بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی عید غدیر
۱۵ آذر ۱۳۸۸
حمد و سپاس پروردگار یکتا و مقتدر را سزاست که به قدرت و اراده‌اش شکافته شد دریاها، برپا شد کوه‌ها، سبز گردید درختان و گیاهان، جان گرفت جانداران، معنا پیدا نمود حیات و ممات، فروزنده شد خورشید و ماه، آراسته گردید ستارگان و خلق شد انسان، برگزیده شد رسولان، نازل شد قرآن، جدایی گرفت حق از باطل، به کمال رسید نعمت خداوندی چون انتخاب شد ولی و امام.
سلام بر امین وحی رسول گرامی خدا و سلام بر هر تصمیم و خطابه‌اش و اندرز و پیامش. سلام و درود بر قلب سکینه، منصور و مؤید ابوالقاسم محمد (ص).
سلام بر امام منتخب و پدر امامان معصوم، خلیل نبوت، برادر و جانشین پیغمبر، اوج ایمان، میزان اعمال، شمشیر ذوالجلال، صالح مؤمنان و وارث پیامبران، شجره‌ی تقوا، نعمت شایان و کوبنده‌ی باطل، راه روشن، اختر رخشان، امیر مؤمنان علی (ع).
سلام بر لحظه‌ای که پروردگار کریم فرشتگانش را فرا خواهد خواند تا پرده از عالمی بردارد که به آنان وعده‌ی دیدنش را در آفرینش حضرت آدم (س) داده بود. آنگاه که فرمود: ای آدم این‌ها را از نام‌هایشان آگاه ساز و حضرت آدم (ع) اسرار دولتی را فاش نمود که آیینه‌ی اطاعت پروردگار خویش بود و آنگاه اطاعت معنی و مفهوم خویش را در نزد فرشتگان الهی از دست داد و آنان اعتراف نمودند به این‌که جز آن‌که پروردگار به آنان بیاموزد علمی ندارند.
سلام بر غدیر و غدیریان از غدیر تا قیامت. غدیر روز باران نعمت الهی، روز جداکننده‌ی حق از باطل، روز شکست شیطان، روز شادی مؤمنان، حق طلبان و عدالت خواهان است. در این روز خداوند متعال که بارها در توصیف صفت مؤمن و مجاهد در آیات مختلف قرآن کریم اشاراتی به مقام والای حضرت امام علی (ع) فرموده بود با فرمانی شرطی به پیامبر (ص) فرمود که اگر جانشینی و وصی بودن امام را اعلام نکنی رسالت خود را کامل نکردی و فرمان داد تا به همه‌ی حاضرین در غدیر و همه‌ی بشریت اعلام نماید. پیامبر نیز فوراً اجرای فرمان نمود و جانشینی امیر مؤمنان علی (ع) را رسماً اعلام و همه با ایشان بیعت کردند ولی دو ماه بعد در اولین روز رحلت پیامبر نقاب از چهره‌ی منافق آنان افتاد و سرپوش موقتی که بر عقاید و نفس‌های دوران جاهلیت گذاشته بودند برداشته شد و رسوایی ابدی برای خود و ظلم به تمام بشریت تا دولت ظهور نمودند. درحالی‌که همگی به شایستگی او قلباً اعتراف داشتند ولی شیطان اعمال آن‌ها را برایشان آراسته کرد. عهد و پیمان خود را با امام علی (ع) که اسوه‌ی ایمان و تقوا و شجاعت و تدبیر و علم بود و از همه برتر، با ایمان در خانه‌ی خدا به دنیا آمد و با ایمان در محراب شهید شد را شکستند.
حال این خطبه را مزین می‌کنیم به سخنان زیبا و شیوای اولین دفاع کننده از امامت و ولایت و شهید شده در این راه یعنی همسر امام، مادر هستی حضرت زهرا (س) که فرمودند: تاریخ نویسان فقط رنج‌های ظاهر را می‌نویسند. نمی‌توانند سینه‌ها را باز کنند و جراحت‌های جهل را بنگارند فقط از آن جراحت‌ها پروردگار کریم آگاه است. وقتی ما را در شعب ابوطالب زندانی کردند من دیدم که مادر گرامی‌ام حضرت خدیجه‌ی کبری (س) به ابوطالب گفت: ای یاور پیامبر خدا پسرت علی سپر بلاهاست غمگین نباش هر بار سینه‌ات تنگ شد نام علی را بخوان تا قوی و محکم شوی و دست محبتشان را به سرم کشیدند و فرمودند: دخترم نام علی در نهان جانت بر تو گوارا باد که همواره از چشمه‌ی فضائل او خواهی نوشید و از شراب جانش فرزندانی به جهان ارزانی خواهی داشت که مثل و مانندی ندارند. حضرت زهرا (س) به شیعیان و دوستداران چنین فرمودند: هر رنجی که برای پایداری فرمان الهی کشیده شود نامش عزت است پس طالب رنج باشید تا عزت را درک کنید.
در این روز بزرگ و مبارک باید همه بدانیم که دعوت پیامبر برای بیعت با امیر مؤمنان (ع) مختص به حاضرین در غدیر نبود بلکه این دعوت برای عموم مردم تا قیامت بود. پس با این باور و یقین به این دعوت لبیک گفته و با مولایمان و فرزندانش مخصوصاً با مولا و سرورمان جوهر هستی، عصاره‌ی نبوت اباصالح المهدی (عج) تجدید بیعت می‌کنیم.
چون اباصالح بود فرزند مولایم علی
دست او گیرم که باشد هم‌چو دستان علی
امید است که این بیعت مقبول درگاه الهی و پیامبر و امیر مؤمنان و همه‌ی امامان واقع شود و ما نیز بر این بیعت و پیمان تا پای جان وفادار باشیم.
بار الها من تازه می‌کنم بیعت خود را با مولایم امیر مؤمنان و امامان و امام عصر در این روز و همه‌ی عمرم. چنانچه به این فضیلت شرافتم دادی برسان بر آن‌ها سلام و بیعتم را.
بار الها مرا از انصارشان و همراهانشان و دفاع کنندگان از آن‌ها قرار ده.
بار خدایا روزیِ من کن شهید شدن با میل و اشتیاق در دفاع از آنان در صف یاورانشان همان صفی که در قرآن فرمودی صفی چون بنیاد در هم پیوسته.
خدایا گواه باش که این بیعت بر گردن من است تا قیامت.