بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی شهادت امام حسن عسکری (ع)
۱۹ شهریور ۱۴۰۳
شکر بر درگاه پروردگار حکیم و عزیز را سزاست که آدمی را خلق کرد و به او عزت و بزرگی بخشید. بر همهی آفرینش برتری داد. او را خلیفه نامید و زمین جایگاه آزمایش او شد که با چه عزتی که خداوند به او عطا فرموده برگردد و یا همه چیزش را از دست داده تهی برگردد درحالیکه آن زمان که مقام خلیفه بر زمین و آسمان عرضه گردید همهی هستی به سخن درآمد و اعلام کرد که آماده است تا خدمتگزار نعمتی شود که در مقابل بزرگی خلقتش به سجده درآمده پس حرارت خورشید، بزرگی نعمت اقیانوسها و تمام هستی در قدرتی خلاصه شد که بهشت و دوزخ را به نمایش درخواهد آورد آنگاه که به صحرایی خوانده شود که میراث دار خزائن پروردگارش میباشد.
چه زیبا فرمودند سرور عالمیان حضرت زهرا (س) که برکات عالم در جانهایی نهفته است که در فرامین پروردگار عالم متحول است آنگاه که میفرماید: من جانشینی میآفرینم که حکمرانی در مملکت جانش فرمانروایی منصف است و آنچه از غنائم مییابد به تساوی بین اعضایش تقسیم میکند. غنیمت چشمش را در عظمت هستی به او هدیه میدهد، غنیمت گوشش را در نوای دعوت پروردگارش، غنیمت زبانش را در حمد و ثنای آفریدگارش و اعضای دیگرش را غلامی فرمانبر تا حلقهی جانش در بند خالقش به خدمت درآید و ردای ظاهرش لباس دوخته شدهای که از لطف به جانش پوشاندهاند تا برهنگیاش مستور گردد و ردای باطنیاش نوری که در جبین پیشانیاش چونان آینهای در اهتزاز است.
در این شب حزن و اندوه به سوگ یکی از خلیفههای راستین پروردگار در این خانهی مقدس حضور داریم. ایشان یازدهمین اختر امامت و ولایت، عالم و زاهد و با وقار، ابامحمد، ابن الرضا، حضرت امام حسن عسکری (ع) هستند که به اعتراف دوست و دشمن مظهر اُبهت پروردگار عالم، ابهت اهلبیت و ابهت اسلام بود. دارای کرامات زیادی بودند که یکی از این کرامات فرهنگسازی و تعلیم و آمادهسازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند بزرگوارشان امام عصر و زمان، اباصالح المهدی (عج) بود. دشمن ظالم و پلید، معتمد عباسی لعنت الله با وجود ظلم بسیار و مراقبتهای سخت باز چون تحمل انوار و بزرگی شأن امام حسن عسکری را نیاورد ایشان را در هشتم ربیعالاول سال ۲۰۶ هجری مسموم و به شهادت رساند. لعنت خدا بر او و پدران غاصبش باد.
سلام و رحمت الهی آن زمان که جانها در تپش باطل به سوی نابودی قدم برمیدارد نوای جاءالحق و زهق الباطل طنینانداز شود. جهان در این ندا جانش را به اطاعت حق درمیآورد. رهروان حق بهسوی میعادگاه میشتابند تا دست ناتوانشان را به دست قوی و پرقدرت امامت بدهند. جانشان در پرتوی حق میافروزد و پاهای مصممشان به سویش میشتابند، تاریکی جهل به عملی شکوفا بدل میشود که در شکوفاییاش نهانها آشکار گشته و عقلها در حیرت سرانگشتان خویش را به دندان میگزند و ابراز میدارند آنچه پروردگارمان وعده فرموده بود برایمان آشکار شد پس ما نیز برای رسیدن به آن لحظه از خدا میخواهیم که در ظهور دولت حقه تعجیل بفرماید.