بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی ولادت حضرت زهرا (س)
۱۱ اردیبهشت ۹۲
حمد و سپاس پروردگار رحمان و رحیم را سزاست که آفریننده‌ی جان‌هاست جان‌هایی که با شکرش به دریای بی‌کران محبت و احسانش داخل شده و عزت یابند عزتی که همه‌ی مخلوقات در برابرش سر تعظیم فرود آوردند، پس شکر پروردگار یکتا را که هدایت خویش را بر جان بندگانش هدیه فرمود تا همواره بر سر سفره‌ی احسانش بنشینند و از رزق ملکوتی‌اش جانشان را متنعم کنند؛ نیست معبودی جز خداوند یکتا که رحمتش فریادرس بندگان، احسانش یاری کننده‌ی درماندگان، بخشاینده‌ی گنه‌کاران، روزی دهنده‌ی خورندگان و آرامش دل مؤمنان است و سلام بر دوران‌ها آنگاه که آمدند و آنگاه که رفتند، در حالی آمدند که در هسته‌ی جان خود پرتویی از حق را به امانت داشتند؛ دستان توانمندشان آینه‌ی روح خداوندی بود و پاهای عزتشان مصمم در عدالت الهی پس زبان از کام زمان خارج کردند تا لحظه‌ها در حرارت جانشان به یادگار بماند آنگاه به دیده‌ی باطن در آینه‌ی زمان نگریستند، جانشان به عطای پروردگارشان از شوق به وجد آمد، سر بر سجده‌ی محبت خالق خویش نهادند و عرضه داشتند: ای یاور درماندگان، آنگاه که زبان در هدایتت گشودیم و اراده‌ی برپایی حق در جانمان شعله افکن شد ندایی با جانمان در نجوا بود که «ای پیامبرم، من پسر فاطمه عطای پروردگارم هستم، همواره با رسالتتان همراهم تا عزتش را در آینه‌ی زمان جاودانه سازم.»
چه زیبا سخنی است از کوثر الهی سرور عالمیان حضرت زهرا (س) که با فرزند گرامی‌شان مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) در همه‌ی دوران‌ها یار و یاور همه‌ی پیامبران و حق مداران بودند و در تلاش‌ها و رنج‌هایی که آنان در هدایت بندگان تحمل می‌فرمودند شریک بودند و چه سعادتمند هستیم که در عصر و زمان ایشان و فرزند گرامی‌شان زندگی می‌کنیم که اگر در این زمانه‌ی پر از فتنه و نفاق در راه حق قدم بر می‌داریم مطمئن باشیم که از این یاری بهره خواهیم برد.
در این شب با شکوه که رحمت و نعمت جاریه‌ی خداوند کریم کوثر الهی، مادر هستی، دخت پیامبر، سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) را بر زمین و زمینیان عطا فرمود احسانی بود که خداوند متعال به‌واسطه‌ی عطای این نعمت و رحمت بر پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) و بر مسلمانان و بشریت منت گذاشت. چگونه می‌توان در مورد ایشان سخن گفت درحالی‌که پدر بزرگوارشان رسول خدا (ص) می‌فرمود: فاطمه پاره‌ی جان و تنم و عطر و بوی بهشت من است و همسر گرامی‌شان امیر مؤمنان علی (ع) می‌فرمودند: فاطمه، جان من بود؛ پروردگار کریم در نعمت، مرا بی‌همتا آفریده و آنچه من داشتم ثروتی بود بالاتر از گنج‌های زمین و آسمان.
این سخنان ناشی از فقط عاطفه‌ی همسری و پدری نیست بلکه از شناخت شأن و مقام بی‌نظیر کوثر الهی سرچشمه می‌گیرد پس باید بیشتر دقت کرد تا در مورد این گهر و گنجینه‌ی الهی به خطا سخن نگفت.
در این شب مدد می‌گیریم از وجود مبارک خودشان که چنین فرمودند: آنگاه که پدرم رسول خدا نامم را بر زبان پر جلالتش جاری فرمود فرشتگان الهی صف در صف به تماشا ایستادند و ابراز داشتند: ای رحمت الهی، چگونه او را نامی نهادی؟ درحالی‌که نامش کوثر است نام فاطمه را بر زبان مبارکتان جاری فرمودید؟ و پدرم فرمود: او ساکن کننده‌ی آتش جانم از فراق پروردگارم می‌باشد؛ او جامی در جانش به ودیعه دارد که یک جرعه از آن معنا کننده‌ی اسرار خلقت است پس گدای آن جام باشید تا جانتان را به وعده‌های الهی بیارایید و از نعمت رحمتش برخوردار شوید و روزی بر شانه‌ی محبت رسول خدا نشسته بودم پدرم دستم را بر لب مبارکشان گذارد و فرمود: ای پروردگارم، طعم کوثرت را چشیدم همواره بر بوی مطهرش تو را سپاس خواهم گفت تا روزها و شب‌هایم بگذرد و من در چهره‌ی هدیه‌ی با شکوهت وعده‌ات را که فرموده‌ای که: بدخواه تو خود ابتر است را تماشا کنم پس ای عالم، هدیه‌ام را مانند گوهری گران‌بها در جانت نگه‌دار تا در چهره‌ی بی‌همتایش احسان پروردگار عالم معنا شود.
چه زیبا و به حق سرور عالمیان حضرت زهرا (س) خود را توصیف فرمودند که: جان من گنجینه‌ی تمام کاخ‌های الهی است پس نامم کوثر است و تمام وعده‌های پروردگار در جانم ذخیره شده تا همواره دستان حقی را در دستم قرار دهم که انوار روح را در جانشان افروخته‌اند تا در سایه‌ی انوارش به بهشت‌های وعده داده شده‌ی الهی دست یابند پس همواره با آن انوار بمانید تا تاریکی از جانتان جدا گردد و نام مرا که کوثر رحمت است صدا بزنید تا وجودتان طراوت الست را به یاد آورد آنگاه آن را ببویید تا شمیم رحمت را درک کنید.
حال در این روز بزرگ و مبارک به لطف و کرامت پروردگار کریم گوهر بی‌همتای الهی، سرور عالمیان حضرت زهرا (س) به دنیا آمد تا مادر پیامبران شود و وارث تمام معجزات الهی، او جهان ظلمانی را به نور اخترش افروخت و دل رحمت الهی را در گلستان خلقت به زیباترین نام‌ها زینت داد. اینک دست تمنا و توسل خود را به وجود مقدس فرزند گرامی‌شان یوسف زهرا، جوهر هستی، مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) بلند می‌کنیم که: مولای ما، وجود مقدس مادر گرامی‌تان نعمت و رحمتی بالاتر از گنجینه‌های زمین و آسمان بود، افسوس، دشمنانش نعمت وجود پر فروغش را چه زود از زمینیان گرفتند و صد افسوس دوستدارانش او را نشناختند، به جای ذکر شأن و مقام و سفارشات نجات بخششان به گفتن مطالبی که ساخته‌ی ذهن خودشان است اصرار دارند؛ ما را در شناخت و شناساندن مقام واقعی ایشان مدد فرما.
حال دست به دعا بر می‌داریم:
بار الها ما را توفیق شناخت مقام واقعی حضرت فاطمه (س) عطا بفرما.
بار الها ما را در عمل به سفارشات ایشان یاری فرما و در قیامت ما را از شفاعت ایشان بی‌نصیب نگردان.
بار خدایا در ظهور دولت حقه‌ی فرزند گرامی‌شان یوسف زهرا تعجیل بفرما.