بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی عید غدیر
۱۰ مهر ۹۴
الحمد لله، سزاوار است به سپاس و ستایش الله رب العالمین رب اولین و آخرین و رب آسمان‌ها و زمین؛ نبوده و نیست و نخواهد بود غیر از خداوند بی‌شریک. عظیم و برتر و بالاتر است از اندیشه که توصیف شود و نام‌های نیکو از آن اوست.
چه باشکوه است آن لحظه که خالق هستی امر می‌فرماید از خوابگاهتان برخیزید و نام‌های مرا در عملتان همراه کنید تا به جایگاه خویش بازگردید و فراق را به فراموشی بسپارید ولی افسوس با وجود اینکه در فطرت تمام جان‌ها عشق به الله به ودیعه گذاشته شده همان عده‌ی کثیری که پروردگار در کتاب آسمانی نام می‌برند از آن نام تهی هستند و شرک و نفاق، ثروتشان را به یغما برده است و جانشان در حرارت همان عشق گداخته می‌شود و قدرت خاموش کردنش را نخواهند داشت؛ می‌سوزند و خالقشان را به مدد می‌خوانند ولی افسوس که یادش را به خاطر نمی‌آورند، نام الله را فراموش می‌کنند و باطل‌ها را به مدد می‌خوانند ولی تمام آن نام‌ها از آن‌ها می‌گریزند و او با آتشی که افروخته می‌ماند و نامی نجاتش نمی‌دهد.
پس سلام بر لحظاتی که دریای رحمت الهی چونان بارانی به وقت که مژده‌ی روییدنی‌های زیبا را می‌دهد بر جان آدمیان نازل می‌شود تا آنچه را که پروردگار عالم وعده فرموده به عیان درآید و زمزمه‌های عشق آغاز شود؛ جان‌ها به تحیت، یکدیگر را بخوانند و دست‌ها به هم درآویزند تا به مهر عالم تاب ولایت، جانشان از تباهی نجات یابد پس با توجه به این فرموده‌ی گران‌قدر از سرور عالمیان حضرت زهرای مرضیه (س) راه گشای نجات از فراموشی و تباهی جان‌ها تنها مهر ولایت است که عشق به الله را در دل‌ها می‌افروزد و شعله‌اش تا ابد روشنی‌بخش جان‌هاست، پس وای بر احوال کسانی که خود و دیگران را از چنین نعمتی محروم کردند و سلام بر امیر غدیر و غدیریان از غدیر تا قیامت؛ غدیر روز رحمت و کمال و روز فرقان، روز هدایت و نجات و شکوفایی و سلام بر امیر منتخب، خلیل نبوت، جانشین پیغمبر، وارث انبیا، شجره‌ی تقوا، میزان اعمال صالح، امیر مؤمنان علی (ع) که امام رضا (ع) در این مورد چنین فرمودند که: خداوند کریم در الست آدم را آفرید و امر فرمود که همه در مقابلش سجده کنند همگی سجده کردند جز شیطان و گفت من از او برتر هستم و در غدیر یک‌بار دیگر خداوند کریم همه‌ی زمین و آسمان و هر آنچه در آن است را به تماشای خلیفه‌اش امیر مؤمنان فراخواند که انسان‌ها با بیعتشان و همه‌ی هستی با سجده و اطاعتش عاشقانه به او عشق بورزند، همگی اطاعت کردند جز عده‌ای دنیا طلب و اسیر نفس شیطان که همان گفته‌ی شیطان را در الست تکرار کردند.
و سرور عالمیان حضرت زهرا (س) نیز آن را زیبا بیان فرمودند که: همواره دستان رسول خدا به‌طرف امتش برای بیعت با حق آماده بود؛ دست محبتی که جانشین دست پروردگار عالم بود. حرارتش جان مرده را زنده می‌کرد و محبتش کفر را می‌سوزاند نشاط بیعتش بهشت را به پیشکشی می‌آورد و هرگاه دستی را در دستان مبارکش می‌فشرد تمام وجودش ندای لبیک را تکرار می‌کرد تا رسالتش را به امتش هدیه کند و آنگاه که دست جانشین‌اش را در دست گرفت و فرمود: من مولای کسی هستم که این دست را یاری کند تمام دست‌ها از اولین تا آخرین به آن پاسخ دادند تا ولایت در جانشان جاودانه شود و هر که از آن جدا شود مرده‌ای باشد که در جانش ندایی جز بانگ مرگ یافت نمی‌شود پس معنای بیعت، زندگی است و غیر آن مرگی است هراسناک، پس درودی همواره جاری و بی‌پایان بر خاتم رسولان باد که چونان بارانی به وقت است که در خود روییدنی‌های غیرقابل حساب دارد.
حال به‌طور اختصار درباره‌ی این روز بزرگ مطالبی را بیان می‌کنیم.
