بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی ولادت حضرت زهرا (س)
۶ اسفند ۹۷
شکر پروردگار را که زبان را منشأ حرکت قرار داد تا همگان به ستایشش سر تسلیم فرود آورده و او را در بزرگی نامش بستایند. همان نامی که جام جان‌ها از آن سیراب شد، زمین و آسمان به جنبش درآمد، اصوات در عالم گویا شد، آنگاه صدا معنا پیدا نمود؛ آفریده‌ها به سخن درآمدند تا خالقی را بستایند که همواره ضربان حیات به دست پر جلالتش از مرده بیرون آورده شد تا یُحیی و یُمیت شناخته شود؛ پس زنده عظمتش را درک کرد و در محور بندگی قرار گرفت و مرده از شمارش خلقت بیرون آمد.
پس می‌ستاییم پروردگار کریم را که شکر و ستایشش حیات و عزت است و سزاواری و سعادت؛ و بندگی‌اش وجود را پاک و لبریز از عشق و نشاط می‌کند و زمان در خود برگزیدگانی را به عنوان گنجینه به یادگار حفظ فرموده که حیات و عزت ابدی را یافتند و در سایه‌ی رحمت پروردگار آرامیدند. همان‌گونه‌ای که سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) فرمودند: برکات پروردگار عالم در جان‌هایی است که خداوند آن‌ها را برگزید تا نشانی باشند از قدرتی که نامش خلقت است، امانتی که در جان خلیفه مانند شرابی گوارا نوشندگانش را اطعام می‌نماید. پس پروردگار امر می‌فرمایند: آیا آنان که می‌دانند با آنان که نمی‌دانند یکسان هستند. اسرار جان خلیفه بر آسمانیان و زمینیان در حلقه‌ی اراده‌ی پروردگار فاش گردید تا جانشین معنا پیدا کند. حرکت آغاز گردید، زمان در اسارت ساعت‌ها و ثانیه‌ها به گردش درآمد و شب و روز در شمارش عمر در پی یکدیگر در آمد و شد قرار گرفت پس نماد قدرت خلیفه زمین را احاطه کرد، زمان در اختیارش قرار گرفت، گنجینه‌ی جانش آشکار گردید، فرمانروایی‌اش به عمرش محدود نشد بلکه او جانشین قدرتی شد که هرگز محدودیتی نتوانست تا جایگاهش را تسخیر نماید.
این فرموده چه زیبا مصداق است بر کوثر بی‌همتای الهی سرور عالمیان، حضرت زهرای اطهر (س) که وجود گهربارش نشانی از عظمت خلقت دارد که تشنگان معرفت و علم را سیراب کرده و خلیفه را در مقام عطایی پروردگار به واقع به نمایش تاریخ گذاشت و گنجینه‌ی جانش هزار و اندی سال است با وجود عدم شناخت او بر زمین و آسمان خودنمایی می‌کند که خود ایشان در مناجاتی فرمودند: ای خالقم تو را در ضمیرم یافتم، بندگی‌ات را شناختم پس بندگی‌ام را بپذیر و جانم را از شر آنچه باعث جدایی از بارگاه ملکوتی‌ات می‌شود نگه‌دار. اینک به تمنایی معترفم که مرا سلامت آفریدی پس سلامم را بپذیر تا همواره بر آستانی بوسه زنم که مرا خوب می‌شناسند زیرا اوست که یُحیی و یمیت به فرمانش جاری می‌شود.
بله حضرت فاطمه (س) بر آستانی بوسه می‌زد که ذره ذره‌ی وجودش در حرارت عشق آن می‌سوخت که ایشان چنین فرمودند: بارها پدرم رسول خدا (ص) می‌فرمود: فاطمه جان عشق را چگونه دریافتی و من پاسخ می‌دادم آن‌چنان به لطفی وابسته شدم که هر لحظه احساسش کردم، او را نمی‌دیدم ولی در حرارت جانم در آغوشش می‌گرفتم، به سینه‌ام می‌فشردم و لحظه‌ای رهایش نمی‌کردم و پدر می‌فرمود: چه زیبا مخلوق خالقی شدی که جز او را ندیدی.
اینک ای مهمانان کوی عشق گوهر گران سنگی از صدف خلقت بیرون شد و عاشقان و شیفتگان جوهر قُدسیه را شاد کرد که درود خدا بر او، یگانه بانویی که در عرش الهی محبوب ملائکه‌ی مقرب و هم کلام با برترین آنان، حامل علم وحی خدا یعنی جبرئیل امین بود و درود بیکران خداوند بر حضرت فاطمه (س) که بهجت قلب و نور چشم رسول خدا (ص) و عزیزترین انسان‌ها در پیشگاه او بود.
