بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی شهادت حضرت زهرا (س) (روایت اول)
۲۷ آذر ۱۴۰۰
سلام بر ایام آنگاه که رازهای پنهان خویش را با زبان زمان از پردهی غیب خارج میکند تا شیفتگان و دلدادگان فرزندان رسولشان از بزرگی لحظاتی آگاه شوند که جزءِ میراث اهلبیت است؛ مانند امروز ۱۳ جمادیالاول سال ۱۴۴۳ که ساعات، دقیقهها و ثانیههایش حکایت از مصیبتی دارد که زمین با تمام ذخایرش قادر به برداشتن آن نیست زیرا گوهری به دل خاک میرود که هدیهی گرانبهای پروردگار بود. کوثری بیهمتا رودرروی باطلی میایستد تا حق در پرتو هدایتش حق مداران را به میدان مبارزه بخواند. پس صدای گرامیاش در زمان به مانند گنجینهای گرانبها باقی میماند آن زمان که میفرماید: وای بر بیعت شکنان غدیر که چه عاقبت شومی را برای خود رقم زدند. زبانهایشان به حرکت درآمد تا نامی را بخواند که پیامبر (ص) او را حیدر میخواند. چگونه بر جان ذلیلشان لباس مکر و حیله را پوشاندند تا حق را در پشت آن پنهان کنند و صدای حضرت زهرا (س) در فضا پیچید: ای جداشدگان از رسالت و امامت هرگز روی حق را نخواهید دید و درِ خانهی پیامبر (ص) بر باطل گشوده نخواهد شد؛ پس به دنبال دنیای خویش بروید و میراث باطل را بین خویش تقسیم کنید. شما بیچارگانی هستید که خاک زمین از اینکه روی آن راه بروید ابراز نفرت میکند. بارها برای شنیدن کلام وحی به درِ این خانه آمدهاید و اکنون با بازوی شیطان به مبارزهی حق آمدهاید. نامتان تا قیامت ننگ مسلمانیتان است. شما کرانی هستید که هرگز جز باطل نوای دیگری را نخواهد شنید و همانگونه که حضرت زهرا (س) فرمودند: هرگز هدایت را درک نکردند، به لباس باطل مزین شدند و پروردگار فرمودند: خدا نعمتی را که به قومی ارزانی داشته است دگرگون نسازد تا آن قوم خود دگرگون شود و خدا شنوا و داناست. (سوره مبارکهی انفال آیه 53). آنها روزی بیپایان الهی را از زمان خارج کردند و تشنگان وجود گهربارش را از نوشیدن آب حیاتبخش وجودش محروم نمودند. نام ملکوتیاش همواره چلچراغ هدایتی است که قرآن کریم فرمود: آن نور در خانههایی است که خدا رخصت داد ارجمندش دارند و نامش در آنجا یاد شود و او را هر بامداد و شبانگاه تسبیح گویند. قلبهایی که نام فاطمه (س) بزرگترین نعمتش در حیات و ممات است پس میراث داران حق همواره مهمان سفرهی وجود مقدسشان هستند همانگونه که وعدهی پروردگار است که فرمود: مزد رسولشان مودت به اهلبیت است که مودت در سایهی اطاعت میسر است. پس گوشهایی شنوای این کلام حق میشود که توان درکش قادر به شناخت امامت و ولایت باشد. همانانی که هدایت تمام انبیاء را در قالب معجزه دیدهاند و انوارش را میراث جانشان قرار دادهاند پس شکر بر بارگاه ملکوتی خالقی که باطل را کف روی آب معرفی فرمود و حق را همواره جاودان پس حقداران بر پرچم حق تکیه میکنند و با یکدیگر فریاد میزنند: