بسم الله الرّحمن الرّحیم
مناجات دوم صحیفه سجادیه
مناجات شکوه داران
خداوندا به درگاهت شِکوِه و گله دارم از نفسم که مرا به بدیها وا میدارد و به خطاکاری مبادرت میکند و به معصیت بسیار حریص است و مرا در معرض خشم و غضب تو میافکند و مرا دائم به راه هلاکت میکشاند و در برابر تو خوارترین هلاک شده مینماید، پر بهانه است و دارای آرزوهای دور و دراز است، اگر شر و بدی به او رسد بیتابی نموده و اگر خیری به او رسد منع احسان میکند، بسیار تمایل به لهو و لعب دارد و آکنده از غفلت و فراموشی است، سوی گناه شتابم دهد و توبهام را از امروز به فردا افکند. خدایا به درگاهت شکایت میکنم از دشمنی که گمراهم میکند و از شیطانی که مرا به راه باطل میکشد و سینهام را پر از وسوسه و خیالات فاسد میگرداند و اوهام او بر دلم احاطه کرده و پشتیبانی از خواهش و هوای نفسم میکند و زینت میدهد دوستی دنیا را و حائل میشود بین من و میان فرمان برداریات.
خدایا به درگاه تو شکایت میکنم از دلی سخت که وسوسهها او را دگرگون ساخته و دچار زنگار خودسری و خوی زشت شده و از چشمی که از خوف تو اشک (شوق) نریزد و به هر چه خوشش آید نظر اندازد (بلند پروازی کند).
خدایا مرا قوت و قدرتی جز به توانایی تو نیست و راه نجاتی از آلام و ناگواریهای دنیا جز به حفظ تو ندارم از تو میخواهم به حکمت بالغه و مشیت نافذت که مرا خواهان غیر از بخشش خودت نگردانی (امیدم فقط به جود و احسانت باشد) و مرا نشانهی تیر فتنهها مسازی و به سود من علیه دشمنان یار باشی و رسوایی و عیبهایم را بپوشانی و از بلاها محافظت فرمایی و از نافرمانیهایم و گناهم نگهداری به مهرو رحمتت ای مهربانترین مهربانان.