تا اینکه ما پیرو او باشیم و قدم به قدم وی را تعقیب نماییم و خداوند بهترین بندهی خود را کسی میداند که از پیامبر اسلام (ص) پیروی نماید و دنبال او برود و مانند وی به مال دنیا طمع نداشته باشد و تو اگر رفتار رسولالله (ص) را پیشوای خود کنی خواهی فهمید که تو را از تمام بدیها و عیوب دنیوی برکنار میدارد و آن وجود پاک با اینکه نزد خدا مقرب بود با گرسنگی به سر میبرد و از زیورهای دنیا به شدت متنفر بود و خداوند حضرت محمد (ص) را علامت قیامت قرار داد چون با برگزیدن او به بندگان نشان داد که قیامت نزدیک است برای اینکه بعد از رسولالله (ص) پیامبری نخواهد آمد. او از دنیا با سلامت نفس خارج گردید و با همان سلامت وارد آخرت شد و تا روزی که زنده بود سنگی را روی سنگ نگذاشت و با سلامت راهی را که پروردگار برای او تعیین کرده بود پیمود و در موقع خود دعوت حق را اجابت نمود. همچنین در بزرگی شأن ایشان سرور عالمیان حضرت زهرا (س) چنین فرمودند که: پدرم رسول خدا (ص) همواره به بلندی کوه مینگریستند و میفرمودند: ای سنگهای در کنار هم آیا توان نگهداری خویش را دارید؟ صدای پاسخ در میانشان میپیچید: ای رسول خدا، ما در ظاهر میخهایی هستیم که خاک بر آن تکیه دارد اگر امر بر متلاشی شدن بیاید غباری هستیم که بر خاک مینشینیم پس کوه شما هستید که هیچ فرمانی آن را متلاشی نمیکند جانی که فرمانروای سنگ و خاک است.
در این روز مبارک در این کوی عشق شکرگزار پروردگار کریم هستیم که از سر رحمت چنین وجود گهربار و گنجینهی بینظیری را برگزید تا بندگانش را از جهل نجات دهد و در دنیا و آخرت رستگار کند. اگرچه عدهی کثیری با غفلت از این نعمت بزرگ خود را اسیر شیطان و نفس اماره نمودند و قدر این نعمت و رحمت پروردگار را ندانستند. هم آنانی که کافر شدند و هم آنانی که مدعی امتش هستند و بر خلاف دستورات قرآن کریم و سفارشات پیامبر (ص) عمل میکنند و عملاً دانسته و یا ندانسته کافر شدند که خداوند به آنان وعدهی عذاب داده و فرموده است: آیا کافران پندارند که به جای من بندگان مرا به خدایی گیرند؟ ما جهنم را آماده ساختهایم تا منزلگاه کافران باشد. بگو آیا شما را آگاه کنم که کردار چه کسانی پیش از همه به زیانشان بود؟ آنهایی که کوششان در زندگی دنیا تباه شد و میپنداشتند کاری نیکو میکنند.
ما شکرگزار پروردگار کریم هستیم چون شادی افزونمان مصادف است به قدوم مبارک ششمین اختر آسمان ولایت و امامت معلم راستین قرآن و عرفان امام جعفر صادق (ع) امامی که پاک کنندهی انحرافات از باورهای غلط دینی مردم و باطل کنندهی روایت و احادیث جعلی و کاذب بودند. روایتهایی که بهوسیلهی منافقین و جاهلین وارد دین شده بود و ایشان با جایگزین کردن احادیث صحیح به ما راه و رسم شیعه شدن یعنی پیرو امامت و سنت پیامبر بودن را آموختند و افتخار ماست که ما را شیعهی جعفری مینامند.
اینک در این روز بزرگ و مبارک ضمن تبریک به ساحت مقدس فرزند گرامی پیامبر و امام جعفر صادق (ع) مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) به وجود مقدسشان ابراز میداریم: ما همچون مؤمنین و مؤمنات و پیامبران در طول زمان چشم به درگاه پروردگار کریم دوختهایم تا وعدهی خداوند محقق شود و دولت حقه به رهبری شما و دین جدتان بر همهی گیتی گسترده شود و جامعهی توحیدی که آرزوی همهی ماست بر زمین حکمفرما شود. همانگونهای که مادر گرامیتان فرمودند که: سلام بر زمان آنگاه که سینهی خویش را بگشاید، پیامبران در آن نظر کنند، جانشان در وحی الهی متنعم شود؛ پروردگار نامشان را بخواند و آنان پاسخ دهند: ای حامی بیچارگان، اینک سینههایمان را بگشا تا رسالتت را تماشا کنیم؛ امتی که همواره آمده و رفتهاند، گاه توان درک آنچه به آنان گفته شده را داشتهاند و گاه بر عذابی هولناک مبتلا گشتهاند و عبرت زمان شدهاند پس یاریمان فرما همگی ما چشم بر دولتی داشتیم که وعدهها در آن محقق میشود و رسالتها جایگاه خویش را مییابد، آیندگان بر چهرهی زمان مینگرند و آنچه میبینند جانی است که از آغاز تا پایان و در تمام لحظات عمرش بر کشتی انتظار نشسته تا ناخدایش آن را به حرکت درآورد.
پس ای مهمانان خانهی مقدس امام عصر (عج) بیایید در این روز خجسته و مبارک با قلبی آکنده از عشق، نام مبارکش را بخوانیم تا تسکینی و مرهمی بر قلبمان باشد: