بسم الله الرّحمن الرّحیم
خطبهی شهادت امام حسن عسکری (ع)
۲۳ مهر ۱۴۰۰
میستاییم پروردگارمان را که خلق کرد زمین و آسمان و هرچه در اوست و روشنایی و تاریکی، یُحیی و یُمیت و عزت و ذلت در ید قدرت توانای اوست که پناه بیپناهان، یاور درماندگان، ثروت فقیران، شفای بیماران، نجات مظلومان است پس خداوندا تو را شاکریم که خود فرمودی که مرا در صبحگاهان و شامگاهان تسبیح گویید پس ای پروردگارم در گنجینهی جانم پوششی از پوست و گوشت آفریدی تا نمادی از عظمت خلقتی باشد که میراث دار نام خلیفه است پس شهد این نام مبارک را از احاطهی نفس اماره به جلالت بارگاه با عظمتت رهاییبخش تا کام جان با آن شیرین شود و دعا و مناجات از حصار کلمه آزاد گشته و به انوار روح بپیوندد. ولی افسوس دعاهایمان نه تنها به انوار روحمان نمیپیوندد به اجابت هم نمیرسد. به فرموده امیر مؤمنان علی (ع) که فرمودند: اللّهم اغفرلی الذنوب التی تحبس الدعا. دعاهایمان بهواسطهی گناهانمان در وجودهایمان حبس شده و به پیشگاه پروردگار عرضه نمیشود در نتیجه نه به اجابت میرسد و نه روحمان را منور میکند. پس باید به دامان پرمهر اهلبیت چنگ زد و یاری جست و شرط آن مودت است و شرط مودت عمل به دستورات خداوند در قرآن کریم است که در آن صورت است که دستهای قدرتمند اهلبیت به یاری بندگان خواهد آمد و نجات و سعادت دنیا و آخرت را در پی دارد در غیر این صورت نه تنها مودتی پذیرفته نیست بلکه توحید نیز پذیرفته نخواهد شد.
ما در این روز به سوگ یکی از آن اختران آسمان امامت و ولایت در این خانهی مقدس نشستهایم. اینک به سراغ سینهای میرویم که تابندهتر از خورشید و مهتابتر از ماه و منورتر از گهر است چون سخن آغاز میکرد نوری افزون بر نور دیگر بود و چون خاموشی میگزید مناجاتش گوش ملکوتیان را نوازش میداد. ایشان یازدهمین ستاره از آسمان امامت و ولایت، ابا محمد، ابنالرضا، امام حسن مشهور به عسکری است که ولادت باسعادت آن بزرگوار در هشتم ربیعالثانی سال ۲۳۲ هجری و شهادت آن امام همام هشتم ربیعالاول سال ۲۶۰ به دست معتمد عباسی لعنت الله اتفاق افتاد. عمر مبارکشان ۲۸ سال و مدت امامت ایشان شش سال بود. امام حسن عسکری (ع) تقریباً تمام عمر را یا در زندان یا در تبعید به سر بردند. سه ساله بودند که با امام هادی (ع) پدر بزرگوارشان به تبعید در سامرا آمدند و مدت ۲۰ سال همراه با آن حضرت یا در زندان و یا در تبعید با مراقبت شدید قرار داشتند. از سخنان گهربار ایشان است که فرمودند: دعوت مردم بهسوی خدا بهواسطهی اعمال شما باشد، دو صفت است که بالای آن صفت و خوبی نیست اول ایمان به خداوند و بعد نفع رسانیدن به برادران مؤمن.
ما ضمن عرض تسلیت به ساحت مقدس امام عصرمان، اباصالح المهدی (عج) در شب شهادت پدر بزرگوارشان امام حسن عسکری (ع) خدمتشان عرضه میداریم: مولای ما غاصبان و ظالمان کوردل عباسی در لباس تزویر و ریا خود را پسرعموی امامان برای مردم معرفی میکردند و در پشت چهرهی مکار و جنایتکارشان دشمنی و کینهی آنان را در دل داشتند بهطوریکه شش تن از وجود مقدس امامان به دست جنایتکارشان به شهادت نائل آمدند. پس شکر و سپاس بر تدبیر و رحمت الهی که فرمود: من بهترین را برای مؤمنین حفظ فرمودم.
در خاتمه دست به دعا برمیداریم:
بارالها زندگی امام حسن عسکری (ع) در حصار ظلم و تزویر گذشت و ایشان لحظهای از هدایت و یاری شیعیان غافل نشدند، در این زمان فرزند گرامیشان، امام عصرمان نیز اگر در غیبت هستند لحظهای از هدایت و یاری ما غافل نشدند. ما را فرمانبردار ایشان قرار بده.
بارالها ریشهی دشمنان اهلبیت را خشک و بر عزت اهلبیت بیفزا.
بارالها در ظهور دولت مولایمان تعجیل بفرما.