بسم الله الرّحمن الرّحیم
مناجات سوم صحیفه سجادیه
مناجات هراسناکان
خداوندا آیا بینم تو را که بعد از ایمان به تو عذابم می‌کنی؟ یا بعد از اینکه تو را دوست دارم مرا از خود دور می‌نمایی یا با امید به لطف و رحمت و چشم پوشی و گذشت محرومم سازی؟ یا با پناه‌جویی به عفو و گذشتت دست از من بداری؟(مرا تسلیم عقاب خواهی کرد؟) حاشا از ذات بزرگوار کریمت که نا امیدم گردانی، ای کاش می‌دانستم آیا مادرم برای بدبختی مرا زائیده، یا برای رنج و مشقت پرورانده؟ پس ای کاش مرا نمی‌زائید و نمی‌پرورید و ای کاش می‌دانستم که مرا از اهل سعادت و رستگاری قرار داده‌ای و برای مقام قرب و جوارت مخصوص گردانیده‌ای تا دیده‌ام بدان روشن می‌شد و قلبم آرام می‌گرفت.
ای خدا آیا روی آنان که پیش عظمتت به خاک افتادند سیاه می‌گردانی؟ یا زبان آنان که بر مجد و بزرگواری‌ات ثنا گفتند لال می‌سازی؟ یا بر دل‌هایی که مملو از عشق و محبت تو است مهر نومیدی می‌زنی؟ یا آن گوش‌هایی که از شنیدن ذکرت لذت برند کر خواهی نمود؟ یا آن دست‌هایی که آرزو و امیدواری به درگاه کرمت آن را بلند کرده با غل و زنجیر قهرت خواهی بست؟ یا آن بندهایی که در راه طاعتت لاغر شده عقاب خواهی کرد؟ یا آن پاهایی که سعی در راه بندگی‌ات کردند عذاب می‌کنی؟(حاشا به کرمت هرگز این چنین مخواهی کرد).
خداوندا درهای رحمتت را به روی بندگان موحدت مبند و دریغ مدار بر شیفتگانت از دیدار و مشاهده‌ی جمالت. خدایا نفسی را که به توحید خود عزیز داشتی (او را به توحید هدایت کردی) چگونه به اهانت هجرانت او را ذلیل و خوار کنی؟ و نهادی را که پیمان دوستی به تو بسته چگونه در آتش قهرت می‌سوزانی؟
خدایا پناه ده مرا از خشم و غضب دردناکت، ای بسیار مهربان ای احسان کننده، ای مهربان، ای بسیار بخشاینده، ای جبار، ای قهار، ای آمرزنده، ای پرده‌پوش و رسوایی ننگ هنگامی که جدا شوند خوبان از بدان و دگرگون شود احوال و دلهره و ترس و هراس فراگیر شود بر همگان و نیکوکاران به مقام قرب و عنایت رسند و بدکاران (از رحمت الهی) دور گردند و همه به کیفر اعمالشان کاملاً می‌رسند و به هیچ کس ستمی نخواهد شد.