بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی ولادت امام رضا (ع)
۱ تیر ۱۴۰۰
حمد و سپاس پروردگار رحمان و رحیم را سزاست که آفریننده‌ی جان‌هاست، جان‌هایی که با شکرش به دریای بیکران محبت و احسانش داخل شده و عزت یابند عزتی که همه‌ی مخلوقات در برابرش سر تعظیم فرود آوردند. پس شکر پروردگار یکتا را که هدایت خویش را بر جان بندگانش هدیه فرمود تا همواره بر سر سفره‌ی احسانش بنشینند و از رزق ملکوتی‌اش جانشان را متنعم کنند.
نیست معبودی جز خداوند یکتا که رحمتش فریادرس بندگان، احسانش یاری کننده‌ی درماندگان، بخشاینده‌ی گنه‌کاران، روزی دهنده‌ی خورندگان و آرامش دل مؤمنان است. آرامشی که قلب مؤمنان را مشتاق الیه راجعون می‌کند تا در جوار حق شیرینی بندگی را در کام خود عسل مصفا کنند و غربت زمین را به فراموشی بسپارند. شکر پروردگار رحمان را که عزت را در قالب و نام خلیفه به آدمی عطا فرمود تا شیرینی لذت بندگی را درک کرده و هر لحظه آرزویی جز رسیدن به لقاءالله در جان و روحش نباشد.
چه زیبا اهل‌بیت پیامبر خاتم حضرت محمد (ص) آن را به نمایش بشریت گذاشتند تا الگویی باشند برای کسانی که به دنبال رضایت پروردگار و سعادت و عزت ابدی هستند. ما در این شب مبارک به میلاد یکی از ایشان در این کوی عشق حضور داریم. ایشان هشتمین حجت بر حق ثامن‌الحجج امام علی بن موسی‌الرضا (ع) هستند که حکایت هدایت و راهنمایی شیعیان را در حیات و مماتشان به انجام رساندند که ما در این شب گوشه‌ای از سخنان گوهربارشان را نقل می‌کنیم که فرمودند:
سلام آغازی است جاودان، پروردگارم فرمودند وای بر ساعاتی که انتظار از جان انسان جدا شود آن زمان است که میزان عمل‌ها را ترازوی عدالت نخواهد سنجید. وقتی من وارد طوس شدم یاران با افتخار در کنارم می‌نشستند هر کدام خود را در نعمت هم‌نشینی با رسول خدا (ص) احساس می‌کرد و من به شما می‌گویم که به آسمان نگاه می‌کنید، ماه و ستارگان را در منظومه‌ی شمسی مورد کاوش و مطالعه قرار می‌دهید. وجود امامت، معمای خلقت، جانشین برای هدایت آفرینش است پس در فطرت تمام موجوداتی که به‌عنوان مخلوق هستند انواری از امامت ذخیره شده است. گاه این انوار باعث روشنایی قلب می‌شود و گاه عقل از بزرگی‌اش متحیر شده آن را رد می‌کند. حرم جایی است که نام این انوار را با خودش به همراه دارد همه‌ی دل‌ها برای درخشش این انوار به حرم مراجعه می‌کنند با درد و دل‌هایی که به زبان می‌آورند.
پروردگار در کتاب خود فرموده ترازو و میزان در تمام زمان‌ها و معیار سنجش اعمال‌هاست. اینک میزان عمل‌ها معیار صبر آن‌ها خواهد بود و همواره جان آدمیان در معرض حوادث ناگوار است پس آنچه از آن باید ترسید تنهایی، تنهایی است که سخت‌ترین بلاهاست. باطل در همه دوران‌ها از حرم می‌ترسید درحالی‌که از در و دیوار مشکلی برایشان پیش نمی‌آید. از دورویی و ریا قلب‌هایشان مرده چه فرقی می‌کند ظاهرش به کسی صدمه میزند یا نه. آن‌ها با حرام‌خواری و بازی با دین جدم چیزی برای مردم باقی نمی‌گذارند که از آن بترسند. تمام تدبیری که دارند نفعی به حالشان ندارد.
خانه‌ی پسرم مهدی (عج) چراغ منور هدایت‌هاست در تمام دوران‌ها. مکانی که انوار امامت به مانند کشتی نوح عاشقان را در یک مکان جمع کرده، قدردان لطفی باشید که مانند خانه‌ی مادرم زهرا (س) همواره به روی عاشقان باز است.
اینک در این شب مبارک ضمن عرض تبریک خدمت مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) به مناسبت میلاد جد بزرگوارشان امام رضا (ع) به تمنا به ساحت مقدسشان ابراز می‌داریم:
مولای ما در این زمانه‌ی پر از فتنه و نفاق و کفر و فساد آرامش دل سوخته ما یقین و امید به ظهور شماست، تعجیل بفرمایید و ما آن را از پروردگار رحمان هر روز می‌خواهیم که بارالها ما منتظران امام و ولی و نعمت آخرینت منتظریم تا آفتاب حق از پشت نیرنگ‌های باطل به درآید و عاشقانش را در دامن محبتش به طرف تو ای پروردگار کریم رهنمون شود.
پس همگی در این شب بزرگ و پربرکت در این خانه‌ی عشق با صدایی که عرشیان و فرشیان بر آن گواه باشند فریاد می‌زنیم: