بسم الله الرّحمن الرّحیم
دعا و مناجاتهایی از زبان امیر مؤمنان امام علی (ع) در ماه رمضان
* بار الها جانهای ما را به نور صداقت و ایمان روشن بگردان و آنچه تو و رسول تو را راضی و خشنود میکند بر دلهای ما الهام بفرما.
* بار الها قدمهای ما را در راه خشنودی خودت و آنچه که برای ما روزی فرمودهای از تقدیراتت در دنیا و آخرت استوار و پابرجا بگردان.
* بار الها در این زمان که سینهها از پرستش و یاد تو دچار حیرت و سرگردانی است دل ما را از آن حیرت و سرگردانی نجات عنایت بفرما.
*بار الها به دلهای فقیر و مسکین و بیچارهی ما قوت عبادت ببخش و عبادت ما را غلاف دست و پایمان قرار مده.
* بار الها هر کسی که در راه تو از روی پاکی و اخلاص قدم برمیدارد بر قدمهایش برکت آل ابراهیم را عنایت بفرما.
* بار الها ماه مبارک رمضان است و سفرهی احسان تو از نعمتهای بهشتی گسترده است پس دلهای ما را بر سر آن سفرهی رحمت، مهمان بگردان تا با یاد تو همواره از خوان سفرهات بخوریم و از شراب عشقت بنوشیم.
* بار الها همگی ما را از آنان که از ولی و فرزندان ولی تو اطاعت کردند قرار بده و دست یاری آنان را از سر ما کوتاه نفرما.
* بار الها همگی آنهایی را که قلبشان در راه جهاد تو میتپد از یاران امام عصر (عج) و زیر پرچم مبارک اِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً قرار بده.
* بار الها آتش خشم تو آتشی بس سهمگین و گران است، این جانهای ضعیف و ناتوان ما را از آن آتش در پناه رحمتت قرار بده.
* یا رب! از دردهایی که در اثر گناه بر دلم افکندهام تو را در جمال بزرگیات درک نمیکنم و قلبم به ذکر تو آرام و مطمئن نمیشود ای خداوندی که وعدهی تو حق است قلب مرا به ذکر خودت آرامش بخش و از خطاهایم درگذر یا سریع العقاب سپس بلند میشدند و ایستاده میفرمودند: اکنون بر پاهایم تکیه کردهام و تکیهی آنها نیز بر زمین قرار دارد ای آفریننده و تدبیر کنندهی آسمان و زمین برای من و همهی بندگان از حامدین و شاکرین و ساجدین و امر کنندگان به معروف و نهی کنندگان از منکر برات آزادی از آتش را عطا بفرما ای ربالعالمین.
* خداوندا ای آفرینندهی هر جنبندهای و روزی دهندهی هر خورندهای آنچه به ما عطا کردهای از تقدیراتت گرفتیم و در غفلت شکر استفاده کردیم پس وجود ما را از شکری خالص که در آن فزونی نعمت شکر تو باشد عنایت بفرما.
* ای الله و ای مُقسم و ای مدبر و ای مُظهر برای جانهای ما که مشتاق دیدن جمال احدیت است رحمت آور مسافرت ما را در زمین با شداید قومهایی که مورد خشم و عذاب تو بودند و اینک ما در خانههای آنها زندگی میکنیم زندگی ما را از آن عذابها در حریم یگانگیات به سلامت بدار. ای خالق کل خلق، بر مخلوقات خورندهی روزی خود رحمت آور و آنان را از بند اسارت گناه حفظ بفرما.
* امیر مؤمنان (ع) سجده میکردند و در سجده میفرمودند: خدایا، یا الله، پیشانی خود را بر زمینی که مرا در آغوش خواهد گرفت گذاشتم و سردیِ خاک را احساس کردم؛ پروردگار من، این صورت و اجزای آن را قبل از آنکه از روی ناچاری بر خاک گذاشته شود با اشتیاق و ذوق و علاقه بهطرف خودت بخوان که در سجدههای من آثار اطاعت و علاقهی من به توست یا کریم؛ و در این موقع به شدت گریه میکردند و فرمودند: آنچه از آبِ جانم، از حلقههای چشمم بیرون میآید ذکرِ یاد توست ای پناه بیپناهان مرا در حریم یگانگی و بزرگیات پناه ده ای پناه درماندگان و اسیران و مسکینان و ای دادرس بیکسان و ای یاور مؤمنان و ای یاور جهاد کنندگان، شهادت در راه خودت را بر جانهای گنهکار ما روزی و انفاق قرار بده ای عظیمترین عظیمان.
* ایشان دست مبارک را به آسمان میگرفتند و میفرمودند: ای صاحب جلال و شکوه و بزرگی، بزرگیات را بر چشمهای نابینای ما بنما و ما را از علم و معرفت هر آنچه آفریدی آگاه بگردان که همواره ذاکر نام تو باشیم.
* مولا در دعایی فرمودند: ای آفریننده و اراده کننده و رقم کنندهی کارهای صالحین و شهدا و صدیقین، عمل ما را به باورهایمان روشن و منور بگردان و معرفت ما را در استجابت دعاهایمان قرار بده و آنچه که از زمان درک نکردهایم درکش را برایمان آسان بگردان.
* ایشان به آسمان نگاه میکردند و میفرمودند: ای زینت شدهی حق یکتا، مرا همچون خود زینت بده تا با نور خود دل عاشقان خدا را مجذوب او کنم.
* مولا دعا میکردند و میفرمودند: ای خداوندی که جان همهی ما در دست توانا و پر قدرت توست به دستهای خالی که با امید جایزهی احسان تو به طرفت دراز شده نظری از روی رحمت بفرما و ما را از محرومان رمضان قرار مده.
آمین یا ربالعالمین