بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی ولادت امام حسن عسکری (ع)
۲۳ آبان ۱۴۰۰
حمد و سپاس پروردگار حکیم و رحمان را که در قرآن کریم فرمود: بزرگ و بزرگوار است پروردگاری که در آسمان برجها بیافرید و در آنها چراغی و ماهی تابان پدید آورد و هم اوست که شب و روز را برای کسانی که میخواهند عبرت گیرند یا شکرگزاری کنند از پی هم قرار داد.
پس باید شکرگزار خداوند رحمان بود که چنین عظمتی آفرید و نشان آن را در وجود خلیفگان خود مخصوصاً کوثر جاریه و بیهمتای خود حضرت فاطمهی زهرا (س) قرار داد که به بندگان خود فرمود: به کرسی زمین و آسمان بنگر، بر استحکام عملی سجده کردند که تمام مصالح آن زبانی بود که در فضای جانی به سخن درآمد و توحیدی را به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت که پروردگارش امر فرمود تا آفرینش به سخن درآید. خورشید و ماه نور خویش را از قلب منورش کسب کند و پروردگارش او را سرچشمهی تمام نعمتها برشمارد. کوثری که حکمتش پایان نمیپذیرد و ستون عملش به ندای پروردگارش پاسخ میدهد که فرمود: پس بار دیگر بنگر تا دیدهات درحالیکه خسته و کم سو شده به سویت بازگردد این عظمت بر پایهی امر الهی بود که فرمود من خلیفهای میآفرینم، آفرینش به امر الهی در جان خلیفه جای گرفت و زمین وجودش با هزاران رحمت الهی زینت داده شد مانند شبی زیبا که شما شاهد آن هستید و پروردگار فرمود من زمین و آسمان را مسخر شما کردم پس چه زیباست جان خلیفهای که شبش نور باران رحمت الهی و روزش مانند خورشیدی که از گرمای آن هستی در رشد و نمو است.
پس باید گفت تبارک الله احسن الخالقین به خلق وجودی با عظمت مانند کوثر الهی حضرت زهرای مرضیه (س) که توحیدش همه هستی را به زانو درآورد و خداوند امر فرمود که در برابرش به سجده درآیند. باید شکرگزار پروردگار کریم باشیم که ما را به دین اسلام هدایت فرمود و از پیروان رسول گرامی اسلام حضرت محمد (ص) و اهلبیتش قرار داد که آنان زینت آفرینش و خورشید و ماه هدایت مخلوقات از اولین تا آخرین هستند. برخلاف ابراز تهیمغزان مغرض که ابراز میدارند دین اسلام برای مردم زمان پیامبر و عربهاست باید به این غافلان دون صفت گفت که در هیچ کجای قرآن نیامده «یا ایها الذین قریش» و «یا ایها الذین عرب»؛ در عوض ۸۸ بار آمده «یا ایها الذین آمنو» یعنی ای ایمان آورندگان آنانی که پرهیزکارند و به غیب ایمان میآورند و نماز میگذارند و از آنچه روزیشان دادهایم انفاق میکنند و کامل شدن دین را با پیروی از امامان خلیفگان بر حق خود قرار داد.
ما در این شب به شادمانی میلاد یکی از ایشان یازدهمین اختر امامت و ولایت، عالم و زاهد، با تقوا و با وقار، ابا محمد، ابن الرضا حضرت امام حسن عسکری (ع) در این کوی نور حضور داریم. این امام همام در هشتم ربیعالثانی سال ۲۳۲ هجری به دنیا آمد و مدت ۲۲ سال همراه با پدر بزرگوارشان امام هادی (ع) و ۶ سال امامت خود را در زندان و یا تبعید به سر برد به همین دلیل شیعیان به سختی با ایشان ملاقات میکردند ولی با این وجود لحظهای از هدایت مردم و آمادهسازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند گرامیشان منجی عالم، جوهر هستی، اباصالح المهدی (عج) غافل نشدند.
دوران زندگی امام حسن عسکری (ع) با چندین خلیفهی غاصب و سنگدل عباسی مصادف بود و همه آنان از آن حضرت کرامتها دیدند ولی مایهی تأسف است که به امامتش و شأن و مقام و بزرگیاش ایمان نیاوردند. حتی معتمد عباسی دو نفر را که مشهور به قساوت و رذالت بودند برای آزار و اذیت امام مأمور نموده بود که بعدها آن دو نفر از افرادی شایسته شدند و به معتمد عباسی چنین گفتند که: او کسی است که همیشه مشغول عبادت خداوند است. روزها روزه میگیرد و شبها تا صبح به عبادت است. کم حرف و با وقار و با ابهتی خاص که هر زمان به ما نگاه میکرد لرزه بر اندام ما میافتاد. نه تنها مأمورین زندان بلکه خود خلفای ملعون و اطرافیان آنان به عظمت و شوکت و ابهت و شخصیت امام اقرار داشتند ولی با این وجود بر آزار و زندان و تبعید ایشان تلاش کردند. لعنت الله علی قوم ظالمین.
اینک در این شب مبارک ضمن عرض تبریک و تهنیت به ساحت مقدس مولا و سرورمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) عاجزانه به تمنا به وجود گوهربارشان ابراز میداریم که: مولای ما قلبمان از فتنه و نفاق و کفر و بلای زمانه در پیچ و تاب است، هجران و فراق شما چنان آتشی به دل ما زده که حتی اشک چشمانمان نیز خشک شده. یابن رسول اللّه به فریاد امتتان برسید چون حق در پس پردهی باطل قرار گرفته و باطلین ظهور را بعید و دنیا را بدون مدبر فرض کرده تکتازی میکنند پس با ظهورتان آنان را نابود و دلمان را شاد و دعایمان را اجابت بفرما.