بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی ولادت حضرت زهرا (س)
۱ دی ۱۴۰۳
سلام بر آفرینندهی جانها؛ پروردگار بخشنده؛ گیرندهی جانها؛ زنده کنندهی مردگان؛ مالک یومالدین؛ برپا کنندهی کرسی آسمانها و آفرینندهی جانهای مطهر؛ همان زندگانی که زینت زمان هستند در دقیقهها و ثانیههایش؛ در طلوع و غروبش؛ در تاریکی و روشناییاش همواره نَفَس متبرک و با جلالتشان دژ محکم هدایت است و پویندگان راهشان بر صراطی در حرکتاند که وعدهی پروردگارشان ضامن نجاتشان از گمراهی و ضلالت نفس اماره است.
خاندان نبوت ستارگانی هستند که انوار خویش را از پروردگارشان کسب نموده و جهان تاریک و در جهل مانده را به انوار خویش آراستند. حضرت زهرای مرضیه (س) که صلوات و سلام فرشتگان و زمینیان و آسمانیان بر نام مبارک و با جلالتشان باد دخت پیامبر خاتم گنجینهای هستند تمام نشدنی؛ کوثری که عطای بیهمتای پروردگار عالم است؛ او جهان ظلمانی را به نور اخترش افروخت و فضل رحمت الهی را در گلستان خلقت به زیباترین نامها زینت داد؛ او را چه کسی دریافت؟ آیا گذشتگان دانستند چه گنجینهای هدیهی پروردگارشان بود و یا آیندگان که وارثان حقیقی هدایتش هستند دریافتند مقام او را؟ این سؤال را چه زبانی قادر به پاسخ است جز زبان شیوای خودشان که وجود مبارک خویش را چنین توصیف فرمودند: جان من گنجینهی تمام کاخهای الهی است پس نامم کوثر است و تمام وعدههای پروردگار در جانم ذخیره شده تا همواره دستان حقی را در دستم قرار دهم که انوار روح را در جانشان افروختهاند تا در سایهی انوارش به بهشتهای وعده داده شدهی الهی دست یابند پس جویندگان راه حق همواره بایستی با آن انوار بمانند تا تاریکی از جانشان جدا گردد و نام مرا که کوثر رحمت است صدا بزنند تا وجودشان طراوت الست را به یاد آورد و آنگاه آن را ببویند تا شمیم رحمت را درک کنند.
آن زمان که پدرم رسول خدا نامم را بر زبان پر جلالتش جاری فرمود فرشتگان الهی صف در صف به تماشا ایستادند و ابراز داشتند: ای رحمت الهی، چگونه او را نامی نهادی؟ درحالیکه نامش کوثر است و شما نام فاطمه را بر زبان مبارکتان جاری فرمودید؟ و پدرم فرمود: او ساکن کنندهی آتش جانم از فراق پروردگارم میباشد؛ او جامی در جانش به ودیعه دارد که یک جرعه از آن معنا کنندهی اسرار خلقت است سپس ایشان خطاب به پروردگار فرمودند: ای پروردگارم، طعم کوثرت را چشیدم و همواره بر بوی مطهرش تو را سپاس خواهم گفت تا روزها و شبهایم بگذرد و من در چهرهی هدیهی با شکوهت وعدهات را که فرمودهای: بدخواه تو خود ابتر است را تماشا کنم پس ای عالم، هدیهام را مانند گوهری گرانبها در جانت نگهدار تا در چهرهی بیهمتایش احسان پروردگار عالم معنا شود.
آری او رحمت بیمنتهای الهی است که هیچگاه پایان نمیپذیرد و وجود گهربارش نشانی از عظمت خلقت دارد که تشنگان معرفت و علم را سیراب کرده و خلیفه را در مقام عطایی پروردگار بهواقع به نمایش تاریخ گذاشت و گنجینهی جانش هزار و اندی سال است با وجود عدم شناخت او بر زمین و آسمان خودنمایی میکند. او ذات الهی را در مقام توحیدی خالص به واقع ستایش میفرمود و آنچه که اکنون در نزد همه بهعنوان تسبیحات حضرت زهرا (س) مشهور است دارای اسرار و رموزی میباشد که در اینجا به بیان آن میپردازیم.
وجود نازنین بانوی عالم هستی از رمز گفتن اسماء الهی در وجود خودشان آگاه بودند و میتوانستند تا با گفتن ذکرها در آنها به گردش درآیند و آنها را در وجود خویش جستجو کنند و در وجودشان طوری حمد شکوفا میشد که از تماشای آن هیچ موجودی سیر نمیشد چون میتوانستند تا خدای نادیده را در حمد حضرت زهرا (س) ببینند و این ذکرها از آن نظر دارای اجر و ثواب است که شما متوجه باشید که در مقابل پروردگار در محراب ایستادهاید و وجود با جلالتش را در بزرگی حمد، ستایش کردید و بعد از تمام شدن نماز گواهی میدهید که از آنچه که حمد کردید پروردگاری بزرگتر و با جلالتتر است چون تمام اسماء الهی در ذکر اللّهاکبر پنهان شدهاند که در تسبیحات حضرت زهرا (س) یک دانه اضافهتر گفته میشود تا این تفاوت در نهان اللّهاکبر نمایان شود. حمد و ثنای پروردگار که الحمداللّه است در اللّهاکبر پنهان شد و شما نمیتوانید به انتهای آن برسید چون ذات الهی بیمنتها است و ذکر سبحاناللّه در الحمداللّه پنهان است چون شما هرگز نمیتوانید وجود پروردگار را که ذاتش بر کسی مشخص نیست حمد و ثنایی در خور جلالتش انجام دهید پس سبحاناللّه در الحمداللّه مخفی است و تعداد آنها در تسبیحات حضرت زهرا (س) با هم برابر است چون هر چه شما پروردگار را حمد کنید تقدس در ذات را هم حمد کردهاید پس تعداد آنها با هم برابر است و همگی در اللّهاکبر مخفی هستند و هیچکس نخواهد توانست تا در ذات پروردگار وارد شود. پس در گفتن ذکرها باید دقت کرد و آنها را در آشفتگی فکر بر زبان نیاورد زیرا دریایی از علم و حکمت در وجودشان نهفته است.
اینک خداوند را بر این عطای عظیم و خلقت وجودی به این بزرگی شاکریم و منتظر زمانی میمانیم تا انتظارها پایان پذیرد و منادی اعلام فرماید: کجایند عاشقان فرزندان رسول خدا (ص) تا به وعدههای حق مسرور شوند. وعدهای که فرمود: بقیة اللّه خیرٌ لکم إن کُنتم مُؤمنین. مؤمنینی که جانشان را از بازیچههای شیطان میرهانند تا سینههایشان میراث دار ارث عظیم کوثر الهی شود. سخنانش را به گوش جان بشنوند و اعلام دارند:
گرچه توان پاسخ نداریم ولی از لطفی مسروریم که هرگز امتی آن را تجربه ننموده. ما در محفلی مینشینیم که جانمان از نعمتش مسرور است پس مددمان کنید تا قدردان لطفی شویم که درکش برای آیندگان نیز دشوار است. شما را به مدد میخوانیم تا توان برداشتن این امانت عظیم را با انتظار فرج بیابیم و همواره شما را بخوانیم به دعای: