بسم الله الرّحمن الرّحیم
مناجات یازدهم صحیفه سجادیه
مناجات نیازمندان
ای خدا شکستگی مرا چیزی التیام نبخشد جز لطف و عطوفتت و فقر و بینوایی‌ام را بی‌نیاز نکند جز توجّه و نیکی‌ات و دلهره و هراسم را تسکین نبخشد جز امانت و ذلت و خواریم را به عزت بدل نکند جز فرمانروایی‌ات و به آرزویم نرساند جز فضل و کرمت و نیازم را برطرف نسازد جز بخششت و حاجتم را روا نسازد جز تو و اندوه و گرفتاریم را نگشاید جز رحمتت و دردهایم را رفع نکند جز مهربانی‌ات و سوز سینه‌ام را خنک نکند جز وصالت و شعله‌ی سوز و گدازم را خاموش نکند جز لقایت و اشتیاقم را به سوی تو چیزی سیراب نکند جز نظر به جلوه‌ات و بی‌قراریم را آرامش نبخشد جز نزدیک شدن به تو و قربت و افسوس و حسرتم را زایل نکند جز نسیم رحمتت و دردم را درمان نکند جز طبابتت و اندوهم را نزداید جز قرب تو، زخمم را بهبود نبخشد جز چشم پوشی تو، زنگار قلبم را پاک نمی‌سازد جز گذشت تو و وسواس سینه‌ام را برطرف نکند جز امر و فرمان تو.
ای نهایت آرزوی آرزومندان و ای مقصود نهایی نیازمندان، و ای بالاترین خواست درخواست کنندگان و ای برترین میل و رغبت راغبان و ای سرپرست شایستگان و ای امان خائفان و ای اجابت کننده‌ی دعای درماندگان و ای ذخیره‌ی بینوایان و ای گنج بیچارگان و ای فریادرس دادخواهان و ای برآورنده‌ی حاجت‌های فقرا و مسکینان و ای کریم‌ترین کریمان، و ای مهربان‌ترین مهربانان، برای توست خضوع من و از توست سؤالم، به درگاه توست تضرع و زاریم و از تو می‌خواهم که از نسیم رضوانت نصیبم گردانی و نعمت‌هایی را که بر من منت نهادی ادامه دهی و هم اکنون من به در خانه‌ی کرمت ایستاده‌ام و در معرض نسیم الطافت درآمده‌ام و به دستگیره‌ی مستحکم و مطمئن درآویخته‌ام، خداوندا رحم کن بنده‌ی خوارت را که دارای زبانی ألکن و گنگ و عملی اندک می‌باشد و بر او با بخشش‌های فراوانت منت گذار، و زیر سایه‌ی بلندت پناهش ده ای کریم، ای زیبا، ای مهربان‌ترین مهربانان.