سلام بر شما ای جلوه‌ی نور جمال خداوند و پاره‌ی تن رسولش که ملائک هنوز ذکرشان را با نام تو متبرک می‌کنند. سلام بر شما که چشمه‌ها نام زلالتان را با آواز می‌خوانند و گل‌ها شکفتن را و پرستوها پرواز را از شما آموخته‌اند و تمام خاک از شرق تا غرب بارگاه شماست. سلام بر شما که خورشید را در دوازده آینه به وسعت آسمان تکثیر و دوازده رود بیکران را تا کرانه‌ی ابدیت روانه کردید و نام خدا را با دوازده قلم بر لوح خاک نوشتید که نام زیبایتان تا ابد بر تارک تاریخ و دنیا خواهد درخشید.
چگونه می‌توان از سرور عالمیان کوثر الهی، مادر هستی، ام ابیها دخت رسول خدا (ص)، حضرت فاطمه‌ی زهرا (س) سخن گفت و چگونه ممکن است اِنا اَعطَیناکَ الکوثَر را تفسیر کرد. پس عقل و کلام درمانده به سوی فرزند گرامی‌اش، وارث حقیقی‌اش، نور چشمش یوسف زهرا، سرور و مولا، امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) شتافته تا در این مورد مدد فرمایند و ایشان چه زیبا فرمودند: حضرت زهرای مرضیه (س) که صلوات و سلام فرشتگان و زمینیان و آسمانیان بر نام مبارک و با جلالتش باد، دخت پیامبر خاتم که گنجینه‌ای بود تمام نشدنی. کوثری که عطای بی‌همتای پروردگار عالم بود مانند پدر گرامی‌اش، در زمانی دیده بر جهان گشود که داشتن نوزاد دختر ننگ بزرگی بود ولی به لطف و کرامت پروردگار دختری آمد تا مادر پیامبران گردد و وارث تمام معجزات الهی. او جهان ظلمانی را به نور اخترش افروخت و دل رحمت الهی را در گلستان خلقت به زیباترین نام‌ها زینت داد، او را چه کسی دریافت؟ آیا گذشتگان دانستند چه گنجینه‌ای هدیه‌ی پروردگارشان بود و یا آیندگان؟
اینک در این روز با شکوه و مبارک میلاد سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) در خانه‌ی مقدس فرزند گرامی‌شان حضور پیدا کردیم که ضمن شکرگزاری خداوند کریم از این عطای بی‌همتای الهی به ساحت مقدس مولا و سرورمان تبریک و تهنیت عرض کنیم و همچنین می‌رویم تا بهار را با قدوم مبارک سرور عالمیان آغاز کنیم. وجود مقدسشان که همیشه بهاری بوده و هست و شکوفه‌های علم و معرفت و تقوا و ایمان بر شاخسارهای درخت تنومند خلیفه و انسانیت تا ابد خودنمایی و عطر افشانی می‌کنند و هیچ زمانی خزان و سردی زمستان را تجربه نکرده و نمی‌کنند درحالی‌که چهار فصل در وجود ضمیری انسان نهفته است، بهار جوانی، تابستان میان‌سالی، خزان پیری و زمستان برزخی که چه زیبا آن را سرور عالمیان توصیف فرمودند که: شکر بر آفرینشی که در خلقتش احساس را مرز عبور قرار داد تا همگان به استعداد آنچه درک می‌کنند جام جانشان را لبریز کنند پس تمام فصل‌ها در جانشان تکرار می‌شود تا همواره در یحیی و یمیت قرار بگیرند. درخت وجودشان در بهار جانشان به بار بنشیند و در تابستان رنگارنگی خلقت دیده شود و در پاییز از آنچه کسب کرده‌اند انفاق کنند و در زمستان در حرارت عمل بیاسایند تا عمرشان همواره خاطره‌ها را برای عبور آماده سازد.
اینک در این روز مبارک به ساحت مقدس فرزند گرامی‌شان وارث حقیقی مادر هستی سرور عالمیان، کوثر جاریه‌ی الهی، سرور و مولایمان اباصالح المهدی (عج) ابراز می‌داریم همان‌گونه‌ای که گفتیم زبان و عقلمان عاجز از بیان شأن و مقام والا و حقیقی مادر گرامی‌تان است ولی چشم امیدمان به دولت ظهورتان می‌باشد تا از زبان گهربارتان آن را بشنویم پس برای برآورده شدن آن فریاد می‌زنیم:
اللهم عجل لولیک الفرج
ضمناً روز مادر و زن را خدمت همه‌ی مادران و مادران آینده و خانم‌های محترمه تبریک عرض کرده امیدواریم که این روز مبارک، تولدی باشد برای الگو قرار دادن فضائل اخلاقی و ایمانی و عمل سرور عالمیان در زندگی شما و برای شادی ارواح مادران فوت شده از این جمع فاتحه‌ای را قرائت فرمایید.