روزی که نقطه‌ی عطفی برای ما شیعیان امیر مؤمنان علی (ع) است و کمتر توجهی به بزرگی این واقعه شده و می‌شود. امروزه برخی از مدعیان روشن‌فکر دینی موضوع مهم خلافت و امامت را در حد مسأله‌ای تاریخی می‌دانند و بحث و گفتگو درباره‌ی آن را سبب اختلاف بین مسلمانان قلمداد می‌کنند و همواره روی سخن آنان با شیعه است و به سایر فرق مسلمین کاری ندارند و دانسته یا ندانسته که صد البته عمدتاً دانسته و به عمد است از دیگر فرقه‌ها جانب‌داری می‌کنند و اما اینکه ادعا می‌کنند که این‌چنین مسائلی موجب اختلاف میان مسلمین است در پاسخ آنان باید گفت اگر به‌راستی در پیشنهاد خود خیرخواه هستید مسلمین را وادار کنید که با پذیرش حقیقت به محور حق چرخیده، وحدت را بر اساس اعتراف به‌حق ایجاد کنند نه اینکه به بسیاری از مصادیق حق جلوه‌ی باطل بدهند تا بتوانند وحدتی موقت و غیراساسی به دست بیاورند. درحالی‌که امامت پایه‌ی بالنده‌ی اسلام و شاخه‌ی بلند آن است امامت از جهت منزلت و شأن و موقعیت و ژرفا برتر از دسترسی عقل‌های مردمان است که بتوانند با آرا و انتخاب خود امامی را برگزینند و خاتم انبیا حضرت محمد (ص) در طول بیست و سه سال پیامبری خود مقامات امام علی (ع) را گوشزد فرموده و شئون و فضایل مهم او را همچون ولایت در تکوین، ابلاغ متن دین، تفسیر قرآن و احکام زمامداری و حکومت جامعه، علم غیب و عصمت، شجاعت و پهلوانی و صدها حسن ایشان را تذکر دادند و اهمیت مسئله‌ی امامت علی (ع) تا بدان جاست که در قرآن کریم آیات فراوانی که شیعه و سنی به شأن نزول آن در مورد ایشان اعتراف دارند آمده است و پیامبر عظیم الشأن با ایراد خطبه در حجة الوداع و در منا و مسجد الحرام و آماده‌سازی مردم برای غدیر خم و توقف سه روزه در آن مکان و سخن‌رانی و تأکید بر امامت و خلافت و وصی بودن علی (ع) و بیعت گرفتن با دست و زبان و اقرار گرفتن از حاضران و بیعت گرفتن از زنان از طریق دست زدن در طشت آب این‌ها نشان از اهمیت غدیر در معرفی علی (ع) به‌عنوان امام و خلیفه و جانشین پیغمبر دارد ولی علمای اهل تسنن سعی زیادی در کم اهمیت جلوه دادن آن با وجود دلایل و روایات و اسناد قرآنی و احادیث معتبر دارند. چرا؟ این سؤال در مراحل پیش از امامت نیز جاری است که چرا غیرمسلمان با وجود این‌همه دلایل حقانیت اسلام آن را نپذیرفته و نیز چرا منکران خدا با وجود روشن‌ترین نشانه‌های وجود آفریدگار جهان هستی او را نپذیرفتند؟ در پاسخ تمامی این سؤالات می‌توان گفت بشر می‌تواند دچار خودخواهی، تعصب و کوردلی شده از دیدن حقایق سرباز زند و به تقلید از آبا و اجداد خود پرداخته، در راه هوای نفس گام بردارد؛ البته پذیرفتن حق هم چندان ساده نیست و لازمه‌ی آن حق مداری است.
در این روز بزرگ و مبارک ضمن عرض تبریک و تهنیت به وجود مقدس آخرین نشانه‌ی امامت، وصی بر حق پیامبر و امیر مؤمنان سرور و مولایمان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) اعلام می‌داریم: امام و مولای ما، در این روز غدیر دستان گنه‌کارمان را برای بیعت با شما که دستان مبارکتان همان دستان پدرتان امیر مؤمنان و جد بزرگوارتان پیامبر می‌باشد به‌سوی شما بلند کرده‌ایم و تمنا داریم بیعتمان را بپذیرید که وعده‌ی ظهور و سعادت آن را جد بزرگوارتان پیامبر اکرم (ص) در خطبه‌ی روز غدیر فرمودند که: هان ای مردم بدانید که همانا من فرستاده و علی وصی پس از من است و امامان پس از او فرزندان اویند و ایشان فرزندان من و از نسل علی (ع) هستند. آگاه باشید همانا آخرین امام قائم مهدی از ماست او بر تمامی ادیان چیره خواهد بود، بدانید که اوست انتقام گیرنده از ستمگران، بدانید که اوست انتقام گیرنده از ستمگران، بدانید که اوست فاتح دژها و منهدم‌کننده‌ی آن‌ها، بدانید که اوست چیره بر تمامی قبایل مشرکان و راهنمای آنان، بدانید که او خونخواه تمام اولیای خداست، بدانید که اوست یاور دین خدا، بدانید که از دریای ژرف پیمانه‌های افزون گیرد، بدانید که او به هر ارزشمندی به اندازه‌ی ارزش او و به هر نادان و بی‌ارزشی به اندازه‌ی نادانی‌اش نیکی کند، بدانید که او نیکو و برگزیده‌ی خداوند است، بدانید که او وارث دانش‌ها و حاکم بر ادراک‌هاست، بدانید که او از سوی پروردگارش سخن می‌گوید و آیات و نشانه‌های او را برپا می‌کند، بدانید همان اوست بالیده و استوار؛ بیدار باشید هم اوست که اختیار امور جهانیان و آیین آنان به او واگذار شده است، بدانید که تمامی گذشتگان ظهور او را پیشگویی کرده‌اند، بدانید که اوست حجت پایدار و پس از او حجتی نخواهد بود؛ درستی و راستی، نور و روشنایی تنها نزد اوست، بدانید کسی بر او پیروز نخواهد گشت، بدانید که او ولی خدا در زمین داور او در میان مردم و امانت‌دار امور آشکار و نهان است.
پس ای مهمانان کوی عشق بیایید در این روز فرخنده و مبارک دست بیعتمان را با تمام وجود به پیشگاه این گهر بی‌همتای الهی بلند کنیم به تمنایی که سرشار از انتظار حق و عدالت در قالب یقین و باوری که از عمل با اخلاص و آگاهی از نعمت و رحمت خداوندی است و تجدید بیعتمان را با فریادی که غدیریان تاریخ آن را بشنوند ابراز می‌داریم: