بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی ولادت امام موسی کاظم (ع)
۱۶ آبان ۹۵
حمد و سپاس از آن خداست. حمد و سپاسی که شایستهی اوست. بیشمار و بیپایان. با زبانِ گویای اولیایش، از قول حامدان و عارفان وجودش و از زبان پیامبران و فرشتگان تسبیح گویش. نیست معبودی جز خداوند بیشریک و یکتا، خداوندی که کریمترین کریمان، مهربانترین مهربانان، امان دهندهی ترسندگان، بهترین رفیق غریبان و مونس بیکسان، نگهدار گمشدگان و هدایتگر گمراهان است. پاک و منزه است ذات کبریاییاش که تسبیح و ستایش میکنند همهی جانداران و جامدات و گیاهان در همهی طول شب و روز او را. و سلام و صلوات بیپایان بر خاتم رسولان حضرت محمد (ص) و بر اهلبیت پاکش و آغاز میکنیم کلام را با سلامی از سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س): سلام از نامهای نیکوست که همواره آغاز کنندهی کلام است تا دلها در آیینهی جانشان محبتی را حس کنند که گرمایش به یاد آورندهی هجرانی است که صبر بر آن چونان شعلهای درخشان است که ظلمات شب را به سحری مبارک مژده میدهد.
بله چه زیباست این فرموده، ظلمات امشب نیز به وجودی با برکت، به سحری مبارک بدل خواهد شد. این جان مطهر هفتمین چلچراغ هدایت و امامت صاحب علمِ یقین، امام شایسته و عابد و زاهد، امام موسی بن جعفر (ع) هستند که همچون پدران و فرزندان طاهرینش بر آزارها شکیبا بود و آنچه از جانب خدا به عهده داشت به خوبی انجام داد. برای مردم احکام خدا را تلاوت و امر به معروف و نهی از منکر میکرد و عادل و عالم و صادق بود و با اخلاص تمام در راه خدا جهاد کرد. هارون الرشید عباسی لعنت الله سالها ایشان را در مخوفترین زندانها محبوس کرد، به خیال خام و جاهل خود توانسته است انوار امامت و نعمت ولایت را خاموش کند درحالیکه خیلی زود به اشتباه خود پی برد. چون امام موسی کاظم (ع) به اعتراف زندانبانان و کسانی که زندان امام را مشاهده کرده بودند ایشان مخوفترین محل را با مناجاتهای دلنشین و زیبای خود به گلستانی بینظیر بدل فرمودند؛ این روح خداوندی و تقوا و طهارت را امیر مؤمنان علی (ع) چه زیبا تفسیر کردند که: اطاعت از خداوند یک پناهگاه در قبال هر نوع خطر است که فراگیر شود و هر نوع ترس را از بین میبرد و پناهگاهی است در قبال هر نوع پیشامد نامطلوب و هر نوع آتش فروزنده و آنکه تقوی را پیش بگیرد هر نوع سختی از او دور میشود و هر کار ناگوار بر او شیرین میگردد، سختیهایی که پیاپی به او رو میآورد به همان نسبت که میآید از وی دور میشود و هیچ دشواری، او را زبون نمینماید و نعمتها برای او وسعت مییابد.
پس در این شب مبارک باید به یقین گفت و فریاد برآورد: وای بر احوال دنیا پرستانِ کور دل که تجلی انوار روح خداوندی را در اهلبیت پیامبر ندیدند و یا دیدند و نفسشان مانع درکشان گردید. خلیفگان راستین خداوند که حق را بر سر باطل چنان کوبیدند که به فرمودهی سرور عالمیان شیطان را هم وادار به اعتراف عجز و شکست کردند. برکات پروردگار عالم آنگاه که آفرینش در حجاب بود و راز جانها در ملکوتشان مستور، ندای جاءالحق و زهق الباطل برخاست و زیبایی حق نمایان گشت و زمزمهی عشق آغاز گردید؛ باطل به فغان آمد و ابراز کرد: ای خالق هستی بر آنچه آفریدی و مرا در دانشش به اطاعت وا داشتی و فرمودی در عظمت خلقت سجده کنم و من سرپیچی کردم، آنگاه از حق مأیوس شدم و به باطل دل بستم تا مخلوقات را به دنبال خویش کشم، در این عجز و ناتوانی به فغان آمدم و در سیمای حق نگریستم و به یقین اعلام کردم: حق پیروز است و باطل مانند کفی که جز راه نابودی راه دیگری را نمیپیماید.
اینک در این شب خجسته و مبارک ضمن عرض تبریک و تهنیت به ساحت مقدس فرزند گرامی و گرانقدر امام موسی کاظم (ع) سرور و مولایمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج)، به تمنا ابراز میداریم: مولای ما در این زمانه کافران و مستکبران و دشمنان اسلام با دشمنان کور دل و جاهل اهلبیت هم پیمان شدند و هر روز با فتنه و دسیسه سعی در خدشهدار کردن اسلام و تشیع علوی دارند، غافل از اینکه خداوند کریم خود از دینش و قرآن و عزت پیامبر و اهلبیتش محافظت میفرماید ولی مولای ما، قلبمان از این همه ظلم و فتنه و جنایت به خون نشسته و در این شب بزرگ به درگاه پروردگارمان و شما امام و ولی نعمتمان که در هم شکنندهی کافران و گردن کشان و ظالمان و برپا کنندهی کرسی عدالت و منتقم حق از باطل هستید، شکایت میبریم. یا منجی عالم بشریت به فریاد امتتان برسید که سخت دل آزرده هستیم.
حال دست به دعا بر میداریم:
بار الها، ای نجات دهندهی امام موسی کاظم (ع) از زندان هارون الرشید ما را از فتنه و ظلم و جنایت این زمانه رهایی بخش.
بار الها به عبادت و مناجاتهای عاشقانهی امام موسی کاظم (ع) به ما شوق عبادت و عشق بندگی عطا بفرما.
بار الها به ما یقین قلبی و باور و استواری در توکل و سربلندی و پیروزی در آزمایش عطا بفرما.
بار الها در ظهور دولت حقهی مولا و سرورمان امام بر حق و برافرازندهی پرچم پیروزی اسلام تعجیل بفرما.