بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبه‌ی شهادت امام رضا (ع)
۱۲ دی ۹۲
حمد و سپاس پروردگار یکتا و بزرگ و صاحب جلال و جبروت و کرسی بلند و دریای خروشان و سایه و آفتاب را سزاست که به نور جمال تابان و درخشنده‌اش روشنی گرفت آسمان‌ها و زمین و فرمانروایی دیرینه‌اش ایجاد و اصلاح کرد امور اولین و آخرین را.
نیست معبودی غیر از خداوند سبحان که از سر مهربانی و رحمانیت‌اش گشوده گشت درهای رحمتش، فزونی گرفتند نعمت‌هایش و سرازیر شد محبتش تا کامل گشت هدایتش به سوی رستگاری.
سلام و صلوات خداوند بر کامل کننده‌ی هدایت، خاتم دهنده‌ی نبوت و نجات‌بخش بشریت حضرت محمد (ص) و بر خاندان پاک و با فضیلتش.
سلام، آغاز سخن است آنگاه که زبان شرافت یافت تا نام پروردگارش را با گفتن آن آغاز کند؛ حرکت آغاز شد؛ زیبایی‌ها جلوه نمود و محبت‌ها باعث گشوده شدن شیرینی‌های حیات گردید و سلام بر بندگان مخلص و جایگاهشان در جنات نعیم؛ جایگاهی که منتظر بندگانی است که خالق خود را در اعماق قلبش می‌ستاید و با رنگ یکتاپرستی خالص به طرف او حرکت می‌کند آنگاه پروردگار کریم قلبش را در مکان رحمت خود قرار می‌دهد و پرتوی آن رحمت را آشکار می‌کند رنگ‌های الوان به سخن در می‌آید و آتش عشق، زبان قلب را گویا می‌سازد مانند حضرت موسی (ع) انعکاس آن رنگ‌ها آتش بود که حضرت موسی دید و به طرف آن رفت و پروردگار کریم قلبش را گویا ساخت و صدای رحمت الهی چون نوایی در قلبش طنین افکند کلمات به صورت رنگ‌هایی زیبا درآمد و پیامبر را دعوت کرده تا با کفر مبارزه کند؛ آنچه در وجودش بود از آن رنگ، رنگارنگ شد و سپیدی دست را به وجود آورد؛ رنگ‌های الوان به حرکت درآمد و پلیدی‌ها را بلعید و نشانه‌ها را ظاهر ساخت پس رنگ‌های باطل فرعون در رنگ بندگی محو شد و آنچه ماند مقام بلندی و بندگی بود و پروردگار کریم در تمام وجودها تمنای رسیدن به خالق را به ودیعه نهاده‌اند اگر وجود را شیطان نفس تسخیر نکند می‌تواند رهنمون باشد و انسان را به مقامات الهیه برساند. زبان قلب چه زبان زیبایی است! آن صدف وجود نهانی و الستی است که کتاب آفرینش را در خود دارد و هر کدام از اعضای بدن مادی نشانی از مروارید داخل صدف است.
پس با این فرموده‌ی گران‌قدر بانوی دو عالم، کوثر الهی، حضرت زهرای مرضیه (س) محل بندگی و عشق خداوندی در نهان و قلب آدمی جا دارد و اگر دچار و اسیر نفس و شیطان نشده باشد با زیباترین رنگ‌ها درون را مزین می‌کند چون خداوند رحمان آن را جایگاه عشق و محبت خود قرار داد و چنین فرمود:
آن نور در خانه‌هایی است که خدا رخصت داد ارجمندش دارند و نامش در آنجا یاد شود و او را هر بامداد و شبانگاه تسبیح گویند.
اینک در این خانه‌ی بلند و مقدس ما را صاحب قلبی دور هم جمع نموده که قرن‌هاست که رنگ‌های زیبای بندگی‌اش مجذوب کننده‌ی زائرین کوی‌اش بوده و هست؛ ایشان هشتمین حجت بر حق الهی، ثامن الحجج امام علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) می‌باشند. ایشان در سن ۳۵ سالگی به امامت منصوب گردید و مدت ۲۰ سال در مقام امامت امت به هدایت و امر به معروف و نهی از منکر قیام فرمود و در این مدت با سه عنصر ظلم و فساد و جنایت عباسی یعنی هارون‌الرشید و محمد امین و مأمون عباسی مبارزه نمود و پس از سه سال که در خراسان اقامت داشت به دست مأمون ملعون در آخر ماه صفر سال ۲۰۳ هجری مسموم و به شهادت رسید و بارگاهش خیر و برکت سرزمین ایران شد. ما ضمن عرض تسلیت به ساحت مقدس فرزند گرامی‌شان امام عصر و زمان اباصالح المهدی (عج) دست تمنا به پیشگاه خداوند توانا بلند کرده و می‌گوییم:
بار الها در دولت حقه‌ی مولایمان امام عصر تعجیل بفرما تا مرهمی بر قلب داغ دیده‌مان از سوگ شهادت پدران گران‌قدرش باشد.
بار الها زیارت بارگاه امام رضا (ع) تسکین دهنده‌ی غم‌هایمان و شاد کننده‌ی قلب‌هایمان است به ما روزی کن زیارتی با اخلاص و مقبول را.
بار الها به حرمت امام رضا (ع) در ظهور امام عصر (عج) تعجیل بفرما.