بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی شهادت امام موسی کاظم (ع)
۵ بهمن ۱۴۰۳
سپاس خدای را که ستایشگران از ستودن او عاجزند، شمارندگان نعمتهایش توان شمارش آن را ندارند و کوشندگان نمیتوانند حق او را ادا کنند. سلام و درود و رحمت الهی بر لحظهای باد که ارادهی پروردگار عالم برآمدن وحیِ قرآن کریم قرار گرفت و عقلها از بزرگیِ کلامش درمانده شد و ادراکها از درکش تهی گشت، انوارش عالم را احاطه کرد و زبانش، فصیحترین کلامها گردید و نامش زیباترین نامها و اعجازش بزرگترین اعجازها، بخششش زیباترین بخششها و عذابش دردناکترین عذابها؛ و سلام بیپایان بر خاتم رسولان پیامآور رحمت و نجات حضرت محمد مصطفی (ص) باد که همچون نوری در ظلمت اندیشههای باطل شعلهور گردید و جانهای خفته در ظلمت جهل را در تربیت کتابی قرار داد که نامش افضلترین نامها و هدایتش کاملترین هدایتها است.
آری قرآن معجزهای است که دریای علم و رحمتش را پایانی نیست؛ جهان، همواره بر عظمتش معترف است و از درکِ علمش عاجز؛ پروردگار عالم، خود را حامیاش معرفی فرمود و جانِ عزیزش را در حمایتِ خویش گرفت و دست ناپاکان را از ساحت مقدسش دور نمود و همواره جلالتش را بر دورانها حاکم گردانید تا عاشقانِ کویاش از آستان پر عظمتش جانِ بیرمقشان را زنده کنند و از مرگی که نامش جهل است برهند ولی اکنون این کتاب آسمانی به فرموده ی پیامبر عظیمالشأن اسلام در نزد امت مسلمان مهجور گردیده و تنها در فضای دهانها میپیچد ولی از گلو پایین نمیرود و به مانند بغضی گلو را میفشارد و راهی را برای هدایت و نجات تلاوت کنندهی خود نمییابد پس درمان این جهل و غفلت از این معجزهی الهی در این زمانه چیست؟ بانوی دو عالم حضرت زهرای مرضیه (س) دراینباره میفرمایند:
قصص قرآن کریم به معنی جواز عبور است اگر توانستید از آن بگذرید میتوانید با زمان خود حرکت کنید و اگر نتوانستید حرکت برایتان مشکل میشود و درک آنچه پیش آمده را نمیتوانید پیدا کنید پس به سالهای دعوت پیامبران و حرکت اقوام دقت کنید تا با پیامبر خود همراه شوید. در آیات قرآن کریم تعقل و تفکر معنایی گسترده دارد که اندیشهی کودکانه نمیتواند با آن همراه شود. اگر زحمات پیامبران پیشین در هدایت اقوام خود و زمانی که برای آن قوم صرف کردهاند و هجرتهایی که برای هدایت انجام دادهاند را به صورت داستانهایی از قهرمانیهای آنان تصور کنید این اندیشه باعث خواهد شد تا حرکت پیامبر را درک نکنید و از آن حرکت جا بمانید آنان که فقط میخوانند و میگذرند هرگز نمیتوانند ارتباط قلبی با پیامبران پیدا کنند پس با آیات الهی گریه کنید، بخندید، سفر کنید، هجرت کنید و توبه کنید تا دعوت و معنی و مفهوم آن را درک کنید و ارزش عمر خویش را در دوران دعوت پیامبران در ترازوی سرعت قرار دهید تا بتوانید معنی عصر و صاحب عصر را درک کنید و حرکت شما حرکت با فرامین امام عصرتان شود. کسی که در اجرای فرامین قرآن کریم آهسته حرکت کرده باشد در برزخ ،زمان را به سنگینی طی میکند و شاهد تمام عذابهای آمده در قرآن کریم است چون توقف او در دنیا طولانی بوده است. سرعت در قلب شما است و نیروی آن تفکر و اندیشه است که باعث فهم و درک میشود که اگر این زمان دنیایی با عمل اولیاء و فرامین قرآن کریم طی شود دیگر در برزخ زمان معنی ندارد و یک روز هزار سال محاسبه نمیشود. پس میبایست از این گنجینهی بینظیر الهی بهرهمند شویم و با تفکر و تعقل در آیات کریمهاش راه سعادت و رستگاری را با اطاعت و عبادت و توبه طی کنیم و با پیروی از فرامین اهلبیت پیامبر (ص) که گوهرانی بیهمتا در دریای ژرف علم و معرفت الهی هستند که همان پیروی از دستورات خداوند در قرآن کریم است خود را نجات داده و خشنودی الهی را برای خویش کسب کنیم.
و امروز مصادف است با عروج ملکوتی یکی از این گوهران الهی، ایشان هفتمین اختر آسمان ولایت و امامت، معدن وحی و صاحب علم یقین، امام شایسته ،عابد و زاهد، مولای شیعیان، موسی بن جعفر (ع) ملقب به کاظم هستند که برکات و رحمت خداوند بر ایشان باد. امام موسی کاظم (ع) نیز همچون پدران پاک و نیاکان طاهرینش بر آزارها شکیبا بودند و آنچه از جانب خدا به عهده داشتند را بهخوبی انجام دادند؛ برای مردم احکام خدا را تلاوت و امر به معروف و نهی از منکر میفرمودند و با اخلاص تمام در راه خدا جهاد نمودند و عاقبت شهید شدند و به اعتراف زندانبان و کسانی که زندان امام را مشاهده کرده بودند ایشان مخوفترین محل را با مناجاتهای دلنشین و زیبای خود به گلستانی بینظیر بدل فرموده بودند.
اینک در این روز حزن و اندوه ضمن عرض تسلیت به پیشگاه مقدس امام و مولایمان اباصالح المهدی (عج) به وجود مبارکشان ابراز میداریم: ما دلسوختگان از غم شهادت پدرانتان منتظر دولت حقهی شما هستیم تا در آن دولت رجعتشان را در بهار عدالت ببینیم تا مرهمی باشد بر جگر سوختهی ما، پس سلام بر لحظهای که فرمان الهی بر منتظرین حق ابلاغ میگردد و فضای سخت و ظلمانی زمین به انوار دولت ظهور مزین میگردد و خاکهای مطهر تکان میخورد و نفسهای زکیه بیدار میگردد تا بهار عدالت را فرمانبری کند، پس برای تحقق این وعده همه با هم فریاد میزنیم: