بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی عید مبعث و ولادت حضرت نرجس خاتون (س)
۶ بهمن ۱۴۰۳
سلام بر طلوعی مبارک که با خود نوید تولدی عظیم را مژده می‌دهد. چه نعمت و برکتی در لحظاتش نهفته است که ساعاتش متوقف نمی‌شود، ثانیه‌هایش به جلو می‌رود تا مژده پیامبری رسولی را دهد که آخرین برگزیده پروردگار عالم است. آسمانیان به تماشا می‌ایستند، انوار قرآن کریم به‌طرف سینه مبارکش می‌رود. بخوان به نام پروردگارت که خالق مخلوقات عالم است تا اسرار خلقتشان برای همگان فاش شود. قدرت عقل به میدان بیاید، خلیفه شناخته شود، وجود‌ها از صدف حصار بیرون بیاید، پروردگار با بندگانش گفتگو کند.
امروز با معجزه قرآن کریم می‌توانید تا اسرارها را بشناسید، خود را در دایره محاسبه‌اش قرار دهید، محاسبه‌ای که زمان را نمی‌شناسد. زمانی برایش در نظر گرفته نمی‌شود، او در ثانیه‌های نَفس هر زنده‌ای با او سخن می‌گوید. آیا حق و باطل برابرند؟ حقی که حق مداران به دنبالش به حرکت درآمدند تا قرآن کریم شناخته شود، فرعونیان از پرده باطل بیرون بیایند، ادعاهای خدایی‌شان به ذلیلی جانی بی انجامد که اثری از قدرتشان باقی نگذارد. کاخ‌های سنگی ویران شود و قدرت هدایت همگان را زیر پرچم پیامبر به سرمنزل مقصود برساند. هدایت یافتگان بر کشتی عشق بنشینند و دل را بر امواج سهمگین طوفانی به حرکت درآورند که در و پنجره‌ای ندارد. با توکل و اطاعت بر کشتی جانی بنشیند که با نام خدا به حرکت درآمده و با نام خدا از حرکت می‌ایستد. پیاده شدگان از این کشتی عشق مهمان دولتی شوند که در آن انوار قرآن کریم به سخن درمی‌آید. صدای دل‌نشینش در قلب‌ها نقش می‌بندد. جاء الحق معنا می‌شود، مبعث به بار می‌نشیند، درخت تنومندش بر زمین جان‌ها سایه می‌افکند تا رسالت رسولان شاخ و برگ خویش را به نمایش بگذارد.
شکر بر آستانی کبریایی خالقی که خاندان آخرین برگزیده‌ی خویش را پرچم‌داران مبعث معرفی فرمود تا امانت‌داران معجزه‌اش همواره بر این پرچم تکیه کنند و پیروان خویش را از تاریکی ضلالت نفسی برهانند که به مانند شبحی به دنبالشان در حرکت است. دزدی که انوار سینه‌ها را به ظلمتی هولناک تبدیل می‌کند تا به مانند مرغی در قفس جان بمانند.
اینک در این روز خجسته دست به دعا برمی‌داریم:
بارالها جان ما را از انوار مبعث تهی نفرما تا همواره تو را در آنچه به ما ارزانی داشته‌ای بستاییم و بر سر سفره‌ی احسانت صاحب این روز بزرگ را به مدد بخوانیم به نوای: