بسم الله الرّحمن الرّحیم
مناجات نهم صحیفه سجادیه
مناجات محبان خداوند
ای خدا کیست آنکه طعم شیرینی محبتت را چشیده باشد و جز تو دیگری را خواهد کیست آنکه به مقام قرب تو انس گرفته باشد و لحظه‌ای از تو روی برگرداند.
خدایا قرار ده ما را از کسانی که برای قرب و دوستی خود برگزیدی و برای مهر و محبتت خالصش کردی، او را به لقایت مشتاق و به قضایت خشنود نمودی و نعمت دیدارت را به او عطا کردی و مژدگانی‌اش بخشیدی به رضا و خشنودی‌ات و از دوری و هجرانت پناهش دادی و او را قرین جایگاه راستی در جوار خودت نمودی و به شناخت خود اختصاصش دادی و برای عبادتت اهلش کردی و قلبش را به خواست و اراده‌ی خودت رام کردی و او را برای مشاهده‌ی جلوه‌هایت برگزیدی و روی دلش را برای خود خالص گردانیدی و دلش را برای دوستی‌ات فارغ ساختی و در آنچه نزد توست تشویقش کردی و ذکرت را به او الهام کردی و شکرت را نصیبش ساختی و او را مشغول طاعتت نمودی و او را از شایستگان خلقت نمودی و او را برای مناجاتت برگزیدی و هر چیزی که او را از تو ببرد از او بریدی.
خدایا مقرر دار ما را از کسانی که شیوه‌ی آن‌ها خوش‌دلی به درگاه توست با دل پر مهر و دل‌خوشی؛ و روزگارش آه و ناله از شوق توست، برای بزرگواری و عظمت تو پیشانی بر خاک پاک سایند و چشمانشان بی‌خواب شود در خدمت تو و اشکشان روان است از ترس و هراس تو و دلشان آویخته به دوستی تو و قلبشان گسیخته است از هیبت تو، ای کسی که انوار قدیسه‌اش در دیده‌ی دوستانش خرمی دارد و تجلیات ذاتش در قلوب عارفان او شوق و نشاط انگیز است.
ای آرزوی دل‌های مشتاقان، ای منتهای مقصود محبان از تو درخواست می‌کنم دوستی تو را و دوستی دوستدارانت را و دوست داشتن هر کاری که مرا به مقام قرب تو رساند و هم درخواست دارم که خود را از هرچه غیر توست بر من محبوب‌تر گردانی و این محبتم را رهبرم سازی به سوی خشنودی‌ات و اشتیاقم را به تو جلوگیر سازی از نافرمانی و با نظر کردن به من منت گذار بر من. به چشم لطف و محبتت به من بنگر و هیچ وقت روی از من مگردان و مرا از اهل سعادت و سالکان طریق محبت نزد خود گردان ای اجابت کننده، ای مهربان‌ترین مهربانان.