بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)
۲۱ بهمن ۱۳۹۰
حمد از آن خدایی است که آغازِ هستی است پیش از پیدایش و زندگی و پایان است پس از فنایِ هر چیز؛ برتر است از سپاس حامدان، سجدهی ساجدان، شکرِ شاکران، معرفتِ عارفان، گواهِ دانشمندان، توحید موحدان، علم عالمان، عبادت ِعابدان و اطاعتِ بندگان.
بار خدایا گواه میگیریم فرشتگان و ساکنینِ آسمانت و حاملان عرشت و پیغمبران و رسولان و امامان را بر اینکه نیست معبودی جز ذاتِ کبریاییات و گواهی میدهیم که تاجِ پیغمبران، افضل اولیا، رسول امجد، حضرت محمد (ص) بنده و رسولِ توست و رسانندهی پیامت که بشارت داد و ترساند، جهاد کرد و بخشید، مهربانی کرد و صابر بود پس خداوندا بر ایشان و خاندانِ گرامیشان رحمت و درودی بیپایان فرست و ما را از پیروان و شیعیان و امت ایشان قرار بده.
سلام بر باب الجنة، بابی که نقشِ آفرینانش، آنچنان نقش بر چهره دارند که پروردگار عالم در کتاب آسمانی فرمود: آیا سایه و آفتاب برابرند؟ آیا بینا و نابینا برابرند؟ آیا آنان که میدانند و یا آنان که نمیدانند برابرند؟ پس شکری بیپایان بر خلقتی که بر دولتِ حق، برکت بخشید و باطل را کفِ روی آب نام برد تا رهروانِ حق، یقین کنند که آنچه در جانشان آنان را به خود میخواند خالقی است که همواره شعلهی حق را برافروخت و باطل را ناچیز اعلام فرمود.
پس شکر پروردگار کریم و مهربان را سزاست که هدایت و رستگاری را در جانِ انسانها به ودیعه نهاد و پیامبران را فرستاد که انسانها را به گشودن این گنجینه رهنمون شوند و آنان این گنجینه را بگشایند و لبیکگویان بهطرف خالق خود بشتابند.
امروز هفدهم ربیع اول روزی که زمین و آسمان غرقِ در شادمانی و نور است؛ امروز بهترین بندهی خدا و افضلترین نعمت و رحمتِ خداوندی قدم بر زمینی نهاد که هر لحظه بر او درود و سلام میفرستد؛ امروز روزی که کاخهای ستم شکافته شد و شعلههای باطل خاموش گردید، کلمهی لا اله الا الله در جهان طنینانداز شد، به دنیا آمد و عالم منور شد به قدوم مبارک عقلِ کل، نور مطلق، اولِ ما خلق الله، رسول گرامی اسلام، حضرت محمد (ص).
همچنین امروز مصادف است با میلاد ششمین اختر امامت، بنیانگذار راه و رسم شیعه، امام جعفر صادق (ع) این روزِ مبارک را به پیشگاه مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) تبریک و تهنیت عرض میکنیم و این خطبه را مزین میکنیم به فرمایشات کوثر بیهمتای الهی سرور عالمیان حضرت زهرای اطهر (س) که فرمودند: آنچه بهعنوان کتاب قرآن کریم قرائت میشود، از آن گویِ نورانی است که در زبانِ مقدس رسول الهی جمع شده و بهصورت کتابی در آمده که اکنون همگی میتوانند انوارِ جدا شده از زبان رسولِ خدا را حس کنند، آن را لمس کنند و از معرفتش لذت ببرند، جواهراتی را از زبانشان جدا کنند و آن را در کیسهی جان ذخیره کنند پس همواره قلبتان، حاملِ نوری است که زبانتان به آن معترف است و هر نقطهای که در رابطه با آن خارج میشود دُری گرانبهاست که بهایی برایش نمیتوان در نظر گرفت.
در این روزِ مبارک، خداوندِ رحمان و رحیم را شاکریم که ما را امت چنین پیامبری قرار داد و همچنین از وجودِ مقدسِ پیامبرمان تشکر میکنیم که دو گنجینهی بینظیر که قرآن کریم و اهلبیت گرامیاش بود را برای هدایت و رستگاری ما به امانت نهاد که آخرینشان مولا و سرورمان، نجاتدهندهی انسانها از گمراهی و ضلالت است.
حال دست به دعا بر میداریم که:
بار الها ما را جزء کسانی که قدرِ امانتهای پیامبر گرامیات را دانسته و از آنها پیروی میکنند قرار ده.
بار الها دشمنان و خیانتکاران به امانتهای ایشان که همان قرآن و عترت هستند را نابود بفرما.
بار الها ما از امتی قرار ده که در قیامت، پیامبرمان گواه ما باشد.
بار الها با ظهور دولت حقهی مولایمان، دینِ جدش را در تمام جهان گسترده و سربلند کن.